Kayıp eşya bürosu

Kayıp eşya bürosu, genellikle büyük yapılar ya da alanlarda bulunan ve ziyaretçilerin, diğer ziyaretçiler tarafından bulunmuş kayıp eşyasının bulunduğu bölüm. Genellikle müze, lunapark, okul gibi kalabalık yerlerde bulunur.

Bazı kayıp eşya büroları, eğer mümkünse eşyasının sahiplerine ulaşmaya çalışır. Belirli bir süre içinde alınmayan eşya durumuna göre satılır, bağışlanır ya da atılır.

İlk kayıp eşya bürosu, 1805 yılında Paris'te açıldı. 2001 yılında Paris emniyetinin başına gelen Jean-Michel Ingrandt'ın aktardığına göre Napolyon, dönemin emniyet müdürüne Paris sokaklarında bulunan tüm eşyanın toplanacağı merkezi bir yer oluşturulması için emir verdi.^[1] Fakat 1893 yılına kadar kayıp eşyanın sahiplerine ulaştırılması konusunda aktif bir çalışma yapılmadı.^[1]

Büyük çaplı kurumlar içindeki kayıp eşya büroları çok ve çeşitli sayıda eşyayı barındırabilir. Londra Ulaşım sisteminin kayıp eşya bürosu, metro, otobüs ve taksilerden bir yılda 24.000 çanta, 10.000 cep telefonu dahil 130.000 eşya toplamıştır. Bu eşya arasında gelinlik, içinde küller olan bir vazo, ayaklı duvar saati, mutfak evyesi, tekerlekli sandalye gibi ilginç eşya da bulunmaktadır.^[2]

Bazı büyük kurumlar merkezî bir kayıp eşya bürosu bulundurmak yerine farklı idari birimlere bağlı dağınık bürolara da sahip olabilir. Bu büroların kayıp eşyayı saklama konusundaki prosedürleri de farklılık gösterebilir. Illinois Üniversitesi'nde de farklı kampüslerde ayrı ayrı kayıp eşya büroları bulunmaktadır. Bununla birlikte üniversitede bir adet de farklı bürolar arasında aktarma birimi vardır.^[3]

Wikimedia Commons'ta Kayıp eşya bürosu ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.