Primus minister
Primus minister,[1][2][3] vel princeps minister,[4][5][6] vel minister primarius,[7] est summus minister eorum penes quos summa rerum in executivo gubernationis ramo in formula parlamentaria tribuitur. Primus minister usitate est vir politicus.
Historia
[recensere | fontem recensere]"Primus inter pares" ab imperatore Augusto ortus est.
Primo, prope annum 1625, verba primi ministris in Francia Cardinalis Richelaei utuntur, quando primus minister civitatis, praeses consilii regalis (tum Francogallice: principal ministre), ex Ludovico XIII appellatur. Richelaeus nondum pars consilii ministrorum erat, itaque non erat primus minister in modum hodiernum.
In usu hodierno equidem Roberto Walpole (Anglice: The Right Honourable, The Earl of Orford, Sir Robert Walpole, Prime Minister of the United Kingdom) tum demum Britanniarum Regni primus minister primus, habere fieri potuit.
Nexus interni
Nota
[recensere | fontem recensere]- ↑ Ad saeculum quintum decimum ineuns spectans: "with the pope as its merely executive servant (primus minister)," J. H. Burns, The Cambridge History of Medieval Political Thought (1988), p. 580.
- ↑ Locus ex anno 1560: "ille primus minister," in libro ab Alexandro Peterkin edito (1839), p. 104. Iterum in Church of Scotland, General Assembly, libro a Thoma Thompson edito (1839).
- ↑ Primus minister in rubrica, princeps minister in textu: Nuntii Latini.[nexus deficit]
- ↑ Die 18 Novembris 2011: "Novus princeps minister Italiae electus est Mario Monti." Nuntii Latini.
- ↑ "De re nuntiavit Mohammed Kamel Amr, princeps minister Aegypti, qui munere conciliatoris pacis fungebatur" (Nuntii Latini, 23 Novembris 2012.
- ↑ Primus minister in rubrica, princeps minister in textu: Nuntii Latini.[nexus deficit]
- ↑ Attestatio hic.
 | Haec stipula ad titulum vel ad officium spectat. Amplifica, si potes! |