Hendrik V van Engeland

Hendrik V
1386-1422
Prins van Wales
Periode	1399-1413
Voorganger	Richard van Bordeaux
Opvolger	Eduard van Westminster
Koning van Engeland
Periode	1413-1422
Voorganger	Hendrik IV
Opvolger	Hendrik VI
Vader	Hendrik IV van Engeland
Moeder	Maria de Bohun
Wapen van Hendrik als koning van Engeland

Hendrik V (Monmouth, 16 september 1386 – Bois de Vincennes, 31 augustus 1422) was koning van Engeland van 1413 tot 1422. Hij was de zoon van Hendrik IV en Maria de Bohun.

Als kind genoot Hendrik onderwijs aan de Universiteit van Oxford. Op 2 juni 1420 trouwde Hendrik met Catharina van Valois, de dochter van koning Karel VI van Frankrijk. Het echtpaar kreeg één kind:

• Hendrik (1421-1471), de latere koning Hendrik VI

Na het overlijden van zijn vader op 20 maart 1413, volgde Hendrik hem op als koning van Engeland. Hij werd op 9 april 1413 in Westminster Abbey gekroond.

Drie problemen wachtten op oplossing door de jonge vorst:

• herstel van de binnenlandse orde;
• optreden in een kerkelijk schisma;
• herstel van het geschonden prestige in de Honderdjarige Oorlog.

Hendrik pakte alle problemen in één keer aan. Vanaf het begin maakte hij duidelijk dat hij over een verenigd Engeland wenste te heersen en dat oude geschillen moesten worden vergeten.

Nadat hij een opstand van de Lollards (of Lollarden, een radicale afsplitsing van de beweging van John Wyclif) onder John Oldcastle had onderdrukt, trok hij naar Frankrijk. Op 25 oktober 1415 behaalde hij een grote overwinning bij de Slag bij Azincourt. In oktober 1416 erkende Jan zonder Vrees, de hertog van Bourgondië, hem als koning van Frankrijk.

In augustus 1417 keerde Hendrik terug naar Frankrijk en veroverde hij stelselmatig Normandië. Na de dood van Jan zonder Vrees bemiddelde diens zoon Filips de Goede tussen Hendrik en de Franse koning Karel VI. Op 21 mei 1420 sloten de Engelse en de Franse koning het Verdrag van Troyes. Karels dochter Catharina werd Hendrik ten huwelijk gegeven; deze werd als Franse kroonprins erkend en kreeg alvast samen met Filips de Goede het bewind in Frankrijk in handen. Tijdens de strijd tegen de kroonprins, de latere Karel VII van Frankrijk, werd Hendrik ziek en overleed onverwachts op 31 augustus 1422 in Bois de Vincennes, bij Parijs, waarschijnlijk ten gevolge van dysenterie.

Hendrik V wordt beschouwd als een bekwaam koning. Hij hield van sport en had belangstelling voor culturele zaken. Hij ligt begraven in Westminster Abbey.

Hij werd opgevolgd door zijn nog geen jaar oude zoon Hendrik VI.

William Shakespeare baseerde zijn toneelstuk Hendrik V op het leven van de koning.

Eduard III van Engeland (1312-1377)

Filippa van Henegouwen (1314-1369)

Hendrik van Grosmont (1300-1361)

Isabel van Beaumont (1315-ná 1356)

Willem de Bohun (ca. 1312-1360)

Elizabeth de Badlesmere (1313-1356)

Richard Fitzalan (ca. 1313-1376)

Eleanor van Lancaster (1318-1372)

Jan van Gent (1340-1399)

Blanche van Lancaster (1345-1369)

Humphrey de Bohun (1342-1373)

Joan Fitzalan (1347-1419)

Hendrik IV van Engeland (1367-1413)

Mary de Bohun (ca. 1369/1370-1394)

Eduard van Lancaster (1382-1382)

Hendrik V van Engeland (1387-1422)

Thomas van Clarence (1388-1421)

Jan van Bedford (1389-1435)

Humphrey van Gloucester (1390-1447)

Blanche van Engeland (1392-1409)

Filippa van Engeland (1394-1430)