Dendrolagus scottae
| Dendrolagus scottae IUCN-status: Kritiek[1] (2015) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Dendrolagus scottae Flannery & Seri, 1990 | |||||||||||||
 | |||||||||||||
| Verspreidingsgebied van Dendrolagus scottae | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||
Dendrolagus scottae op  Wikispecies | |||||||||||||
| |||||||||||||
Dendrolagus scottae is een zoogdier uit de familie van de kangoeroes (Macropodidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Flannery & Seri in 1990.[2][3]
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]D. scottae is een grote, zwarte boomkangoeroe. De staart is langer dan bij de Doriaboomkangoeroe. De kop-romplengte bedraagt 610 tot 625 mm, de staartlengte 525 tot 590 mm, de achtervoetlengte 106,3 tot 119,4 mm, de oorlengte 45,0 tot 55,0 mm en het gewicht 9 tot 11,5 kg.
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Dit dier brengt net als de Doriaboomkangoeroe veel tijd op de grond door en eet bladeren. Het verspreidingsgebied van de soort is sterk ingekrompen door de jacht.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Deze soort komt voor in het Torricelligebergte en op Mount Menawa op 900 tot 2000 m in het noordwesten van Papoea-Nieuw-Guinea. Deze soort is verwant aan de Doriaboomkangoeroe uit de Centrale Cordillera. Waarschijnlijk is het verspreidingsgebied niet groter dan vijftig vierkante kilometer. De dieren uit Mount Menawa, die veel kleiner zijn dan de dieren uit de Torricelli's, vertegenwoordigen mogelijk een aparte ondersoort.
- Flannery, T.F. 1995. Mammals of New Guinea. 2nd ed. Chatswood, New South Wales: Reed Books, 568 pp. ISBN 0 7301 0411 7
- ↑ (en) Dendrolagus scottae op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Groves, C. P. (2005). "Order Diprotodontia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 60-61. ISBN 978-0-8018-8221-0. Gearchiveerd op 23 januari 2023.
- ↑ Mammal Diversity Database (2022). Dendrolagus scottae Flannery & Seri, 1990. DOI: 10.5281/zenodo.7394529. Geraadpleegd op 23-01-2023.