Baalbek

Voor het gelijknamige district, zie Baalbek (district).

Baalbek

Plaats in Libanon
Situering
Gouvernement	Beka
District	Baalbek
Coördinaten	34° 0′ NB, 36° 12′ OL
Algemeen
Inwoners	80.000
Foto's
Panorama over het Groot Hof van het tempelcomplex
Portaal    Azië

Baalbek
Werelderfgoed cultuur
Land	Libanon
UNESCO-regio	Arabische Staten
Criteria	i, iv
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr.	294
Inschrijving	1984 (8e sessie)
UNESCO-werelderfgoedlijst

Baalbek of Balabakk is een stad in Libanon. De naam betekent "Baäl van Beka". De stad is dan ook gelegen in de Bekavallei, tussen de rivieren Litani en Orontes in het gelijknamige district Baalbek. De stad is vooral bekend vanwege haar Romeinse ruïnes.

De stad werd oorspronkelijk gebouwd door de Feniciërs en stond in de hellenistische periode, bekend als Heliopolis. De god Baäl was - zoals Helios- onder meer de god van de zon.^[1]

De bloeiperiode van Baalbek begon in het jaar 15 v.Chr. toen de stad een Romeinse provinciehoofdstad werd onder de keizer Augustus. Baalbek was tijdens de Romeinse periode een belangrijk religieus centrum. De tempel gewijd aan Jupiter trok vele duizenden bezoekers. Naast de tempel van Jupiter werden ook een Bacchus- en een Venustempel gebouwd.

De Romeinse gebouwen werden opgetrokken op oudere ruïnes. Er werden monolithische steunmuren gebouwd met stenen die naar schatting 400 ton wogen. In de hoogste, westelijke wal zijn drie stenen van meer dan 1000 ton gebruikt. Een vierde, nog grotere steen, genaamd Hajar el Gouble (zuidelijke steen) of Hajar el Hibla (steen van de zwangere vrouw) ligt ongebruikt in een steengroeve in de buurt van de stad en is nog steeds te bezichtigen. Deze grotere stenen, ook wel megalieten genaamd, zijn volgens meerdere bronnen van nog oudere oorsprong, wellicht wel twee keer zo oud^[2].

In 635 werd de stad door de Arabieren veroverd. De Omajjaden verwoestten de historische stad in 748. Een grote aardbeving in 1759 richtte nog meer schade aan.

In 1984 werden de verschillende ruïnes van Baalbek door UNESCO tot Werelderfgoed verklaard.

• Afbeeldingen Baalbek
• 
  De Steen van de Zwangere Vrouw, 1000 ton, 20,3 - 20,8 m lang, 4 - 5,3 m breed, 4,2 - 4,3 m hoog
• 
  De Tempel van Jupiter
• 
  Pilaren van de tempel van Jupiter, ongeveer 1860
• 
  De tweede monoliet, ontdekt in de jaren 90 van de 20e eeuw, 1242 ton, 19,5-20,5 m lang, 4,34-4,56 m breed, 4,5 m hoog
• 
  De derde megaliet in de groeve van Baälbek, links van de 'Steen van de zwangere vrouw', ontdekt in 2014, 1650 ton, 19,6 m lang, 6 m breed, ten minste 5,5 m hoog (nog gedeeltelijk begraven)
• 
  Baalbek, door Csontváry (1906)

De moderne stad Baalbek had in 1981, het jaar van de laatste volkstelling, 50.000 inwoners. De stad was tot aan de Libanese Burgeroorlog per spoorlijn verbonden met Damascus en Beiroet.

• Internationaal Festival van Baalbek, een jaarlijks kunstfestival in Baalbek

• (en) Korte beschrijving bij UNESCO
• (en) Uitgebreide beschrijving bij UNESCO via Internet Archive.

Zie de categorie Baalbek van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.