Grand Prix-wegrace van België 1949
Grand Prix-wegrace van België 1949 | ||
---|---|---|
Land | België | |
Datum | 17 juli 1949 | |
Organisator | FIM | |
500 cc | ||
Snelste ronde | Arciso Artesiani | |
Eerste | Bill Doran | |
Tweede | Arciso Artesiani | |
Derde | Enrico Lorenzetti | |
350 cc | ||
Snelste ronde | Freddie Frith en Bob Foster | |
Eerste | Freddie Frith | |
Tweede | Bob Foster | |
Derde | Johnny Lockett | |
Zijspan | ||
Snelste ronde | Hans Haldemann/ Aldo Veglio | |
Eerste | Eric Oliver/ Denis Jenkinson | |
Tweede | Frans Vanderschrick/ Martin Whitney | |
Derde | Ernesto Merlo/ Aldo Veglio |
De Grand Prix-wegrace van België 1949 was de vierde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1949. De races werden verreden op 17 juli 1949 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy. In België kwamen drie klassen aan de start: 500 cc, 350 cc en de zijspanklasse. In de 350cc-klasse was Freddie Frith al wereldkampioen en de wereldtitel in de zijspanklasse werd hier beslist. Tijdens de zijspanrace verongelukten de Belgische coureur Edouard Bruylant en zijn Britse bakkenist Hurst.
500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]De 500cc-race in België eindigde bijzonder spannend, met drie rijders binnen één seconde. Uiteindelijk bepaalde de finishfoto dat Bill Doran de winnaar was, 0,002 seconde voor Arciso Artesiani. De grootste winnaars waren echter de Gilera-coureurs, want omdat de WK-leiders Les Graham en Harold Daniell niet scoorden schoven Artesiani en Nello Pagani op naar de eerste twee plaatsen in het wereldkampioenschap. Artesiani kreeg ook nog het extra punt voor de snelste ronde. Van de 34 ingeschreven rijders haalden slechts 16 de finish.
Top tien tussenstand 500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Ptn |
---|---|---|---|
1 | Arciso Artesiani | Gilera | 24 |
2 | Nello Pagani | Gilera | 22 |
3 | Les Graham | AJS | 20 |
4 | Artie Bell | Norton | 18 |
5 | Harold Daniell | Norton | 17 |
6 | Johnny Lockett | Norton | 13 |
7 | Bill Doran | AJS | 10 |
8 | Ernie Lyons | Velocette | 7 |
Enrico Lorenzetti | Moto Guzzi | ||
10 | Freddie Frith | Velocette | 5 |
Syd Jensen | Triumph |
350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Voor de vierde keer op rij won Freddie Frith met de snelste ronde een Grand Prix. Het hielp hem echter niet aan punten, want van de vijf races golden slechts drie resultaten en Frith had het maximale aantal punten al bereikt. Daarom deed Bob Foster met de tweede plaats goede zaken, want hij klom van de gedeelde derde plaats naar de tweede plaats in het wereldkampioenschap. Hij reed de snelste ronde in exact dezelfde tijd als Frith, 5 minuten en 36,7 seconden, waardoor het extra punt gedeeld werd. Achttien coureurs haalden de finish, waaronder zijspancoureur Eric Oliver, die zevende werd. Oliver was ook al in twee klassen van de TT van Man aan de start gekomen.
Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Ptn |
---|---|---|---|
1 | Freddie Frith (wereldkampioen) | Velocette | 33 (43,5) |
2 | Bob Foster | Velocette | 16,5 |
3 | Johnny Lockett | Norton | 14 |
4 | David Whitworth | Velocette | 12 |
5 | Reg Armstrong | AJS | 11 |
6 | Eric McPherson | AJS | 10 |
7 | Leslie Graham | AJS | 8 |
Ernie Lyons | Velocette | ||
9 | Bill Doran | AJS | 7 |
Artie Bell | Norton |
Zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]Eric Oliver en Denis Jenkinson wonnen hun tweede zijspanrace en omdat er maar drie races waren, kon niemand ze meer passeren in het wereldkampioenschap. Frans Vandenschrick werd in zijn thuisrace tweede. Bij Blanchimont verongelukte de combinatie Edouard Bruylant/Hurst. Hurst overleed ter plaatse, Bruylant enkele dagen later in het ziekenhuis.
Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
Niet gefinished[bewerken | brontekst bewerken]
| Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top negen tussenstand zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken](Slechts negen combinaties hadden al punten gescoord)
Pos | Coureur | Bakkenist | Merk | Ptn |
---|---|---|---|---|
1 | Eric Oliver (wereldkampioen) | Denis Jenkinson (wereldkampioen) | Norton | 22 |
2 | Ercole Frigerio | Lorenzo Dobelli | Gilera | 8 |
Frans Vanderschrick | Martin Whitney | Norton | ||
4 | Ernesto Merlo | Aldo Veglio | Gilera | 7 |
Hans Haldemann | Herbert Läderach | Norton | ||
6 | Jakob Keller | Ernst Brutschi | Gilera | 6 |
Roland Benz | Max Hirzel | BMW | ||
8 | Albino Milani | Ezio Ricotti | Gilera | 5 |
Pip Harris | Neil Smith | Norton |
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]Eric Oliver
[bewerken | brontekst bewerken]Eric Oliver kon in zijn thuisland niet aan de zijspanrace deelnemen, want de Isle of Man TT kende die klasse niet. Daarom was hij daar met een Norton Manx in de Senior TT gestart (uitgevallen) en met een Velocette KTT in de Junior TT (21e). In de GP van Zwitserland had hij zich op de zijspanrace geconcentreerd (en gewonnen), maar nu startte weer hij in twee klassen: zevende in de 350cc-klasse en winnaar in de zijspanklasse, samen met Denis Jenkinson, een journalist en schrijver die in het zijspan was gekropen omdat hij geen geld had om op andere manieren aan racesport te kunnen doen.
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten
Vorige race: TT Assen 1949 | FIM wereldkampioenschap wegrace 1e seizoen (1949) | Volgende race: Ulster Grand Prix 1949 |
| ||
Vorige race: Geen | Grand Prix-wegrace van België | Volgende race: Grand Prix-wegrace van België 1950 |