Copa Merconorte 1998

Copa Merconorte 1998
Toernooi-informatie
Datum 15 september - 9 december 1998
Teams 12 (van 1 confederatie)
Kampioen Vlag van Colombia Club Atlético Nacional (1e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 42
Doelpunten 103  (2,45 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Venezuela 1930–1954 Rafael Castellín (Caracas FC)
Vlag van Ecuador (1900-2009) Héctor Ferri (CD El Nacional)
Vlag van Colombia Héctor Hurtado (América de Cali)
Vlag van Argentinië Carlos Alberto Juárez (CS Emelec)
Vlag van Colombia Néider Morantes (Club Atlético Nacional)
(4 doelpunten)[1]
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De Copa Merconorte 1998 was de eerste editie van deze voetbalcompetitie. Het toernooi stond enkel open voor ploegen uit ploegen uit de vijf noordelijke landen van Zuid-Amerika: Bolivia, Colombia, Ecuador, Peru en Venezuela. Ploegen uit het zuiden van het continent speelden in de tegenhanger van dit toernooi, de Copa Mercosur. De winnaar werd het Colombiaanse Atlético Nacional, dat in de finale landgenoot Deportivo Cali versloeg.

Voor de eerste editie werden oorspronkelijk zestien topclubs uit zeven landen uitgenodigd: Bolivia, Colombia, Ecuador, Mexico, Peru, Venezuela en de Verenigde Staten. De uitnodiging gebeurde op basis van (historische en huidige) sportieve resultaten en commerciële belangen. Colombia, Ecuador, Mexico en Peru kregen drie deelnemers, de Verenigde Staten twee en Bolivia en Venezuela elk één deelnemer.

De Mexicaanse voetbalbond stond er echter op dat Deportivo Toluca FC en Club Nexaca (de kampioen en nummer twee van het afgelopen seizoen) zouden worden uitgenodigd. Omdat er geen overeenstemming kon worden bereikt met de organisatie, trokken de Mexicaanse deelnemers zich op 15 augustus terug. De organisatie besloot toen om ook beide deelnemers uit de Verenigde Staten van de deelnemerslijst te halen. Aan de elf overgebleven clubs werd América de Cali uit Colombia toegevoegd.

De volgende teams werden uitgenodigd voor de eerste Copa Merconorte:

Land Deelnemer
Vlag van Colombia Colombia (FCF)
4 deelnemers
América de Cali[2]
Club Atlético Nacional
Deportivo Cali
CD Los Millonarios
Vlag van Ecuador (1900-2009) Ecuador (FEF)
3 deelnemers
Barcelona SC
CD El Nacional
CS Emelec
Vlag van Peru Peru (FPF)
3 deelnemers
Club Alianza Lima
Club Sporting Cristal
Club Universitario de Deportes
Vlag van Bolivia Bolivia (FBF)
1 deelnemer
Club The Strongest
Vlag van Venezuela 1930–1954 Venezuela (FVF)
1 deelnemer
Caracas FC
Vlag van Mexico Mexico (FMF)
geen deelnemers[2]
CF América
CDSC Cruz Azul
CD Guadalajara
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (USSF)
geen deelnemers[2]
D.C. United
Los Angeles Galaxy

Toernooi-opzet

[bewerken | brontekst bewerken]

De twaalf deelnemende clubs werden verdeeld in drie groepen van vier teams. In de groepsfase speelde elk team twee keer (thuis en uit) tegen de drie tegenstanders. De groepswinnaars plaatsten zich voor de knock-outfase, samen met beste nummer twee. De halve finales en de finale bestonden uit een thuis- en een uitduel. Het team dat de meeste doelpunten maakte won de wedstrijd. Bij een gelijke stand werden er strafschoppen genomen.[3]

De groepsfase vond plaats tussen 15 september en 12 november. De groepswinnaars plaatsten zich voor de kwartfinales, samen met de beste nummer twee. Oorspronkelijk zou de groepsfase op 1 september beginnen, maar dit werd uitgesteld door de niet-deelname van de ploegen uit Mexico en de Verenigde Staten.

