Russelliet
Russelliet | ||||
---|---|---|---|---|
Mineraal | ||||
Chemische formule | Bi2WO6 | |||
Kleur | Geel-groen | |||
Streepkleur | Wit | |||
Hardheid | 3,5 | |||
Gemiddelde dichtheid | 7,33 - 7,37 g/cm³ | |||
Kristaloptiek | ||||
Kristalstelsel | Orthorombisch | |||
Ruimtegroep | P ca21 mm2 | |||
Eenheidscel | a = 5,43 Å b = 16,43 Å c = 5,45 Å | |||
Dispersie | sterk | |||
Overige eigenschappen | ||||
Vergelijkbare mineralen | koechliniet | |||
Radioactiviteit | geen | |||
Magnetisme | geen | |||
Lijst van mineralen | ||||
|
Het mineraal russelliet is een bismut-wolfraam-oxide, met de chemische formule Bi2WO6.
Naamgeving en ontdekking[bewerken | brontekst bewerken]
Russelliet werd genoemd naar de Britse mineraloog Sir Arthur Russell (1878-1964). Het werd in 1938 ontdekt in St. Columb Major in Cornwall (Engeland), in een stuk wolframiet.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het gele tot geelgroene russelliet heeft een orthorombisch kristalstelsel. De kristallen zijn meestal granulair. De hardheid is 3,5 op de schaal van Mohs en de relatieve dichtheid bedraagt ongeveer 7,35 g/cm³. Het vertoont een sterke dispersie.
Russelliet is noch magnetisch, noch radioactief.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Russelliet wordt gevonden op een aantal plaatsen in de wereld:
- in Cornwall en in het graafschap Cumberland
- in Duitsland in Baden-Württemberg (Oberwolfach) en in Saksen (Altenberg)
- in Namibië (Omaruru)
- in Australië (Ballarat en Elsmore)
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Mindat.org
- (en) Webmineral.com