Ruben (stam)

De Stam van Ruben was volgens de Hebreeuwse Bijbel een van de twaalf stammen van Israël.

De stamvader was Ruben, oudste zoon van Jakob en Lea. Hun stamgebied lag ten oosten van de Jordaan in het gebied dat veroverd was op de Amoritische koning Sihon.

Volgens het "Lied van Deborah" nam de stam van Ruben geen deel aan de oorlog tegen Sisera. De mannen van Ruben bleven besluiteloos bij hun kudden.^[1] Volgens het boek van de Kronieken, vocht Ruben tijdens het bewind van koning Saul onder andere samen met Gad en het oostelijke deel van Manasse met succes tegen de Hagritische stammen.^[2][3]

Ruben wordt later onderdeel van het Koninkrijk Israël (tienstammenrijk). Na de verovering van Israël door de Assyriërs onder aanvoering van Tiglat-Pileser III wordt de stam weggevoerd en is er verder niets meer over hen bekend.