Klopkevers
Klopkevers | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Hedobia imperialis | |||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Familie | |||||||||||
Ptinidae Latreille, 1802 | |||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||
Klopkevers op Wikispecies | |||||||||||
|
De klopkevers (Ptinidae) vormen een familie van houtetende kevers. Ze worden ook wel houtworm genoemd.
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Deze kleine kevers hebben een langwerpige tot ovale vorm. De kleuren variëren van licht- of roodbruin tot zwart. Het wijfje is iets lichter van kleur dan het mannetje. De kop wordt meestal afgedekt door het halsschild. De lichaamslengte varieert van 2 tot 6 mm.
Verspreiding en leefgebied
[bewerken | brontekst bewerken]Deze familie komt wereldwijd voor in gematigde zones in hout, pakhuizen en woningen.
Naamgeving
[bewerken | brontekst bewerken]Kopkevers worden genoemd vanwege een klikgeluid dat twee (en mogelijk meer) soorten maken in de muren van huizen en andere gebouwen. Dit klikgeluid, dat wordt veroorzaakt door het tikken met het verharde halsschild en kop op hout, is bedoeld om te communiceren met potentiële partners van de andere sekse, maar heeft historisch gezien angst veroorzaakt voor de naderende dood in tijden van pest en ziekte. Hierdoor worden sommige klopkevers, zoals de gewone houtwormkever, ook wel doodskloppertje genoemd.
Classificatie
[bewerken | brontekst bewerken]Er zijn drie hoofdgroepen in de superfamilie Bostrichoidea: Bostrichidae, Anobiidae[1] en Ptinidae. Deze hebben sinds hun benoeming frequente wijzigingen ondergaan in de hiërarchische classificatie. Ze worden behandeld als een enkele familie, drie onafhankelijke families, de twee families Bostrichidae en Anobiidae, of de twee families Bostrichidae en Ptinidae. Meer recente literatuur behandelt deze als de twee families Bostrichidae en Ptinidae, met Anobiidae een onderfamilie van Ptinidae (Anobiinae).
Schadelijkheid
[bewerken | brontekst bewerken]De larven van een aantal klopkeversoorten hebben de neiging om in hout te boren, waardoor ze de naam houtworm of houtboorder hebben gekregen. Verschillende soorten zijn ongedierte en veroorzaken schade aan houten meubels, huisstructuren, tabak en gedroogde voedselproducten. De grote houtwormkever (Xestobium rufovillosum), Hemicoelus carinatus en Hemicoelus gibbicollis zijn economisch belangrijke plagen, die vloeren, balken en ander hout in woningen beschadigen.
De gewone houtwormkever (Anobium punctatum) is een soort die vaak wordt aangetroffen in houten meubels in huis. De broodkever (Stegobium paniceum) besmet een verscheidenheid aan opgeslagen materialen, waaronder brood, meel, ontbijtgranen, medicijnen op recept, strychninepoeder, verpakt voedsel en zelfs Egyptische graven.
De tabakskever (Lasioderma serricorne) is een wijdverbreide en destructieve plaag van geoogste en vervaardigde tabak. Schade en economische verliezen door tabakskeverplagen werden in 1971 door de USDA geschat op 0,7% van de totale opgeslagen tabaksvoorraad.
