Copa Merconorte 1998
Copa Merconorte 1998 | ||||
---|---|---|---|---|
Toernooi-informatie | ||||
Datum | 15 september - 9 december 1998 | |||
Teams | 12 (van 1 confederatie) | |||
Kampioen | Club Atlético Nacional (1e titel) | |||
Toernooistatistieken | ||||
Wedstrijden | 42 | |||
Doelpunten | 103 (2,45 per wedstrijd) | |||
Topscorer(s) | Rafael Castellín (Caracas FC) Héctor Ferri (CD El Nacional) Héctor Hurtado (América de Cali) Carlos Alberto Juárez (CS Emelec) Néider Morantes (Club Atlético Nacional) (4 doelpunten)[1] | |||
|
De Copa Merconorte 1998 was de eerste editie van deze voetbalcompetitie. Het toernooi stond enkel open voor ploegen uit ploegen uit de vijf noordelijke landen van Zuid-Amerika: Bolivia, Colombia, Ecuador, Peru en Venezuela. Ploegen uit het zuiden van het continent speelden in de tegenhanger van dit toernooi, de Copa Mercosur. De winnaar werd het Colombiaanse Atlético Nacional, dat in de finale landgenoot Deportivo Cali versloeg.
Deelnemers
[bewerken | brontekst bewerken]Voor de eerste editie werden oorspronkelijk zestien topclubs uit zeven landen uitgenodigd: Bolivia, Colombia, Ecuador, Mexico, Peru, Venezuela en de Verenigde Staten. De uitnodiging gebeurde op basis van (historische en huidige) sportieve resultaten en commerciële belangen. Colombia, Ecuador, Mexico en Peru kregen drie deelnemers, de Verenigde Staten twee en Bolivia en Venezuela elk één deelnemer.
De Mexicaanse voetbalbond stond er echter op dat Deportivo Toluca FC en Club Nexaca (de kampioen en nummer twee van het afgelopen seizoen) zouden worden uitgenodigd. Omdat er geen overeenstemming kon worden bereikt met de organisatie, trokken de Mexicaanse deelnemers zich op 15 augustus terug. De organisatie besloot toen om ook beide deelnemers uit de Verenigde Staten van de deelnemerslijst te halen. Aan de elf overgebleven clubs werd América de Cali uit Colombia toegevoegd.
De volgende teams werden uitgenodigd voor de eerste Copa Merconorte:
Land | Deelnemer |
---|---|
Colombia (FCF) 4 deelnemers | América de Cali[2] |
Club Atlético Nacional | |
Deportivo Cali | |
CD Los Millonarios | |
Ecuador (FEF) 3 deelnemers | Barcelona SC |
CD El Nacional | |
CS Emelec | |
Peru (FPF) 3 deelnemers | Club Alianza Lima |
Club Sporting Cristal | |
Club Universitario de Deportes | |
Bolivia (FBF) 1 deelnemer | Club The Strongest |
Venezuela (FVF) 1 deelnemer | Caracas FC |
Mexico (FMF) geen deelnemers[2] | |
Verenigde Staten (USSF) geen deelnemers[2] | |
Toernooi-opzet
[bewerken | brontekst bewerken]De twaalf deelnemende clubs werden verdeeld in drie groepen van vier teams. In de groepsfase speelde elk team twee keer (thuis en uit) tegen de drie tegenstanders. De groepswinnaars plaatsten zich voor de knock-outfase, samen met beste nummer twee. De halve finales en de finale bestonden uit een thuis- en een uitduel. Het team dat de meeste doelpunten maakte won de wedstrijd. Bij een gelijke stand werden er strafschoppen genomen.[3]
Groepsfase
[bewerken | brontekst bewerken]De groepsfase vond plaats tussen 15 september en 12 november. De groepswinnaars plaatsten zich voor de kwartfinales, samen met de beste nummer twee. Oorspronkelijk zou de groepsfase op 1 september beginnen, maar dit werd uitgesteld door de niet-deelname van de ploegen uit Mexico en de Verenigde Staten.
Groep A
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep B
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep C
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Rangschikking tweede plaatsen
[bewerken | brontekst bewerken]Nr. | Club | Wedstrijden | Doelpunten | Punten | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
G | W | G | V | V | T | Saldo | |||
1 | CD El Nacional (C) | 6 | 3 | 1 | 2 | 6 | 6 | 0 | 10 |
2 | CS Emelec (A) | 6 | 2 | 3 | 1 | 9 | 6 | +3 | 9 |
3 | Club Alianza Lima (B) | 6 | 2 | 2 | 2 | 8 | 6 | +2 | 8 |
Knock-outfase
[bewerken | brontekst bewerken]Halve finale | Finale | |||||||||||
A1 | CD Los Millonarios | 0 | 2 | 2 | ||||||||
B1 | Club Atlético Nacional | 2 | 1 | 3 | ||||||||
B1 | Club Atlético Nacional | 3 | 1 | 4 | ||||||||
C1 | Deportivo Cali | 1 | 0 | 1 | ||||||||
C2 | CD El Nacional | 1 | 2 | 3 (4) | ||||||||
C1 | Deportivo Cali (n.s.) | 2 | 1 | 3 (5) |
Halve finales
[bewerken | brontekst bewerken]De halve finales werden gespeeld op 19 en 26 november.
Team 1 | Tot. | Team 2 | 1e wedstr. | 2e wedstr. |
---|---|---|---|---|
CD El Nacional | 3 - 3 (4 - 5 n.s.) | Deportivo Cali | 1 - 2 | 2 - 1 |
CD Los Millonarios | 2 - 3 | Club Atlético Nacional | 0 - 2 | 2 - 1 |
Finale
[bewerken | brontekst bewerken] | ||||
3 december 1998 | Club Atlético Nacional | 3 - 1 | Deportivo Cali | Estadio Atanasio Girardot, Medellín Toeschouwers: 3.000 Scheidsrechter: Felipe Russi (Colombia) |
Vásquez 29', 49' (pen.) Perea 61' | 49' Zapata |
| ||||
9 december 1998 | Deportivo Cali | 0 - 1 | Club Atlético Nacional | Estadio Olímpico Pascual Guerrero, Santiago de Cali Toeschouwers: 7.000 Scheidsrechter: Óscar Ruiz (Colombia) |
89' Morantes |
Club Atlético Nacional wint met 4-1 over twee wedstrijden.
Winnaar Copa Merconorte 1998 |
---|
Club Atlético Nacional 1e titel |
Topscorers
[bewerken | brontekst bewerken]Vijf spelers deelden de topscorerstitel met elk vier doelpunten.
№ | Speler | Club | Goals |
---|---|---|---|
1. | Rafael Castellín | Caracas FC | 4 |
Héctor Ferri | CD El Nacional | ||
Héctor Hurtado | América de Cali | ||
Carlos Alberto Juárez | CS Emelec | ||
Néider Morantes | Club Atlético Nacional |
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Copa Merconorte op de Spaanstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ Copa Merconorte - Topscorers op RSSSF. Gearchiveerd op 21 mei 2022.
- ↑ a b c De uitgenodigde ploegen uit Mexico en de Verenigde Staten zouden uiteindelijk niet deelnemen aan de Copa Merconorte 1998. In plaats daarvan werd América de Cali uitgenodigd.
- ↑ Copa Merconorte 1998 op RSSSF. Gearchiveerd op 29 november 2021.
- ↑ De wedstrijd tussen Atlético Nacional en Alianza Lima werd gespeeld in Machala.