Nucleus solitarius

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Nucleus solitarius
Beyin sapı kranial sinirlerin şematize edilmiş hâli. Kırmızı: Motor çekirdekler, Mavi: Duyu çekirdekleri
İnsan embriyosuna ait medulla oblangatanın enine kesitsel görünümü
Latince isimnuclei tractus solitarii
SistemOmurilik soğanı
Tanımlayıcılar
JSTORsolitary-nucleus
Microsoft Academic2910784890 2779929655, 2910784890
MeSHD017552
TA6008
FMA72242

İnsan beyin sapında, (SN) (soliter çekirdek, soliter nükleus, nucleus tractus solitarius) medulla oblongata içine gömülmüş gri madde sütunu oluşturan, tamamen duyusal nöronlardan oluşan bir çekirdektir (sinir hücresi gövdeleri kümeleri). SN'un merkezi boyunca, SN'u innerve eden fasial, glossoparingeal ve vagus sinir liflerine ait olan beyaz bir sinir lifi demeti bulunur. SN, diğer bölgelerin yanı sıra, retiküler formasyon, parasempatik preganglionik nöronlar, hipotalamus ve talamusa otonomik dengenin sağlanmasıyla ilgili bağlantılar gönderir. SN uzunluğu boyunca hücreler kabaca işleve göre düzenlenmiştir; örneğin, tada dahil olan hücreler rostrum (kafaya yakın) kısmında bulunurken, kardiyo-solunum ve gastrointestinal süreçlerden bilgi alan hücreler kaudal (kutuda yakın) kısımda bulunur.[1][2]

  • Chorda tympani (dilin 2/3 ön kısmı), glossofaringeal sinir (arka 1/3) ve vagus siniri (epiglotta küçük alan) ile fasiyal sinirden gelen tat bilgilerini
  • Orta kulaktan duyusal bilgi (glossoparingeal sinirin timpanik pleksusu )
  • Vagus siniri yoluyla glossofaringeal sinir, aortik cisimler ve sinoatriyal düğüm yoluyla karotis cismindeki genel viseral afferent yolun (GVA) kemoreseptörleri ve mekanik reseptörleri
  • Glossopharyngeal ve vagus sinirleri aracılığıyla kalp, akciğerler, hava yolları, gastrointestinal sistem, farinks ve karaciğerde uçları bulunan genel viseral afferent yolun (GVA) kimyasal ve mekanik olarak duyarlı nöronları

SN'u inerve eden nöronlar; gag refleksini, karotid sinüs refleksini, aort refleksini, öksürük refleksini, baroreseptör ve kemoreseptör reflekslerini, mide-bağırsak sistemi hareketlerini, solunum reflekslerini düzenler.

Bağırsak duvarı, akciğerlerin gerilmesi ve mukoza zarlarının kuruluğu hakkında sinyaller SN'a iletir. SN içindeki ilk merkezi nöronlar basit otonom reflekslere katılabilir.

Soliter nükleustan bilgiler: Hipotalamusun periventriküler çekirdeklerine, amigdalanın santral çekirdeğine, beyin sapındaki parabrakial alan, lokus sereleus, dorsal rapte çekirdeği gibi beynin birçok farklı bölgesine dağılır.[3] SN'den parabrakial alana dağılan lifler ağız boşluğundan ve sindirim sisteminden köken alır.[4][5] SN içerisinde nöroadrenerjik hücre grubu (A2) ve aldosteron duyarlı HSD2 nöronları gibi bazı alt sinir topluluklarının stria terminalis ile bağlantıları vardır.[6][7]

  1. ^ Neuroanatomy : an atlas of structures, sections, and systems (6. bas.). Lippincott Williams & Wilkins. 2004. ISBN 978-0-7817-4677-9. 
  2. ^ Neuroscience in medicine (3. bas.). Humana Press. ISBN 978-1-60327-455-5. 
  3. ^ Physiology of behavior (10. bas.). Allyn & Bacon. 2010. ISBN 978-0-205-66627-0. 
  4. ^ Karimnamazi (2002). "Oral and gastric input to the parabrachial nucleus of the rat". Brain Research. 957 (2). ss. 193-206. 
  5. ^ Karimnamazi (1998). "Differential projections from gustatory responsive regions of the parabrachial nucleus to the medulla and forebrain". Brain Research. 813 (2). ss. 283-302. 
  6. ^ Geerling (Jul 2006). "Aldosterone-sensitive neurons in the nucleus of the solitary tract: efferent projections". J Comp Neurol. 497 (2). ss. 223-50. 
  7. ^ Shin (Dec 2008). "Inputs to the ventrolateral bed nucleus of the stria terminalis". J Comp Neurol. 511 (5). ss. 628-57. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]