Alfredo Catalani

Alfredo Catalani (Lucca, 19 juni 1854 - Milaan, 7 augustus 1893) was een Italiaans operacomponist.

Catalani was afkomstig uit een familie van musici en begon zijn studie in Lucca. Een van zijn leermeesters aldaar was Fortunato Magi, een oom van Giacomo Puccini. Voor verdere studie ging hij eerst naar Parijs en later naar Milaan, waar hij zijn studie aan het Conservatorio "Giuseppe Verdi" (Milaan) afrondde bij Antonio Bazzini.

Hij werd lid van de literaire vereniging Scapigliature in Milaan. Als eindexamenwerk voor het conservatorium componeerde hij de eenakter La Falce (1875). Deze had meteen succes, waardoor hij naam kreeg en financieel onafhankelijk werd.

In 1886 volgde hij Amilcare Ponchielli op als hoogleraar compositie aan het Conservatorio "Giuseppe Verdi" (Milaan) van Milaan.

Catalani was bevriend met Arturo Toscanini en geldt als de vertegenwoordiger van het postverisme en de Italiaanse neoromantiek. Tevens was hij een bewonderaar van de vernieuwende stijl van Richard Wagner, evenals zijn tijdgenoten Arrigo Boito en Franco Faccio.

Hij stierf op het hoogtepunt van zijn carrière, 39 jaar oud.

• La Falce (De sikkel) (1875)
• Elda (1880)
• Dejanice (1883)
• Edmea (1886)
• Loreley (1890), een bewerking van de geflopte opera Elda uit 1880
• La Wally (1892)

Zie de categorie Alfredo Catalani van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.