Seminal keseler
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| Seminal keseler | |
|---|---|
| Arter | inferior vesical artery |
| Lenf | external iliac lymph nodes |
| Tanımlayıcılar | |
| JSTOR | seminal-vesicles |
| Microsoft Academic | 2910315220 2781171107, 2910315220 |
| MeSH | D012669 |
| TA | 3631 |
| FMA | 19386 |
Seminal keseler (veziküler bezler[1] veya seminal veziküller olarak da adlandırılır), bazı erkek memelilerin idrar kesesinin arkasında yer alan bir çift kıvrımlı tübüler bezdir. Bunlar kısmen semen sıvısını salgılarlar.
Veziküller 5–10 cm boyutunda, 3–5 cm çapındadır ve mesane ile rektum arasında bulunur. Boşalma kanalı olarak vas deferens ile birleşen salgı bezleri içeren çoklu çıkışları vardır. Vezikülodeferansiyel arterden kan alırlar ve vezikülodeferansiyel venlere akarlar. Bezler sütun şeklinde ve küboidal hücrelerle kaplıdır. Veziküller birçok memeli grubunda bulunur, ancak keseli hayvanlarda, monotremlerde veya etoburlarda bulunmaz.
Seminal veziküllerin iltihaplanmasına seminal vezikülit denir, çoğu zaman cinsel yolla bulaşan bir hastalığın sonucu olarak veya cerrahi bir prosedürü takiben bakteriyel enfeksiyondan kaynaklanır. Seminal vezikülitis; alt karında, skrotumda, peniste ağrıya veya ağrılı boşalma ve hematospermiaya neden olabilir. Genellikle antibiyotiklerle tedavi edilir, ancak komplike vakalarda cerrahi drenaj gerektirebilir.
Seminal veziküller, ilk olarak prostat kelimesinin türetildiği terim kullanılarak tanımlandıkları için, adlarını yalnızca çok daha sonra almasına rağmen, Galen tarafından MS 2. yüzyılda tanımlanmıştır.
Yapısı
[değiştir | kaynağı değiştir]Seminal veziküller erkeklerde idrar kesesinin altında ve vas deferensin sonunda yer alan bir çift bezdir. Her kesecik kıvrılmış ve katlanmış bir tüptür ve duvarında zaman zaman divertikül olarak adlandırılan çıkıntılar bulunur.[2] Veziküller 5–10 cm boyutunda, 3–5 cm çapında ve 13 mL civarında bir hacme sahiptir.[3]
Diğer hayvanlarda
[değiştir | kaynağı değiştir]Seminal veziküllerin evrimi, cinsel seçilimden etkilenmiş olabilir. Birçok memeli grubunda[4] bulunurlar. Ancak keselilerde, monotremlerde ve etoburlarda yoktur.[5][6] İşlev, içinde bulundukları tüm memelilerde benzerdir; bu, cinsel yanıt sırasında boşalan meni parçası olarak bir sıvı salgılamaktır.[4]
Ek resimler
[değiştir | kaynağı değiştir]-
Pelvis boyunca bir MRI taramasında görülen seminal veziküller. Camgöbeği renkli büyük alan mesanedir ve altındaki lobüle küçük yapılar veziküllerdir. -
Seminal veziküller bir görülen kadavra görüntünün altına mesane ve üstündeki rektum ile üstte gelen numune. Vas deferentia'ya yakın konumları görülebilir. -
Vezikül seminalleri ile mesanenin fundusu.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Anatomy of the Male Reproductive System". Anatomy and Physiology of Farm Animals. 7th. John Wiley and Sons. 2009. s. 409. ISBN 978-0-8138-1394-3.
- ^ "Male Reproductive System". Histology: A Text and Atlas, with Correlated Cell and Molecular Biology. 6th. 2010. s. 828. ISBN 978-0781772006.
- ^ "Seminal vesicles". Gray's anatomy : the anatomical basis of clinical practice. 41st. Philadelphia. 2016. ss. 1279-1280. ISBN 9780702052309. OCLC 920806541. 14 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2021.
- ^ a b "Reproductive system". Vertebrates : comparative anatomy, function, evolution. 8th. New York: McGraw-Hill. 2019. s. 564. ISBN 9781260092042.
- ^ Josef Marx (1 Şubat 2009). "History of the Term Prostate". The Prostate. 69 (2): 208-213. doi:10.1002/pros.20871. PMID 18942121.
The humor produced in those glandular bodies is poured into the urinary passage in the male along with semen and its uses are to excite to the sexual act, to make coitus pleasurable, and to moisten the urinary passageway.
- ^ Dixson, Alan F. "Sexual selection and evolution of the seminal vesicles in primates 20 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.." Folia Primatologica 69.5 (1998): 300-306.
