ვეზლეს სააბატო
| ვეზლეს ეკლესია და ბორცვი* | |
|---|---|
| იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი | |
 | |
| ქვეყანა |  საფრანგეთი |
| ტიპი | კულტურული |
| კრიტერიუმები | i, vi |
| სია | [1] |
| რეგიონი** | ევროპა |
| კოორდინატები | 47°27′59″ ჩ. გ. 3°44′55″ ა. გ. / 47.46639° ჩ. გ. 3.74861° ა. გ. |
| გაწევრიანების ისტორია | |
| გაწევრიანება | 1979 (მე-3 სესია) |
| ნომერი | 84 |
| * იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი. | |
 | მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 84 ინგლ. • რუს. • ფრ. |
ვეზლეს სააბატო აგრეთვე ცნობილი როგორც ვეზლეს წმინდა მარია მაგდალინელის ბაზილიკა (სენტ-მადლენი[1]) — ბენედიქტური ყოფილი მონასტერი საფრანგეთში, იონის დეპარტამენტის კომუნა ვეზლეში. სააბატოს მთავარი - წმინდა მარიამ მაგდალინელის ეკლესია, თავისი სკულპტურებით მიჩნეულია ბურგუნდიული რომანული არქიტექტურის თვალსაჩინო შედევრად. სკულპტურების უმრავლესობა საფრანგეთის რევოლუციის დროს გაანადგურეს. 1979 წლიდან, ეკლესია შესულია იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში.
ვეზლეს სააბატოს შესახებ პირველი ჩანაწერები IX საუკუნეს მიეკუთვნება. თავდაპირველად, ეს მიწა პარიზის გრაფ ჟერარ II-ს ეკუთვნოდა და აქ მდებარეობდა ორი მონასტერი, რომელიც ჯერ არაბებმა და შემდეგ ნორმანებმა გაანადგურეს VIII-IX საუკუნეებში. IX საუკუნის შუა წლებში, ცნობილი გახდა, რომ წმინდა მარიამის მონასტრემა წმინდა მიწაზე მარიამ მაგდალინელის ნაწილები იყიდა. ამის შემდეგ, ვეზლეში მომლოცველთა ჯგუფები მთელი ევროპიდან დაიძრა.
იხილეთ აგრეთვე
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- The monastic community of Jerusalem in Vézelay დაარქივებული 2011-01-31 საიტზე Wayback Machine.
- Gallery of detailed images
- Adrian Fletcher's Paradoxplace – Vezelay Page - Photos დაარქივებული 2005-08-20 საიტზე Wayback Machine.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ ბურგუნდია // ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 575.