exFAT

exFAT (extensible File Allocation Table) is een open source bestandssysteem speciaal bedoeld voor flash-schijven. Het is ontwikkeld door Microsoft voor embedded devices in Windows Embedded CE 6.0 en voor gewone besturingssystemen te beginnen met Windows Vista Service Pack 1.[1] exFAT kan gebruikt worden daar waar de datastructuur van het NTFS-bestandssysteem te veel plaats zou innemen. Gebruikers kunnen exFAT-ondersteuning krijgen onder Windows XP door de installatie van een hotfix van Microsoft.[2]

Voor Linux is er sinds kernel versie 5.4 officiële ondersteuning voor exFAT[3]. Voor oudere Linux kernel versies bestaat een gratis kernelmodule waarmee exFAT gelezen kan worden.[4][5] In Apples macOS zit exFAT-ondersteuning standaard ingebouwd vanaf versie 10.6.5 (Snow Leopard). Hierdoor is exFAT een goede formattering voor externe harde schijven die zowel door Windows- als macOS-computers gebruikt moeten worden.[6]

De voordelen ten opzichte van het oudere File Allocation Table (FAT)-systeem zijn:

  • Schaalbaar naar grote schijfgroottes
  • Theoretische maximale bestandsgrootte van 264 bytes (16 exbibytes), tegenover 232 bytes (4 gibibytes) in FAT32
  • Clustergrootte tot 2255 sectoren
  • Betere toekenning van vrije ruimte en verwijdersnelheid door het invoeren van een free space bitmap
  • Ondersteuning voor meer dan 216 (65.536) bestanden in een directory
  • Ondersteuning voor access control lists (nog niet aanwezig in Windows Vista SP1)[7]
  • Ondersteuning voor Transaction-Safe FAT (TFAT)
  • Timestamps mogelijk in UTC-formaat[8] (vanaf Vista SP2)
  • Volledige ondersteuning in macOS (> 10.5 'Leopard')
  • Volledige ondersteuning in Linux distributies met kernelversie 5.4

De nadelen vergeleken met vorige FAT-versies zijn:

De nieuwe SDXC-kaartjes werken met exFAT, dit omdat bij de vorige generatie (SDHC) FAT32 werd gebruikt. FAT32 heeft een maximale grootte van 8 TB[10] (tijdens de installatie van windows kan maximaal een FAT32 partitie van 32 GB groot aangemaakt worden). De SDXC-kaartjes gaan tot 2 terabyte, dus moest er een nieuw bestandssysteem worden gebruikt om de clusters niet onnodig groot te maken. exFAT was de oplossing. En het HD-probleem is ook opgelost met dit bestandssysteem, want de HD-camcorders kunnen dan bestanden wegschrijven die groter zijn dan 4 GB.

[bewerken | brontekst bewerken]