De Poezenkrant
De Poezenkrant (soms afgekort tot PoKra, ISSN 0166-1345) was een onregelmatig verschijnend Nederlands tijdschrift met korte berichten over, en veel illustraties van, of met betrekking op huiskatten, of liever: 'poezen'. De 'Brieven'-rubriek was berucht, niet in de laatste plaats door de antwoorden en dreigementen van De Directie. Het blad werd gevuld, vormgegeven en uitgegeven door grafisch ontwerper Piet Schreuders. Schrijver Willem Frederik Hermans en fotograaf Ed van der Elsken leverden bijdragen.[1][2] De vormgeving was experimenteel en eclectisch in formaat, opmaak en stijl; de laatste nummers verschenen steeds meer als pastiche op bekende uitgaven, variërend van het tijdschrift National Geographic[3] tot het roddelweekblad Privé.[4] Omdat het onregelmatig verscheen, werden abonnementen tot 2019 afgesloten per aantal nummers in plaats van per periode. Daarna was het blad alleen per los nummer in de betere boekhandel te koop, tegen sterk wisselende prijzen per uitgave.[5]
Eigenlijk was De Poezenkrant helemaal geen tijdschrift over poezen, maar meer een vervoermiddel voor de typografische vondsten en stilering van de zelfbenoemde 'Directeur van De Poezenkrant', Piet Schreuders-zelf, met als smoes de poes. Naïeve poezenliefhebbers vonden er dan ook niets van hun gading.
De Engelse lezers zijn gewaarschuwd: "...the stories may be several years old, containing outdated or incomplete information; the images (most of which are sent in by readers) are often blurry and unprofessional... Therefore, no English edition of De Poezenkrant – sorry!"
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]De Poezenkrant werd voor het eerst uitgegeven op 7 februari 1974 en kwam aanvankelijk ongeveer eens per maand uit, hoewel er op 10 juli 1974 twee kranten verschenen. Vanaf het vijftiende nummer kwamen de kranten (soms in de vorm van kleine boekjes) onregelmatiger uit. Later liepen de intervallen tussen opeenvolgende uitgaven tot enige jaren op. Het gecombineerde nummer 50-51 kwam uit in oktober 2004, nummer 52 in 2007 en nummer 53 in voorjaar 2009. Nummer 57 uit 2013 was het boekje Poes in verdrukking en verzet 1940-1945 door Paul Arnoldussen. Nummer 67 uit 2021 was de eerder genoemde pastiche op het blad Privé (waar de Privé-redactie zeer verguld mee schijnt te zijn geweest). In nummer 70, november 2023, staat in een voetnoot "Laatste nummer".[6]
Boek
[bewerken | brontekst bewerken]In 2004 kwam Het Grote Boek van De Poezenkrant uit bij uitgeverij Thomas Rap. Het is samengesteld uit de nummers 1 t/m "49 bis" (jaargangen 1974-2004) en bevat een leeslint in de vorm van een kattenstaart, die aansluit aan de op het omslag afgebeelde kat. Het boek won de door het vaktijdschrift Boekblad uitgeschreven verkiezing van Mooiste Boekomslag van 2004.[7]
In 2015 vond een tentoonstelling plaats in de Openbare Bibliotheek Amsterdam.[8]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Website van De Poezenkrant
- Diashow van voorpagina's van de PoKra
- Een exemplaar van de Poezenkrant
- ↑ Bieslog
- ↑ "Interview" met WFH uit De Poezenkrant
- ↑ Poezenkrant #56
- ↑ Poezenkrant #67
- ↑ https://www.poezenkrant.com/vragen/. Gearchiveerd op 2 april 2023.
- ↑ Wilfred Takken, 'De Poezenkrant' stopt na 50 jaar. Bladenmaker Piet Schreuders legt uit waarom
. NRC (1 november 2023). Geraadpleegd op 2 november 2023. - ↑ Tijger wint mooiste boekomslag 2004 (pagina 28). Leidsch Dagblad (12 februari 2005). Geraadpleegd op 2 november 2023 – via courant.nu.
- ↑ Judith Laanen, De Poezenkrant, documentaire Racoon en kasteel kijken . NRC (13 maart 2015). Geraadpleegd op 2 november 2023.
