Pistache
Pistache | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||||
Pistacia vera L. (1753) | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||||
Pistache op Wikispecies | |||||||||||||||||||
|
De pistache (Pistacia vera) is een kleine boom uit de pruikenboomfamilie (Anacardiaceae). De minder gebruikte Nederlandse naam is pimpernoot. De plant wordt ook wel 'echte pistache' genoemd om onderscheid te maken met soorten uit hetzelfde geslacht. De pistache komt van nature voor in Azië, maar wordt veel in Europa gekweekt vanwege de eetbare, groene zaden, die bijvoorbeeld in roomijs worden verwerkt.
Het woord pistache is afkomstig van het Perzische pista (پسته).
Botanische beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]De boom kan 10 m hoog worden. De bladeren bestaan uit één tot vijf eironde blaadjes. Deze zijn grijsgroen van kleur en vallen in de winter af. Dit in tegenstelling tot de verwante mastiekboom (Pistacia lentiscus). De vruchten zijn eivormig, circa 2,5 cm lang en hebben een harde schil, die meestal opensplijt tijdens de groei.[1] Ze bevatten groene zaden.
Fabrieksproces (sorteren)
[bewerken | brontekst bewerken]In de fabriek worden open en gesloten pistachenoten van elkaar onderscheiden door middel van geluid. Een gesloten pistachenoot maakt een ander geluid dan een open pistachenoot als deze valt op een blokje staal. Aan de hand daarvan kan met grote nauwkeurigheid worden nagegaan of de noot open of gesloten is. De Agricultural Research Service (Amerikaanse overheidsinstelling) kwam in december 2004 tot deze bevinding.[bron?]
Voedingswaarde
[bewerken | brontekst bewerken]Pistachenoten bestaan voor bijna de helft uit vet en voor 20 procent uit eiwit, en bevatten daarnaast fosfor en ook de mineralen magnesium, ijzer, zink en calcium. Vitamine B1 is ook in ruime mate aanwezig.[2]
Wereldwijde productie
[bewerken | brontekst bewerken]Topproducenten van pistache 2018[3] | |
---|---|
Land | Productie (ton) |
Iran | 551 307 |
Verenigde Staten | 447 700 |
Turkije | 240 000 |
China | 74 828 |
Syrië | 28 800 |
Griekenland | 8 558 |
Spanje | 8 277 |
Italië | 3 864 |
Marokko | 3 167 |
Afghanistan | 2 734 |
- ↑ Gemma Venhuizen, Waarom zitten pistachenootjes nog in hun schil?. NRC (14 mei 2021).
- ↑ Voedingswaarde pistachenoten
- ↑ Food and Agriculture Organization of The United Nations