Firestone Grand Prix van Monterey 2021

Vlag van Verenigde Staten Firestone Grand Prix van Monterey 2021
Laguna Seca
Laguna Seca
Algemene informatie
Alternatieve naam 2021 Firestone Grand Prix of Monterey
Racedag 19 september 2021
Circuit Vlag van Verenigde Staten Laguna Seca
Pole position
Coureur Vlag van Verenigde Staten Colton Herta
(Andretti Autosport with Curb-Agajanian)
Tijd 01:10.7994
Snelste ronde
Coureur Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden
(Team Penske)
Tijd 01:13.0826 (ronde 10 van 95)
Podium
1e plaats Vlag van Verenigde Staten Colton Herta
(Andretti Autosport with Curb-Agajanian)
2e plaats Vlag van Spanje Álex Palou
(Chip Ganassi Racing)
3e plaats Vlag van Frankrijk Romain Grosjean
(Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing)
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Firestone Grand Prix van Monterey 2021 was een motorrace die op 19 september 2021 werd gehouden op de WeatherTech Raceway Laguna Seca. Het was de 15e ronde van de IndyCar Series 2021.

Andretti Autosport's Colton Herta won de race nadat hij 91 van de 95 ronden van de race had geleid en daarmee zijn tweede overwinning scoorde van het seizoen en zijn tweede IndyCar-zege op Laguna Seca nadat hij de vorige editie in 2019 had gewonnen. Kampioenschapsleider Álex Palou eindigde als tweede, voor rookie Romain Grosjean, die derde werd nadat hij vanaf zijn startpositie tien posities had gewonnen en daarmee zijn derde IndyCar-podium scoorde.

Het evenement, dat werd gehouden in het weekend van 17-19 september 2021 op de WeatherTech Raceway Laguna Seca in Monterey, Californië, keerde terug in de serie na de afwezigheid in het seizoen 2020 als gevolg van de COVID-19 pandemie. Het was de voorlaatste race van het seizoen 2021, na de Grand Prix van Portland op de Portland International Raceway, die een week voor deze race werd verreden, en voorafgaand aan de seizoensfinale in de week erna op de straten van Long Beach.

Colton Herta was de vorige winnaar, nadat hij de race in 2019 had gewonnen met Harding Steinbrenner Racing.

Kampioenschapsstand vóór de race

[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn overwinning in de Grand Prix van Portland heroverde Álex Palou de leiding in het kampioenschap met 25 punten voorsprong op Patricio O'Ward, die slechts 14e werd en daardoor terugviel naar de tweede plaats in het klassement. Op de derde plek stond Josef Newgarden, die verkleinde het verschil met O'Ward tot negen punten met een vijfde plaats in Portland, terwijl Scott Dixon en Marcus Ericsson hun puntenaantal verbeterden tot respectievelijk de vierde en vijfde plaats na sterke finishes in Portland, waarbij Dixon een podiumplaats scoorde.

Honda bleef aan de leiding van het constructeursklassement ten opzichte van Chevrolet.

Inschrijvingen

[bewerken | brontekst bewerken]
W = eerdere winnaar
R = rookie
No. Coureur Team Motor
2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Team Penske Chevrolet
3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin R Team Penske Chevrolet
4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet
5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet
06 Vlag van Brazilië Hélio Castroneves Meyer Shank Racing Honda
7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet
8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Chip Ganassi Racing Honda
9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon Chip Ganassi Racing Honda
10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda
12 Vlag van Australië Will Power Team Penske Chevrolet
14 Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais A. J. Foyt Enterprises Chevrolet
15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
18 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ed Jones Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan Honda
20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet
21 Vlag van Nederland Rinus Veekay Ed Carpenter Racing Chevrolet
22 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud Team Penske Chevrolet
26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta W Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda
27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda
28 Vlag van Verenigde Staten Ryan Hunter-Reay Andretti Autosport Honda
29 Vlag van Canada James Hinchcliffe Andretti Steinbrenner Autosport Honda
30 Vlag van Japan Takuma Sato Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
45 Vlag van Verenigde Staten Oliver Askew Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson R Chip Ganassi Racing Honda
51 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda
59 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Carlin Chevrolet
60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda
77 Vlag van Verenigd Koninkrijk Callum Ilott R Juncos Hollinger Racing Chevrolet
Bron:[1]

