Papyrus 103

Papyrus 103
Papyrus 103 recto;
Papyrus 103 recto;
Naam P.Oxy.LXIV 4403
Symbool 103
Bijbeltekst Matt. 13:55-56; 14:3-5
Datering tweede, derde eeuw
Taal Grieks
Vindplaats Oxyrhynchus Egypte
Huidige locatie Art, Archaeology and Ancient World Library Oxford (Verenigd Koninkrijk)
Publicatie J J. David Thomas, OP LXIV (1997), pp. 5-7
Grootte 16 x 11 cm
Teksttype Alexandrijnse tekst
Categorie I(?)
P 103 verso

Papyrus 103 (volgens de nummering van Gregory-Aland) of , of P.Oxy.LXIV 4403, is een fragment van een blad van een codex op papyrus. De Griekse tekst op de voorzijde (recto) is Matteüs verses 13:55-56; 14:3-5.. Op grond van schrifttype wordt het geacht te dateren uit de late tweede of vroege derde eeuw.[1] De Griekse tekst van de codex is een vertegenwoordiger van de Alexandrijnse tekst. Het handschrift wordt bewaard in de Art, Archaeology and Ancient World Library, afdeling Papyrology (P. Oxy. 4403) in Oxford (Verenigd Koninkrijk).[1] Waarschijnlijk heeft het deel uitgemaakt van dezelfde codex als Papyrus 77.[2]

De Griekse tekst van de codex vertegenwoordigt de Alexandrijnse tekst. Comfort noemt de tekst proto-Alexandrijns.

In Matteüs 13:55, is de naam van de tweede broer van Jezus [...]ης dus zowel Ἰωάννης (Johannes) als Ἰωσῆς (Joses) zijn mogelijk. Ἰωάννης (Johannes) Codex Sinaïticus*, D M U Γ; Minuskels 2, 28, 579, 1424; en de meeste handschriften van de Byzantijnse tekst; Vulgaat, Origenes.

Ἰωσῆς (Joses) K L W Δ Π 0106; familie 13, 565, 1241, 1582 in de marge, byzantijjnse handschriften, sommige koptische, Basillius van Caesarea.
Ἰωσῆ (Joses) Minukels 118, 157, 700*, 1071 syrisch, andere coptische.
Ἰωσὴφ (Joseph) tweede corrector van de codex Sinaiticus; Codex Vaticanus, C; Θ; familie 1; 33; 700; Latijn, Syrisch; andere versies.; Location
  1. a b INTF List of the manuscripts
  2. Philip W. Comfort, Encountering the Manuscripts. An Introduction to New Testament Paleography & Textual Criticism, Nashville, Tennessee: Broadman & Holman Publishers, 2005, p. 73.
  • J. David Thomas, The Oxyrhynchus Papyri LXIV (London: 1997), pp. 5–7.
[bewerken | brontekst bewerken]