Beatrice Rana
| Beatrice Rana | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 22 januari 1993 | |||
| Geboorteplaats | Copertino | |||
| Land |  Italië | |||
| Werk | ||||
| Beroep | Pianiste | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Beatrice Rana (Copertino, 22 januari 1993) is een Italiaans pianiste.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Beatrice Rana werd geboren in een muzikale familie en begon als vierjarige piano te spelen. Met 16 jaar beëindigde ze haar piano- en compositiestudie aan het Conservatorio di Musica Nino Rota in Monopoli. Daarna studeerde ze achtereenvolgens in Hannover en Rome. Ze won bij verschillende internationale piano-concoursen de eerste prijs. Ze is woonachtig in Rome.
Ze is een veelgevraagd soliste. Zo trad ze op in de Tonhalle Zürich, het Konzerthaus in Wenen en festivals zoals die in Verbier. Ze was soliste voor verschillende gerenommeerde orkesten.
Rana won diverse prijzen. In 2017 kreeg zij een Edison voor haar opname van de Goldbergvariaties van Bach. In 2022 won zij een prijs van Opus Klassik voor haar album met de Etudes van Chopin.[1] In datzelfde jaar mocht zij de Ackman Prize in ontvangst nemen.[2]
CD-opnames
[bewerken | brontekst bewerken]- 2012: Chopin: 26 Préludes, Skrjabin: Klaviersonate Nr. 2 Sonate Nr. 2 op. 19
- 2013: Beatrice Rana, Silver Medalist (Harmonia Mundi)
- 2016: Prokofjev: Pianoconcert Nr. 2, Tsjaikovski: Pianoconcert Nr. 1.
- 2017: Bach: Goldberg-Variaties
- 2019: Ravel: Miroirs, La Valse; Stravinsky: delen Petroesjka en De vuurvogel, bewerkt voor piano.
- 2021: Chopin: Etudes (Op. 25) en Scherzi.
- ↑ Beatrice Rana and Igor Levit among 2022 Opus Klassik prize winners. Pianist (26 augustus 2022). Geraadpleegd op 11 februari 2024.
- ↑ Ackman Prize Awarded to Beatrice Rana | What's New: Latest News and Stories About The New York Philharmonic. nyphil.org (6 mei 2022). Geraadpleegd op 11 februari 2024.