Carson Branstine

Carson Branstine
Texas 2024
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Canada Canada
Geboorteplaats Irvine, CA, VS
Geboortedatum 9 september 2000
Woonplaats Orange, CA, VS
Lengte 1,80 m
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 68.358 US dollar
Coach Simon Larose[1]
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 101–48
Titels 0 WTA, 5 ITF
Hoogste positie 343e (17 juni 2024)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 37–25
Titels 0 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 203e (18 september 2017)
Laatst bijgewerkt op: 17 juni 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Carson Branstine (Irvine, 9 september 2000) is een tennisspeelster, geboren in de Verenigde Staten, die sinds maart 2017 uitkomt voor Canada. Zij heeft een dubbele nationaliteit.[2] Branstine begon op zeven­jarige leeftijd met het spelen van tennis.[3] Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechts­handig en heeft een tweehandige backhand.[3] Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2015.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Junioren[bewerken | brontekst bewerken]

In januari 2017 won zij samen met landgenote Bianca Andreescu het meisjesdubbelspeltoernooi van het Australian Open. Vervolgens wonnen zij samen in juni 2017 ook de meisjes­dubbel­spel­titel op Roland Garros.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Branstine debuteerde in 2015 op het ITF-toernooi van Gainesville (VS). Zij stond in 2019 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Carson (VS) – zij verloor van de Amerikaanse Elizabeth Mandlik. In 2021 veroverde Branstine haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Caïro (Egypte), door de Indonesische Priska Madelyn Nugroho te verslaan. Tot op heden(juni 2024) won zij vijf ITF-titels, de meest recente in 2024 in Sumter (VS).

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Branstine behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2016 op het ITF-toernooi van Toronto (Canada), samen met de Russin Jelena Bovina – zij bereikten er meteen de halve finale. Zij stond in 2018 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Gatineau (Canada), geflan­keerd door landgenote Bianca Andreescu – hier veroverde zij haar eerste titel, door het duo Hsu Chieh-yu en Marcela Zacarías te verslaan. Tot op heden(juni 2024) won zij drie ITF-titels, de meest recente in 2024 in Hammamet (Tunesië).

In 2017 speelde Branstine voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Toronto, samen met landgenote Bianca Andreescu – zij bereikten er de tweede ronde. Zij stond later dat jaar voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Quebec, weer met Andreescu – zij verloren van het koppel Tímea Babos en Andrea Hlaváčková.

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Haar vader is Amerikaan en haar moeder Canadese.[2] Haar twee zussen spelen college-tennis.[4]

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2016 1004 797
2017 1023 219
2018 781 458
2019 556 617
2020 593 651
2021 758 885
2022 822 820
2023 1208

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2017-09-17 Vlag van Canada WTA Quebec tapijt (i) Vlag van Canada Bianca Andreescu Vlag van Hongarije Tímea Babos
Vlag van Tsjechië Andrea Hlaváčková
3-6, 1-6 details

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft media­bestanden in de categorie Carson Branstine.