Classificatie

[bewerken | brontekst bewerken]

Training 1 vond plaats om 17:30 ET op 17 september. Tijdens de sessie deden zich tal van incidenten voor, zoals Colton Herta die voorbij de Corkscrew van de baan ging en Hélio Castroneves die in bocht 2 in aanraking kwam met de bandenbarrières, hoewel er geen grote schade werd veroorzaakt. Josef Newgarden voerde de eerste training aan met een tijd van 01:11.7125, voor Herta als tweede en Álex Palou als derde.

Top 3 snelste tijden
Pos. No. Coureur Team Motor Tijd
1 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Team Penske Chevrolet 01:11.7125
2 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta W Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda 01:11.7927
3 10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda 01:11.9750
Bron:[2]

Training 2 vond plaats om 13:45 ET op 18 september. De sessie werd ontsierd door twee rode vlaggen, die 20 minuten van de sessietijd afnamen. Dalton Kellett verloor de controle over zijn auto en crashte in bocht 4, wat de eerste rode vlag veroorzaakte. Nadat de sessie was hervat, crashte Rinus VeeKay op bijna dezelfde plek als Kellett, wat de tweede rode vlag van de sessie opleverde. Beide coureurs bleven ongedeerd. Rookie Scott McLaughlin voerde de sessie aan met de beste tijd van 01:10,8755. Colton Herta en Álex Palou eindigden als tweede en derde.

Top 3 snelste tijden
Pos. No. Coureur Team Motor Tijd
1 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin R Team Penske Chevrolet 01:10.8755
2 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta W Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda 01:11.0224
3 10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda 01:11.0312
Bron:[3]

De kwalificatie vond plaats om 17:05 ET op 18 september. Colton Herta pakte de poleposition met een tijd van 01:10.7994, voor Andretti-teamgenoot Alexander Rossi en Penske-coureur Will Power, die respectievelijk als tweede en derde eindigden.

Pos. No. Coureur Team Motor Tijd Grid
Ronde 1 Ronde 2 Ronde 3
Groep 1 Groep 2
1 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta W Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda 01:10.9020 N/A 01:10.5847 01:10.7994 1
2 27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda N/A 01:11.0691 01:10.9169 01:10.9951 2
3 12 Vlag van Australië Will Power Team Penske Chevrolet N/A 01:11.2836 01:10.8333 01:11.1317*1 3
4 10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda N/A 01:11.4397 01:10.8351 01:11.3317 4
5 45 Vlag van Verenigde Staten Oliver Askew Rahal Letterman Lanigan Racing Honda N/A 01:11.0155 01:10.9117 01:11.8937 5
6 5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet 01:11.2992 N/A 01:11.0220 01:24.2715*2 6
7 8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Chip Ganassi Racing Honda 01:11.3179 N/A 01:11.2581 N/A 7
8 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon Chip Ganassi Racing Honda 01:11.5276 N/A 01:11.2768 N/A 8
9 22 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud Team Penske Chevrolet 01:11.3775 N/A 01:11.3067 N/A 9
10 59 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Carlin Chevrolet N/A 01:11.1852 01:11.3088 N/A 10
11 29 Vlag van Canada James Hinchcliffe Andretti Steinbrenner Autosport Honda N/A 01:11.3542 01:11.4567 N/A 11
12 15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 01:10.9915 N/A 01:12.5932 N/A 12
13 51 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda 01:11.5303 N/A N/A N/A 13
14 18 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ed Jones Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan Honda N/A 01:11.4692 N/A N/A 14
15 7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet 01:11.5446 N/A N/A N/A 15
16 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin R Chip Ganassi Racing Honda N/A 01:11.5767 N/A N/A 16
17 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Team Penske Chevrolet 01:11.5503 N/A N/A N/A 17
18 20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet N/A 01:11.5921 N/A N/A 18
19 28 Vlag van Verenigde Staten Ryan Hunter-Reay Andretti Autosport Honda 01:11.6721 N/A N/A N/A 19
20 60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda N/A 01:11.6689 N/A N/A 20
21 14 Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 01:11.9776 N/A N/A N/A 21
22 06 Vlag van Brazilië Hélio Castroneves Meyer Shank Racing Honda N/A 01:11.8071 N/A N/A 22
23 30 Vlag van Japan Takuma Sato Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 01:12.1443 N/A N/A N/A 22
24 21 Vlag van Nederland Rinus Veekay Ed Carpenter Racing Chevrolet N/A 01:12.2843 N/A N/A 24
25 48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson R Chip Ganassi Racing Honda 01:12.2865 N/A N/A N/A 25
26 77 Vlag van Verenigd Koninkrijk Callum Ilott R Juncos Hollinger Racing Chevrolet N/A 01:12.3558 N/A N/A 26
27 4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet N/A 01:12.6055 N/A N/A 27
Bron:[4]

