De 65ste editie van Parijs-Nice werd gehouden van 11 tot en met 18 maart2007 in Frankrijk. Zoals elk jaar startte de ronde in de omgeving van Parijs - in Issy-les-Moulineaux om precies te zijn - waarna het wielerpeloton richting de Côte d'Azur trok. De eindstreep ligt in Nice, waar ook de laatste etappe verreden wordt.
Het eindklassement werd gewonnen door Alberto Contador, die pas op de laatste dag de trui overnam van Davide Rebellin. Naast de eindzege won de Spanjaard ook twee etappes.
De weken voor de start van Parijs-Nice was er ruzie tussen de Internationale Wielerunie (UCI) en de Amaury Sport Organisation (ASO). De ASO was het niet met de verdeling van wild-cards. Zij vonden dat er maar 18 ploegen zeker mochten zijn van deelname, in plaats van 20. Hierdoor vielen de ploegen Astana en Unibet.com buiten de boot.
De UCI was het daar niet mee eens en kreeg ruzie met de ASO. Het conflict liep uit de hand en de UCI riep zelfs alle UCI ProTour-ploegen op Parijs-Nice te boycotten. Daarop ontstond er verdeeldheid, zeker toen de ASO bekendmaakte dat wie niet startte in Parijs-Nice, de Ronde van Frankrijk ook wel kon vergeten. Na veel beraad kwamen de twee er eindelijk uit.
Unibet.com was echter uitgesloten van deelname. De ploeg had al vaker problemen gehad, door een Franse gokwet die reclame van dit soort gokbedrijven verbiedt. Unibet.com stelde voor om dan maar met vraagtekens op de shirts te rijden, maar dat vond de ASO niet voldoende. Daarop stapte Unibet.com naar de rechter om haar gelijk te halen, maar die zaak werd verloren.
De eerste etappe ging van Cloyes-sur-le-Loir naar Buzançais over een lengte van 186 kilometer. Het was een vlakke rit.
Het werd een etappe die zoals verwacht na een lange ontsnapping uitmondde in een massasprint. Door een chaotische laatste kilometer met een bocht op 400 meter van het einde, konden sprinters als Tom Boonen niet vooraan mee te sprinten, waardoor Jean-Patrick Nazon de winst wist te pakken.
De derde etappe was de langste etappe van deze Parijs-Nice. Er werd gestart in Limoges, waar na zo'n vijf uur koers de eindstreep lag in Maurs, ruim 215 kilometer verder. Deze etappe was opnieuw een vlakke rit.
De etappe werd gekleurd door een ontsnapping van vier renners: Fabio Baldato, Aleksandr Kolobnev, Heinrich Haussler en Nicolas Vogondy. Op 10 kilometer van de streep demarreerde Kolobnev uit de kopgroep. Het zag ernaar uit dat de Rus teruggepakt zou worden, maar Kolobnev hield stand en won zo de etappe. Boonen won de sprint om de tweede plaats en maakte daarbij vreemd genoeg een zegegebaar.
Op de vijfde dag van Parijs-Nice rijdt het peloton van Maurs naar Mende in een rit van ongeveer 170 kilometer. Na een glooiend begin ligt de finish op de Côte de la Croix Neuve , een beklimming van de eerste categorie.
De etappe werd gewonnen door Alberto Contador. De Spanjaard van de Discovery Channel-ploeg had op de finish net genoeg voorsprong over voor de dagzege. Davide Rebellin werd tweede en nam de leiderstrui over.
De start van deze etappe lag in Sorgues, de finish in Manosque. Tussen die twee steden moest het peloton 178 kilometer afleggen, met onderweg drie bergen waarvan de Col de Murs op papier de zwaarste was.
In de zesde etappe moet het peloton 200 kilometer afleggen in een etappe die start in Brignoles en eindigt in Cannes. Onderweg komt het peloton veel beklimmingen tegen, van zowel de 3e, 2e als de 1e categorie. De finish ligt ongeveer 20 kilometer verwijderd van de top van de laatste beklimming, de Col du Tanneron.
De etappe werd gewonnen door Luis León Sánchez, die solo over de meet kwam in Cannes. Hij ontsnapte op ongeveer 10 kilometer uit een groepje met Sylvain Chavanel, Alberto Contador en David López García. Die werden nog teruggepakt door een grote groep achtervolgers, maar Sanchez bleef voorop en won. Veertien seconden daarna werd Mirco Lorenzetto tweede, hoewel hij dacht gewonnen te hebben.
De zevende en laatste etappe begon en eindigde zoals ieder jaar in Nice. Het peloton moest 129,5 kilometer afleggen, waarna werd gefinisht op de Promenade des Anglais. Onderweg waren er nog enkele obstakels obstakels; de Côte de Duranus (cat. 2), de Col de la Porte, La Turbie (cat. 1) en de Col d'Eze (cat. 1). De top van de Col d'Eze lag op 15 kilometer van de streep en bleek uiteindelijk beslissend, zowel voor de rit als voor het eindklassement.
Alberto Contador muisde ervandoor op de Col d'Eze en bleef het peloton voor. Naast de dag- pakte Contador zo ook de eindzege.