Purple Rain (film)

Purple Rain
Regie Albert Magnoli
Producent Cavallo, Ruffalo en Fargnoli
Scenario Albert Magnoli en William Blinn
Hoofdrollen Prince, Morris Day, Apollonia Kotero
Muziek Prince, Michel Colombier
Montage Albert Magnoli, Ken Robinson
Cinematografie Donald E. Thorin
Distributie Warner Bros.
Première 27 juli 1984
Genre Drama, muziek, romantiek
Speelduur 111 min.
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Budget $7 miljoen
Gewonnen prijzen Oscar, BRIT, Grammy
Overige nominaties Saturn, Golden Globe, Golden Raspberry
Vervolg Graffiti Bridge
Kijkwijzer
Bewerk dit op Wikidata
Bewerk dit op Wikidata
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Purple Rain is een Amerikaanse romantische muziekfilm uit 1984 geregisseerd door Albert Magnoli en tevens door hem geschreven samen met William Blinn. De Amerikaanse popartiest Prince speelt de hoofdrol in deze semiautobiografische film, die zich afspeelt rond zijn persoon en zijn muzikale talenten. Veel van de cinematografie van de film ligt dichter bij die van de muziekvideo's rond die tijd dan bij die van conventionele films.

De film won een Academy Award voor de beste soundtrack. De soundtrack van dit album is het gelijknamige commercieel succesvolle album Purple Rain van Prince and the Revolution.

Ontstaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Het oorspronkelijke idee voor de film werd ontwikkeld door Prince ten tijde van zijn 1999 Tour. De film zou aanvankelijk de titel Dreams krijgen. In eerste instantie zou de film gebaseerd zijn op een veel donkerder en samenhangender scenario, met Prince' toenmalige vriendin Vanity (Denise Matthews) als zijn filmvriendin. Hun relatie liep echter op de klippen en nadat de rol eerst was aangeboden aan Jennifer Beals, ging die naar Apollonia Kotero.

Kritieken en kassuccessen

[bewerken | brontekst bewerken]

Er kwam veel kritiek op het nogal magere verhaal, maar veel lof voor de vele gedreven muzikale momenten van Prince en consorten. De film deed het echter, in navolging van het album en de hitsingles, heel goed.

Vervolg

[bewerken | brontekst bewerken]

Het vervolg, Graffiti Bridge werd uitgebracht in 1990, maar faalde wereldwijd commercieel en volgens vele critici ook artistiek.

Verhaal

[bewerken | brontekst bewerken]
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De plot draait in hoofdzaak om de door Prince gespeelde The Kid, die probeert om niet zoals zijn vader te worden, een vergeten en teleurgestelde pianist die The Kids moeder mishandelt. Tevens draait het om zijn pogingen om zijn band The Revolution bij elkaar te houden en om zijn relatie met zijn vriendin. Zijn belangrijkste tegenstander is Morris Day en zijn band The Time.

The Kid, een gedreven muzikant uit Minneapolis, Minnesota met een moeilijke thuissituatie, loopt de zangeres Apollonia tegen het lijf en ze ontwikkelen een niet vlot verlopende relatie. Morris haalt Apollonia over om een sexy meidengroep (Apollonia 6) te beginnen, waar The Kid streng op tegen is. The Revolution en The Time strijden ondertussen om de gunsten van Billy, de eigenaar van de liveclub First Avenue, wat uiteindelijk tot spanningen leidt binnen The Revolution. Nadat The Kids vader heeft geprobeerd zelfmoord te plegen, ontdekt hij de vele verborgen muziek van zijn vader. Dit geeft hem blijkbaar kracht, en nadat hij het nummer Purple Rain heeft opgedragen aan zijn vader en daarna afgesloten met de dansnummers I Would Die 4 U en Baby I'm A Star, komt alles goed. Hij wordt weer verenigd met Apollonia, The Revolution is weer één front en populair geworden, Billy de clubeigenaar ziet het weer zonnig in en zijn vader lijkt weer te gaan opknappen.

Acteurs

[bewerken | brontekst bewerken]

Opvallend genoeg acteerde iedereen, op Prince na, onder haar of zijn eigen (artiesten)naam:

The Revolution:
The Time:
Apollonia 6:
en verder:
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Purple_Rain_(film)&oldid=58148800"