*1 - Will Power reed aanvankelijk de tweede tijd, maar zijn ronde werd ongeldig verklaard, omdat de officials oordeelden dat hij niet afremde tijdens een plaatselijke geel, veroorzaakt door de spin van Patricio O'Ward bij de Corkscrew.
*2 - Voor Patricio O'Ward werd zijn beste tijd ongeldig verklaard door een straf voor zijn spin bij de Corkscrew.

  • Vetgedrukte tekst geeft de snelste tijd in de sessie aan.

De warmup vond plaats om 12:00 ET op 19 september. Rookie Callum Ilott spinde tijdens de sessie in bocht 6 in de bandenbarrières, wat een rode vlag veroorzaakte. Ilott bleef ongedeerd. Alexander Rossi reed de snelste tijd van 01:12.8632, Colton Herta werd tweede en Takuma Sato derde.

Top 3 snelste tijden
Pos. No. Coureur Team Motor Tijd
1 27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda 01:12.8632
2 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta W Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda 01:12.9651
3 30 Vlag van Japan Takuma Sato Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 01:13.3539
Bron:[5]

De race begon om 15:00 ET op 19 september. In ronde 2 raakten wedstrijdleider Colton Herta en Alexander Rossi elkaar in bocht 2, toen Rossi probeerde te profiteren van een fout van Herta. Maar terwijl Herta zonder problemen zijn weg kon vervolgen, spinde Rossi in het grind en sloeg af, wat een gele vlag veroorzaakte toen zijn wagen opnieuw werd gestart - hij zou later als 25ste eindigen, met twee ronden achterstand. In ronde 10 kreeg Will Power, die als derde startte, plots motorproblemen waardoor hij een pitstop moest maken om het probleem op te lossen - hij eindigde de race op twee ronden achterstand als 26ste. Takuma Sato spinde halverwege de race bij de Corkscrew. Toen Sato's auto afsloeg, rolde hij achteruit richting Scott Dixon, die een uitwijkmanoeuvre uitvoerde door buiten de baan te rijden, maar dat mocht niet baten, want hij liep schade op aan zijn rechterzijbuis en de onderkuip. Dixon moest doorrijden met de schade en zou later als 13e finishen.

