AS Livorno Calcio

Livorno
Naam	Associazione Sportiva Livorno Calcio SrL
Bijnaam	Amaranto
Opgericht	14 februari 1915
Stadion	Stadio Armando Picchi, Livorno
Capaciteit	19.238
Voorzitter	Joel Esciua
Trainer	Giancarlo Favarin
Competitie	Serie D
Website	Officiële website
Thuis Uit Alternatief
Geldig voor 2018/19
Portaal    Voetbal

Associazione Sportiva Livorno Calcio is een Italiaanse voetbalclub, opgericht in 1915. De club speelt zijn thuiswedstrijden in het Stadio Armando Picchi. De fanatieke aanhang van de club staat bekend om zijn extreemlinkse sympathieën. Bandieri's met Che Guevara en de vlag van de voormalige Sovjet-Unie zijn geen ongewone verschijningen in het Stadio Armando Picchi.

De club werd opgericht in 1915 als US Livorno door de fusie van Virtus Juventusque en SPES Livorno. Beide clubs speelden in de Prima Categoria, de toenmalige hoogste klasse die nog onderverdeeld was in regionale kampioenschappen. In het eerste naoorlogste seizoen werd de club tweede achter Pisa Sporting Club en stootte zo door naar de tweede ronde waar de club alle vier de wedstrijden won tegen Audace-Esperia Roma en Internazionale Napoli. In de finale won de club met 3-2 van Fortitudo Roma en was zo kampioen van Zuid-Italië. De club nam het nu op tegen de kampioen van Noord-Italië, Inter Milaan. Livorno verloor met 3-2, maar dit was wel de beste prestatie tot nu toe van een club die niet uit het noorden kwam, tot dusver werden alle kampioen van het zuiden in de pan gehakt door de Noord-Italiaanse kampioen.

In 1920/21 werd de club tweede in de groepsfase achter Pisa SC, maar stootte wel door naar de halve finale in een groep met Lazio en Naples. Livorno won alle vier de wedstrijden en kwam zo in de Zuid-Italiaanse finale opnieuw tegenover Pisa te staan en verloor met 1-0. De volgende seizoenen speelde de club in de subtop. In Serie A 1929/30/1929 was de medeoprichter van de moderne Serie A. Tot eind jaren dertig werd de club een liftploeg die telkens twee seizoenen in de Serie A speelde en dan twee seizoenen in de Serie B. In 1940 doorbrak de club dat patroon door al na één seizoen terug te keren naar de Serie A en daar het behoud te verzekeren. Na twee povere seizoenen werd de club in 1942/43 vicekampioen achter Torino, de beste klassering van de club in de geschiedenis van de Serie A. Hierna belandde de club weer in de middenmoot en in 1948/49 werd de club laatste en degradeerde. Deze keer zou het 55 jaar duren vooraleer ze opnieuw de weg naar de top zouden vinden.

Na drie seizoenen degradeerde club naar de Serie C. In 1955 promoveerde de club opnieuw, maar werd voorlaatste. In 1964 promoveerde de club weer en kon deze keer voor een langere periode in de Serie B blijven. Livorno eindigde wisselend in de subtop en de middenmoot tot de club degradeerde in 1972. Hierna bleef de club in lagere klassen spelen tot 1991 toen de club geen licentie kreeg en naar de Eccellenza verwezen werd, de zesde klasse. De club begon aan een opmars en promoveerde enkele keren op een paar jaar tijd. In 1997 promoveerde de club naar de Serie C1 en werd overgenomen door Aldo Spinelli in 1999. Door zijn financiële input promoveerde de club in 2001 naar de Serie B. Na een derde plaats in 2004 promoveerde de club opnieuw naar de hoogste divisie van het Italiaanse voetbal.

In het seizoen 2004/05 werd de club samen met AS Roma gedeeld achtste. Het volgende seizoen werd de zesde plaats bereikt en hierdoor plaatste de club zich voor het eerst voor Europees voetbal. Livorno werd derde in zijn groep en plaatste zich voor de volgende ronde, waar het werd uitgeschakeld door Espanyol Barcelona. Na een elfde plaats in 2006/07 degradeerde de club onverwachts het volgende seizoen en kwam zo terecht in de Serie B. In het seizoen 2008-2009 eindigde de club er op de derde plaats en mocht zo deelnemen aan de play-offs, waarin ze US Grosseto en Brescia versloegen. Hierdoor promoveert de club terug naar de Serie A. Livorno eindigde het seizoen 2013/14 als twintigste en laatste, waardoor het in seizoen 2014/15 weer in de Serie B uitkwam. Na twee seizoenen in de Serie B zakte de club naar de Lega Pro. In 2018 promoveerde de club weer naar de Serie B. In 2020 degradeerde de club weer naar de Serie C. Een jaar later naar de Serie D en staat de club aan de rand van een faillissement.

#R = #ronde, Groep = groepsfase, T/U = Thuis/Uit, W = Wedstrijd, PUC = punten UEFA coëfficiënten .

Uitslagen vanuit gezichtspunt AS Livorno Calcio

Seizoen	Competitie	Ronde	Land	Club	Totaalscore	1e W	2e W	PUC
2006/07	UEFA Cup	1R		FC Superfund Pasching	3-0	2-0 (T)	1-0 (U)	8.0
		Groep A		Rangers FC	2-3	2-3 (T)
		Groep A		Partizan Belgrado	1-1	1-1 (U)
		Groep A		Maccabi Haifa	1-1	1-1 (T)
		Groep A (3e)		AJ Auxerre	1-0	1-0 (U)
		3R		RCD Espanyol	1-4	1-2 (T)	0-2 (U)
Totaal aantal behaalde punten voor UEFA coëfficiënten: 8.0

• Deelnemers UEFA-toernooien Italië
• Ranglijst van alle clubs die in de diverse Europa Cups zijn uitgekomen

• Giorgio Chiellini
• Francesco Coco
• Tomas Danilevičius
• Vikash Dhorasoo
• Maurizio Domizzi
• Fabio Galante
• Dario Knežević
• Alessandro Lucarelli
• Cristiano Lucarelli
• Igor Protti
• Diego Tristán
• Francesco Valiani
• Jorge Vargas

De navolgende voetballers kwamen als speler van AS Livorno Calcio uit voor een vertegenwoordigend Europees A-elftal. Tot op heden^[1] is Tomas Danilevičius degene met de meeste interlands achter zijn naam. Hij kwam als speler van AS Livorno Calcio in totaal 36 keer uit voor het Litouwse nationale elftal.

Naam	Van	Tot	Totaal	Nationaal elftal
Tomas Danilevičius	30.04.2003	03.06.2011	36	Litouwen
Mario Magnozzi	25.05.1924	22.06.1930	26	Italië
Dario Knežević	16.06.2008	14.11.2009	9	Kroatië
Erjon Bogdani	22.08.2007	27.05.2008	7	Albanië
Marco Amelia	16.11.2005	06.02.2008	6	Italië
Cristiano Lucarelli	08.06.2005	02.06.2007	4	Italië
Andrey Galabinov	09.09.2014	16.11.2014	4	Bulgarije
Antonio Candreva	14.11.2009	18.11.2009	2	Italië
Giovanni Vincenzi	20.01.1924	20.01.1924	1	Italië

• Officiële website