Kryptondifluoride
Kryptondifluoride | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van kryptondifluoride | ||||
Molecuulmodel van kryptondifluoride | ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | KrF2 | |||
IUPAC-naam | krypton(II)fluoride | |||
Molmassa | 121,794806 g/mol | |||
SMILES | F[Kr]F | |||
InChI | 1S/F2Kr/c1-3-2 | |||
CAS-nummer | 13773-81-4 | |||
PubChem | 83721 | |||
Wikidata | Q411652 | |||
Beschrijving | Kleurloze kristallijne stof | |||
Vergelijkbaar met | xenondifluoride | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | kleurloos | |||
Dichtheid | 3,24 g/cm³ | |||
Kookpunt | 25 °C | |||
Goed oplosbaar in | water | |||
Geometrie en kristalstructuur | ||||
Kristalstructuur | tetragonaal | |||
Dipoolmoment | 0 D | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Kryptondifluoride is een anorganische verbinding van krypton en fluor met als brutoformule KrF2. De stof komt voor als een kleurloze vaste stof, die hevig reageert met water en sterke zuren. Kryptondifluoride was de eerste verbinding van krypton die werd ontdekt.
Synthese
[bewerken | brontekst bewerken]Kryptondifluoride kan op verscheidene methoden worden gesynthetiseerd:
De algemene reactie kan begrepen worden als:
Structuur
[bewerken | brontekst bewerken]De molecule is lineair en de Kr-F-afstand bedraagt 188,9 pm. Er bestaan twee kristallografische varianten: de α- en β-fase. β-KrF2 kan boven −80 °C bestaan, terwijl de α-fase eerder stabiel is bij lage temperaturen.
Eigenschappen en reacties
[bewerken | brontekst bewerken]Oxidaties
[bewerken | brontekst bewerken]Kryptondifluoride is een sterke oxidator en fluoreringsreagens. Het kan goud oxideren tot zijn hoogste oxidatietoestand (+V):[1]
Dit KrF+AuF6− ontleedt bij 60 °C tot goud(V)fluoride, krypton en fluorgas:[2]
Verder kan kryptondifluoride xenon oxideren tot xenonhexafluoride:[1]
Syntheses
[bewerken | brontekst bewerken]Kryptondifluoride kan verder worden aangewend om moeilijk te bereiden verbindingen te maken, waaronder het BrF6+-kation.[3] Het reageert ook met antimoon(V)fluoride om het zout KrF+SbF6− te vormen.
- ↑ a b (en) W. Henderson (2000) - Main group chemistry, Great Britain: Royal Society of Chemistry, p. 149 - ISBN 0854046178
- ↑ (en) Charlie Harding, David Arthur Johnson & Rob Janes (2002) - Elements of the p-block, Great Britain: Royal Society of Chemistry, p. 94 - ISBN 0854046909
- ↑ (en) Arnold F. Holleman & Egon Wiberg (2001) - Nils Wiberg. ed. Inorganic chemistry, William Brewer. Academic Press, p. 398. ISBN 0123526515