Catharina II (imperatrix Russiae)

Catharina II Alexii filia (Russice Екатерина II Алексеевна, tr. Ekaterina II Alekseevna; nata die 2 Maii 1729 Stettini, mortua die 17 Novembris 1796 Villae Augusti), cognomine Magna^[1] (Russice Великая, tr. Velikaja), erat imperatrix Russiae ab anno 1762 ad annum 1796.

Vita et opera

Principissa Germanica Sophia Augusta Friderica (Theodisce Sophie Auguste Friederike von Anhalt-Zerbst-Dornburg) anno 1745 uxor Petri, heredis throni Russiae facta est. Religionem orthodoxam accepit et novum nomen recepit : Catharina Alexii filia (Екатерина Алексеевна), in honorem imperatricis Catharinae I.

Die 5 Ianuarii anno 1762, post mortem imperatricis Elisabethae, maritus Catherinae factus est imperator Russiae, Petrus III. Die 19 Iulii 1762 res novae evenerunt, Petrus III deiectus, et uxor eius imperatrix Russiae, Catharina II facta est.

Tempore regiminis Catharinae II Russia contra Turciam et alias nationes prospere bellabat. Ruthenia Alba, Lituania, Crimaea et nonnullae aliae terrae partes Imperii Russici factae sunt.

Tutorix philosophorum Illuminationis, sicut Voltarii, Dionysii Dideroti et Ioannis Baptistae Le Rond d'Alembert fuit, tamen politicam monarchiae absolutae suae tenebat. Catharina II etiam ad litteris se applicavit: commentaria de vita sua atque dramata nonnulla Russice scripsit.