Herta leidde het grootste deel van de race en reed 91 van de 95 ronden aan de leiding. Romain Grosjean leidde de vier resterende ronden, omdat hij vanaf de dertiende plaats naar voren kwam. Grosjean passeerde verschillende keren in de iconische Corkscrew-bocht, vooral tegen het einde van de race, toen Grosjean snel aan de leiding kwam nadat hij een verse set banden had gemonteerd en Johnson verdedigde om zijn teamgenoot Álex Palou, die op de tweede plaats reed, te beschermen. De twee konden verder racen, maar Grosjeans tempo zou na het incident afnemen.

Pos. No. Coureur Team Motor Rondes Tijd Pit
stops
Grid Geleide
ronden
Pts.
1 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta W Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda 95 2:02:31.5444 3 1 91 54
2 10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda 95 +1.9747 3 4 40
3 51 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda 95 +3.7087 3 13 4 36
4 15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 95 +13.8616 3 12 32
5 5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet 95 +24.6972 3 6 30
6 8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Chip Ganassi Racing Honda 95 +28.5032 3 7 28
7 3 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Team Penske Chevrolet 95 +29.7267 4 17 26
8 22 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud Team Penske Chevrolet 95 +30.4215 3 9 24
9 45 Vlag van Verenigde Staten Oliver Askew Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 95 +32.4675 3 5 22
10 18 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan Honda 95 +47.9944 3 14 20
11 28 Vlag van Verenigde Staten Ryan Hunter-Reay Andretti Autosport Honda 95 +1:07.1843 3 19 0 19
12 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin R Team Penske Chevrolet 95 +1:13.4940 3 16 18
13 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon Chip Ganassi Racing Honda 95 +1:16.3595 3 8 17
14 14 Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 94 +1 ronde 3 21 16
15 60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda 94 +1 ronde 3 20 15
16 20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet 94 +1 ronde 3 18 14
17 48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson R Chip Ganassi Racing Honda 94 +1 ronde 4 25 13
18 21 Vlag van Nederland Rinus Veekay Ed Carpenter Racing Chevrolet 94 +1 ronde 4 24 12
19 7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet 94 +1 ronde 4 15 11
20 29 Vlag van Canada James Hinchcliffe Andretti Steinbrenner Autosport Honda 94 +1 ronde 4 11 10
21 59 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Carlin Chevrolet 94 +1 ronde 4 10 9
22 77 Vlag van Verenigd Koninkrijk Callum Ilott R Juncos Hollinger Racing Chevrolet 94 +1 ronde 5 26 8
23 4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 94 +1 ronde 3 27 7
24 06 Vlag van Brazilië Hélio Castroneves Meyer Shank Racing Honda 94 +1 ronde 4 22 6
25 27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda 93 +2 rondes 3 2 5
26 12 Vlag van Australië Will Power Team Penske Chevrolet 93 +2 rondes 3 3 5
27 30 Vlag van Japan Takuma Sato Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 83 Mechanisch 4 23 5
Snelste ronde: Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden (Team Penske) – 01:13.0826 (ronde 10)
Bron:[6]

Tussenstanden kampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]

Honda heeft op Laguna Seca zijn vierde constructeurscup op rij gewonnen, want in de top vijf stonden vier Honda-motoren. Het coureurskampioenschap werd beslist tijdens de laatste race van het seizoen, waar Álex Palou als 12e of beter moest eindigen om het kampioenschap te winnen, terwijl Patricio O'Ward en Josef Newgarden nog in de race zaten.

Pos. Coureur Punten
1. Vlag van Spanje Álex Palou 517
2. Vlag van Mexico Patricio O'Ward 482
3. Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden 469
4. Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon 445
5. Vlag van Zweden Marcus Ericsson 430

Motorfabrikanten

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos. Team Punten
1. Honda 1306
2. Chevrolet 1175
  • (en) Officiële website


Vorige race:
Grand Prix van Portland 2021
IndyCar Series 2021 Volgende race:
Acura Grand Prix van Long Beach 2021

Vorige race:
Firestone Grand Prix van Monterey 2019
Firestone Grand Prix van Monterey Volgende race:
Firestone Grand Prix van Monterey 2022