Milko Ðurovski

Milko Ðurovski
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Милко Ѓуровски Milko Gjurovski
Bijnaam	De Rookmagiër[1]
Geboortedatum	26 januari 1963
Geboorteplaats	Tetovo, Joegoslavië
Positie	Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club	Gestopt in 2006
Jeugd
FK Teteks Tetovo Rode Ster Belgrado
Senioren
Seizoen Club W 0(G) 1979–1986 1979–1980 1986–1990 1990–1992 1993 1993–1994 1994–1995 1995–1996 1998 2001 2002 2002 2003 2003 2004 2005 2005 Rode Ster Belgrado → FK Čukarički FK Partizan FC Groningen Cambuur FC Groningen Nîmes Olympique Železničar Maribor Kansas City (indoor) ŠD Rogoza NK Bistrica NK Malečnik FK Rudar Prijedor NK Bistrica NK Ljubljana NK Malečnik NK Bežigrad 1150(54) 700(39) 570(23) 700(0) 1400(5) 400(0) 100(0)
Interlands
1984–1985 1994 Joegoslavië Macedonië 600(2) 300(0)
Getrainde teams
1998 2003 2005 2005–2006 2006–2007 2007 2008–2009 2009 2010 2012 2015 2015 2016 2019– Železničar Maribor FK Rudar Prijedor NK Malečnik Drava Ptuj Nafta Lendava NK Maribor FK Vardar Skopje FK Belasica Strumica Drava Ptuj TSV Pöllau ViOn Zlaté Moravce NK Zavrč Slavija Sarajevo NK Veržej
Portaal    Voetbal

Milko Ðurovski (Macedonisch: Милко Ѓуровски)^[2] (Tetovo, 26 januari 1963) is een voormalig Macedonisch voetballer. Hij won met het Joegoslavisch voetbalelftal de bronzen medaille tijdens de Olympische Zomerspelen 1984.

In Nederland viel de spits op als speler van Partizan Belgrado tijdens de UEFA Cup-duels tegen FC Groningen in 1989. De ongeschoren en langharige Ðurovski stond tijdens de warming up in het Oosterparkstadion nog sigaretten te roken. Nadat hij zich snel had omgekleed speelde de "rookmagiër" FC Groningen zoek. In de twee wedstrijden scoorde hij driemaal.

Een jaar later vertrok hij van Partizan naar FC Groningen. In het Oosterparkstadion werd hij een publiekslieveling vanwege zijn klasse en onverwachte acties in het veld. Ook zijn excentrieke gedrag speelde mee in de totstandkoming van zijn populariteit bij de fans. Als er sneeuw lag op het trainingsveld verscheen hij op moonboots op de training, op warmere dagen werd hij vaak slapend onder de tribune aangetroffen. Daarnaast verkende hij ook op trainingskampen vaak het plaatselijke nachtleven. Zijn ongedisciplineerde gedrag deed hem uiteindelijk de das om. De club en zijn medespelers accepteerden niet langer dat "Milko de Magiër" misbruik maakte van zijn privileges.

Hij vormde een sterk aanvalsduo met Henny Meijer. In zijn eerste seizoen maakte hij de meeste indruk met 14 doelpunten en droeg ertoe bij dat Groningen een serieuze kandidaat voor de landstitel was, totdat vier ronden voor het einde blessures en schorsingen spelbrekers werden.

Ðurovski speelde uiteindelijk tot 1993 in Groningen. In 71 wedstrijden in de eredivisie scoorde hij 28 doelpunten. Daarna kwam hij korte tijd uit voor Cambuur Leeuwarden. Na zijn actieve loopbaan werd hij trainer in Bosnië en in Slovenië. Hij was ook scout voor SC Heerenveen. De journalist Paul Onkenhout heeft zijn eerste bundel columns genoemd naar een stuk dat hij over Ðurovski schreef, "Op zoek naar de Rookmagiër".

Zijn zoon Mario werd ook profvoetballer en was Macedonisch international.

Interlands van Milko Ðurovski
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
Als speler van Rode Ster Belgrado
1	31 maart 1984	Joegoslavië – Hongarije	2 – 1	Oefeninterland
2	27 maart 1985	Joegoslavië – Luxemburg	1 – 0	WK-kwalificatie
3	3 april 1985	Joegoslavië – Frankrijk	0 – 0	WK-kwalificatie
4	1 mei 1985	Luxemburg – Joegoslavië	0 – 1	WK-kwalificatie
5	1 juni 1985	Bulgarije – Joegoslavië	2 – 1	WK-kwalificatie
6	28 september 1985	Joegoslavië – Duitse Democratische Republiek	1 – 2	WK-kwalificatie
Als speler van Branik Maribor
7	12 oktober 1994	Macedonië – Spanje	0 – 2	EK-kwalificatie
8	16 november 1994	België – Macedonië	1 – 1	EK-kwalificatie
9	17 december 1994	Macedonië – Cyprus	3 – 0	EK-kwalificatie

Prva Liga

1980/81, 1983/84

Joegoslavische voetbalbeker

1981/82, 1984/85

Prva Liga

1986/87

Joegoslavische Supercup

1989

3 Olympische Zomerspelen 1984

• Lijst van spelers van FC Groningen
• Lijst van spelers van SC Cambuur