Datum Team Score Team
15 sep. América 2 - 1 Millonarios
Emelec 1 - 1 Sporting Cristal
23 sep. Millonarios 2 - 1 Emelec
Sporting Cristal 2 - 2 América
30 sep. Sporting Cristal 0 - 1 Millonarios
América 2 - 2 Emelec
8 okt. Millonarios 2 - 2 América
15 okt. Sporting Cristal 1 - 1 Emelec
22 okt. América 1 - 1 Sporting Cristal
29 okt. Emelec 3 - 0 Millonarios
3 nov. Millonarios 1 - 0 Sporting Cristal
10 nov. Emelec 1 - 0 América
Nr. Club Wedstrijden Doelpunten Punten
G W G V V T Saldo
1 Vlag van Colombia CD Los Millonarios 6 3 1 2 7 8 −1 10
2 Vlag van Ecuador (1900-2009) CS Emelec 6 2 3 1 9 6 +3 9
3 Vlag van Colombia América de Cali 6 1 4 1 9 9 0 7
4 Vlag van Peru Club Sporting Cristal 6 0 4 2 5 7 −2 4
Datum Team Score Team
16 sep. The Strongest 0 - 2 Atlético Nacional
Alianza Lima 2 - 0 Barcelona
22 sep.[4] Atlético Nacional 3 - 1 Alianza Lima
Barcelona 1 - 1 The Strongest
1 okt. Barcelona 2 - 2 Atlético Nacional
The Strongest 0 - 0 Alianza Lima
8 okt. Barcelona 2 - 0 Alianza Lima
14 okt. Atlético Nacional 2 - 3 The Strongest
20 okt. The Strongest 1 - 0 Barcelona
27 okt. Alianza Lima 1 - 1 Atlético Nacional
5 nov. Atlético Nacional 4 - 0 Barcelona
12 nov. Alianza Lima 4 - 0 The Strongest
Nr. Club Wedstrijden Doelpunten Punten
G W G V V T Saldo
1 Vlag van Colombia Club Atlético Nacional 6 3 2 1 14 7 +7 11
2 Vlag van Peru Club Alianza Lima 6 2 2 2 8 6 +2 8
3 Vlag van Bolivia Club The Strongest 6 2 2 2 5 9 −4 8
4 Vlag van Ecuador (1900-2009) Barcelona SC 6 1 2 3 5 10 −5 5
Datum Team Score Team
17 sep. Caracas 1 - 0 El Nacional
Universitario 0 - 0 Deportivo Cali
24 sep. El Nacional 1 - 1 Universitario
Deportivo Cali 1 - 1 Caracas
29 sep. Caracas 0 - 2 Universitario
Deportivo Cali 2 - 0 El Nacional
6 okt. Deportivo Cali 2 - 1 Universitario
13 okt. El Nacional 2 - 1 Caracas
21 okt. Universitario 1 - 2 El Nacional
28 okt. Caracas 0 - 2 Deportivo Cali
4 nov. Universitario 1 - 3 Caracas
11 nov. El Nacional 1 - 0 Deportivo Cali
Nr. Club Wedstrijden Doelpunten Punten
G W G V V T Saldo
1 Vlag van Colombia Deportivo Cali 6 3 2 1 7 3 +4 11
2 Vlag van Ecuador (1900-2009) CD El Nacional 6 3 1 2 6 6 0 10
3 Vlag van Venezuela 1930–1954 Caracas FC 6 2 1 3 6 8 −2 7
4 Vlag van Peru Club Universitario 6 1 2 3 6 8 −2 5

Rangschikking tweede plaatsen

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Club Wedstrijden Doelpunten Punten
G W G V V T Saldo
1 Vlag van Ecuador (1900-2009) CD El Nacional (C) 6 3 1 2 6 6 0 10
2 Vlag van Ecuador (1900-2009) CS Emelec (A) 6 2 3 1 9 6 +3 9
3 Vlag van Peru Club Alianza Lima (B) 6 2 2 2 8 6 +2 8

Knock-outfase

[bewerken | brontekst bewerken]
  Halve finale Finale
                         
  A1  Vlag van Colombia CD Los Millonarios 0 2 2  
B1  Vlag van Colombia Club Atlético Nacional 2 1 3  
  B1  Vlag van Colombia Club Atlético Nacional 3 1 4
  C1  Vlag van Colombia Deportivo Cali 1 0 1
C2  Vlag van Ecuador (1900-2009) CD El Nacional 1 2 3 (4)
  C1  Vlag van Colombia Deportivo Cali (n.s.) 2 1 3 (5)  

Halve finales

[bewerken | brontekst bewerken]

De halve finales werden gespeeld op 19 en 26 november.

Team 1 Tot. Team 2 1e wedstr. 2e wedstr.
CD El Nacional Vlag van Ecuador (1900-2009) 3 - 3 (4 - 5 n.s.) Vlag van Colombia Deportivo Cali 1 - 2 2 - 1
CD Los Millonarios Vlag van Colombia 2 - 3 Vlag van Colombia Club Atlético Nacional 0 - 2 2 - 1

3 december 1998
Club Atlético Nacional Vlag van Colombia 3 - 1 Vlag van Colombia Deportivo Cali Estadio Atanasio Girardot, Medellín
Toeschouwers: 3.000
Scheidsrechter: Felipe Russi (Colombia)
Vásquez Goal 29', 49' (pen.)
Perea Goal 61'
Goal 49' Zapata


9 december 1998
Deportivo Cali Vlag van Colombia 0 - 1 Vlag van Colombia Club Atlético Nacional Estadio Olímpico Pascual Guerrero, Santiago de Cali
Toeschouwers: 7.000
Scheidsrechter: Óscar Ruiz (Colombia)
Goal 89' Morantes

Club Atlético Nacional wint met 4-1 over twee wedstrijden.


Winnaar Copa Merconorte 1998

Club Atlético Nacional
1e titel

Vijf spelers deelden de topscorerstitel met elk vier doelpunten.

Speler Club Goals
1. Vlag van Venezuela 1930–1954 Rafael Castellín Vlag van Venezuela 1930–1954 Caracas FC 4
Vlag van Ecuador (1900-2009) Héctor Ferri Vlag van Ecuador (1900-2009) CD El Nacional
Vlag van Colombia Héctor Hurtado Vlag van Colombia América de Cali
Vlag van Argentinië Carlos Alberto Juárez Vlag van Ecuador (1900-2009) CS Emelec
Vlag van Colombia Néider Morantes Vlag van Colombia Club Atlético Nacional