Carel Blotkamp
| Carel Blotkamp | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Carel Hendrik Blotkamp | |||
| Geboren | Zeist, 1945 | |||
| Beroep(en) | schilder, kunsthistoricus | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Stijl(en) | moderne kunst | |||
| RKD-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Carel Hendrik Blotkamp (Zeist, 1945) is een Nederlandse kunstenaar en emeritus hoogleraar moderne kunst aan de Vrije Universiteit Amsterdam.
Biografische schets
[bewerken | brontekst bewerken]Blotkamp studeerde van 1963-1968 kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Utrecht, waar hij vanaf 1969 geschiedenis van de moderne kunst doceerde. Begin jaren zeventig organiseerde hij, samen met Frans Haks, in de Utrechtse Kring tentoonstellingen op het gebied van de meest recente stromingen in de beeldende kunst (onder meer Ger van Elk, Blinky Palermo, Stanley Brouwn en Keith Milow).[1]
Van 1982-2007 was Blotkamp hoogleraar kunstgeschiedenis van de nieuwste tijd aan de Vrije Universiteit Amsterdam.
Blotkamp heeft vele publicaties op zijn naam staan, onder meer over De Stijl en het magisch realisme, en monografieën over onder andere Piet Mondriaan, Pyke Koch, Carel Visser en Daan van Golden. Hij was medeoprichter en redacteur van de kunsttijdschriften Simiolus en Jong Holland en schreef recensies voor Vrij Nederland, NRC Handelsblad en de Volkskrant.
Blotkamp is sinds 1967 werkzaam als kunstenaar en heeft inmiddels vele malen geëxposeerd. In 2007 wijdde Museum De Pont een tentoonstelling aan zijn werk.
Vaak vormen teksten het uitgangspunt voor zijn beeldend werk; daarnaast is de geschiedenis van de moderne kunst al jaren een thema. Recent werk van Blotkamp verwijst naar Henri Matisse, Kazimir Malevitsj en Barnett Newman. In 1976, tijdens zijn eerste solo-tentoonstelling bij Galerie Waalkens in Finsterwolde, ging hij voor het eerst de confrontatie aan met Piet Mondriaan.
Blotkamp was gehuwd met de beeldend kunstenaar en museumdirecteur Hoos Blotkamp (1943-2014). Het echtpaar had twee kinderen.[2]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Na de beeldenstorm, Amsterdam 1971
- Kunst van nu, Amsterdam 1971
- Pyke Koch, Amsterdam 1973 (dissertatie)
- Kunstenaren der Idee. Symbolistische tendenzen in Nederland ca 1880-1930, Den Haag 1978
- Ad Dekkers, Den Haag 1981
- De beginjaren van De Stijl 1917-1922, Utrecht 1982 (ook in het Engels: De Stijl. The Formative Years 1917-1922, Cambridge Mass. 1986, en in het Italiaans: De Stijl. Nascita di un movimento, Milano 1989)
- Pyke Koch, Utrecht 1983 (ook in het Frans: Pyke Koch, Paris 1983)
- Triptieken in Stijl, Amsterdam 1984
- Keuzen, Utrecht 1985
- Daubigny, Van Doesburg, Daniels en 88 andere hoogtepunten uit de collectie van het Centraal Museum, Utrecht 1987
- Mondriaan in detail, Utrecht 1988
- Carel Visser, Utrecht 1989 (Nederlands en Engels)
- De schilders van Tachtig, Zwolle 1991 (ook in het Engels: The Age of Van Gogh, Glasgow 1990)
- Mondriaan. Destructie als kunst, Zwolle 1994 (ook in het Engels: Mondrian. The Art of Destruction, London/New York 1994)
- De vervolgjaren van De Stijl 1922-1932, Amsterdam 1996
- The End, Utrecht 1996
- Magie en Zakelijkheid. Realistische schilderkunst in Nederland 1925-1945, Arnhem/Zwolle 1999
- De Onvoltooide van Cézanne. 40 korte beschouwingen over moderne kunst, Warnsveld 2004
- Tapas, Amsterdam 2007
- P. Struycken, Rotterdam 2007 (ook verschenen in het Engels)
- Ger van Elk, oktober 2009
- Blikseminslag. Stukjes over kunst, november 2017
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ C. Blotkamp en F. Haks (1972): Een jaar tentoonstellingen. Utrechtse Kring. Neudeflat, Utrecht.
- ↑ Blotkamp: "Ik ben een poetser", de Volkskrant, 10 juli 1987.