Onderfamilies en tribus
[bewerken | brontekst bewerken]- Alvarenganiellinae Viana and Martínez, 1971
- Anobiinae Fleming, 1821
- Dorcatominae Thomson, 1859
- Dryophilinae Gistel, 1848
- Tribus Dryophilini Gistel, 1848
- Tribus Ptilineurini Böving, 1927
- Ernobiinae Pic, 1912
- Eucradinae LeConte, 1861
- Mesocoelopinae Mulsant and Rey, 1864
- Tribus Mesocoelopini Mulsant and Rey, 1864
- Tribus Tricorynini White, 1971
- Ptilininae Shuckard, 1839
- Ptininae Latreille, 1802
- Tribus Gibbiini Jacquelin du Val, 1860
- Tribus Meziini Bellés, 1985
- Tribus Ptinini Latreille, 1802
- Tribus Sphaericini Portevin, 1931
- Xyletininae Gistel, 1848
- Tribus Lasiodermini Böving, 1927
- Tribus Metholcini Zahradník, 2009
- Tribus Xyletinini Gistel, 1848
Geslachten
[bewerken | brontekst bewerken]- Actenobius
- Alvarenganiella
- Anakania
- Anitys Thomson, 1863
- Anobiopsis
- Anobium Fabricius, 1775
- Ascutotheca
- Byrrhodes
- Bythostethus
- Caenocara Thomson, 1859
- Calymmaderus
- Catoramina
- Cerocosmus
- Chondrotheca
- Clada
- Colposternus
- Cryptorama
- Ctenobium
- Damarodytes
- Dasytanobium
- Deltocryptus
- Deroptilinus
- Desmatogaster
- Dorcatoma Herbst, 1792
- Dorcatomiella
- Dryophilodes
- Dryophilus Chevrolat, 1832
- Episernomorphus
- Episernus Thomson, 1863
- Ernobius Thomson, 1859
- Euceratocerus
- Eucrada
- Eurrilletta
- Euvrilletta
- Exopetalium
- Falsogastrallus
- Falsopetalium
- Falsoptilinus
- Gastrallanobium
- Gastrallus Jacquelin du Val, 1860
- Gibboxyletinus
- Grynobius Thomson, 1859
- Hadrobregmus Thomson, 1859
- Hedobia Dejean, 1821
- Hemicoelus
- Hemimesothes
- Holcobius
- Lasioderma Stephens, 1835
- Lasiodermina
- Leptobia
- Macranobium
- Macrodorcatoma
- Magnanobium
- Masatierrum
- Megorama
- Mesocoelopus
- Mesothes
- Metadorcatoma
- Metatheca
- Metholcus
- Microbregma Seidlitz, 1889
- Microernobius
- Microthaptor
- Microxyletinus
- Microzogus
- Mimotrypopitys
- Mirosternus
- Mizodorcatoma
- Mysticephala
- Neodryophilus
- Neohedobia
- Neosothes
- Nesopetalium
- Nesotheca
- Nicobium
- Ochina Dejean, 1821
- Ogmostethus
- Oligomerodes
- Oligomerus Redtenbacher, 1849
- Ozognathus
- Pachotelus
- Paralobium
- Paratheca
- Paraxyletinus
- Parobius
- Petalanobium
- Petalium
- Phanerochila
- Plananobius
- Platybregmus
- Plumilus
- Priartobium
- Priobium Thomson, 1863
- Pronus
- Protheca
- Pseudodorcatoma
- Pseudoligomerus
- Pseudoptilinus Leiler, 1963
- Ptilinastes
- Ptilineurus
- Ptilinus O.F.Müller, 1776
- Ptinomorphus
- Ptinus Linnaeus, 1767
- Rhamna
- Santiagonus
- Secretipes
- Sphinditeles
- Stagetominus
- Stagetomorphus
- Stagetus Wollaston 1861
- Stegobium Motschulsky, 1860
- Stichtoptychus
- Striatheca
- Tasmanobium
- Trachalys
- Trachelobrachys
- Trichodesma
- Tricorynus
- Utobium
- Vrilletta
- Xarifa
- Xenocera
- Xeranobium
- Xestobium Motschulsky, 1845
- Xyletinastes
- Xyletinites
- Xyletinomorphus
- Xyletinus Latreille, 1809
- Xyletobius
- Xyletomerus
- ↑ Mindat.org. www.mindat.org. Geraadpleegd op 31-03-2022.
- David Burnie (2001). Animals, Dorling Kindersley Limited, London. ISBN 90-18-01564-4 (naar het Nederlands vertaald door Jaap Bouwman en Henk J. Nieuwenkamp).
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Ptinidae op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.