STS-45

STS-45
STS-45
Shuttle Atlantis
Aantal bemanningsleden 7
Lanceerdatum 24 maart 1992 13:13:39 UTC
Lanceerplatform LC-39A, Kennedy Space Center, Florida
Landingsdatum 2 april 1992 11:32 UTC
Landingsbaan Landingsbaan 33 Shuttle Landing Facility, Kennedy Space Center, Florida
Missieduur 8 dagen, 22 uur, 9 minuten en 28 seconden[1]
Hellingshoek van de baan 57,0°[1][2][3]
Aantal rondjes rond de aarde 143[1][3]
Reisafstand 5,2 miljoen km
Vorige missie STS-42 STS-42
Volgende missie STS-49 STS-49
Foto bemanning
Foto bemanning
Portaal  Portaalicoon   Ruimtevaart

STS-45, voluit Space Transportation System-45, was een spaceshuttlemissie van de Atlantis. Tijdens de missie werd onderzoek gedaan met behulp van ATLAS-1 (Atmospheric Laboratory for Applications and Sciences). Astronaut Dirk Frimout werd de eerste Belg in de ruimte.

Positie Lancering Landing
Bevelhebber Vlag van Verenigde Staten Charles Bolden
3e ruimtevlucht
Piloot Vlag van Verenigde Staten Brian Duffy Lid van het blauwe team
1e ruimtevlucht
Missiespecialist 1 Vlag van Verenigde Staten Kathryn Sullivan Lid van het blauwe team
3e ruimtevlucht
Missiespecialist 2 Vlag van Verenigde Staten David Leestma Lid van het rode team
3e ruimtevlucht
Missiespecialist 3 Vlag van Verenigde Staten/Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Foale Lid van het rode team
1e ruimtevlucht
Ladingspecialist 1 Vlag van België Dirk Frimout Lid van het blauwe team
1e ruimtevlucht
Ladingspecialist 2 Vlag van Verenigde Staten Byron Lichtenberg Lid van het rode team
2e ruimtevlucht

Tijdens deze missie werd de bemanning van STS-45 verdeeld in twee teams, een rood en een blauw. Het rode team bestond uit: Leestma, Foale en Lichtenberg, terwijl het blauwe team bestond uit Duffy, Sullivan en Frimout. Gezagvoerder Bolden werd niet ingedeeld bij een van de twee teams, maar sprong bij waar het nodig was.[2][3]

Missieverloop

[bewerken | brontekst bewerken]

Oorspronkelijk stond de lancering gepland op 23 maart. Deze lanceerpoging moest echter worden afgebroken omwille van een te hoge concentratie aan vloeibare zuurstof en waterstof in het achterste deel van de Shuttle tijdens het vullen van de brandstoftanks. Omdat tijdens latere tests het defect niet opnieuw optrad, kon men op 24 maart al een nieuwe lanceerpoging ondernemen. Tijdens de tweede lanceerpoging moest men opnieuw de klok stilzetten, vanwege de slechte weersomstandigheden boven de lanceerbasis. Door deze onderbreking van het aftellen, liep de lanceerpoging slechts 13 minuten vertraging op. Op 24 maart 1992 13:13:39 UTC werd Atlantis met succes gelanceerd.[1][2]

Terwijl de Atlantis zich in een baan om de Aarde bevindt, werd er onderzoek gedaan met de ATLAS-1 (Atmospheric Laboratory for Applications and Science).[1] Deze lading bevatte twaalf experimenten, uit de Verenigde Staten, België, Frankrijk, Duitsland, Japan, Nederland, Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk.[2] Met deze instrumenten werd onderzoek gedaan naar de samenstelling van de atmosfeer, straling afkomstig van de Zon, plasmafysica en uv-astronomie.[1]

Tijdens STS-45 werden volgende instrumenten meegenomen in het laadruim van Atlantis:

  • Atmospheric Trace Molecule Spectroscopy (ATMOS)
  • Grille Spectrometer
  • Millimeter Wave Atmospheric Sounder (MAS)
  • Imaging Spectrometric Observatory (ISO)
  • Atmospheric Lyman-Alpha Emissions (ALAE)
  • Atmospheric Emissions Photometric Imager (AEPI)
  • Space Experiments with Particle Accelerators (SEPAC)
  • Active Cavity Radiometer (ACR)
  • Measurement of Solar Constant (SOLCON)
  • Solar Spectrum (SOLSPEC)
  • Solar Ultraviolet Spectral Irradiance Monitor (SUSIM)
  • Far Ultraviolet Space Telescope (FAUST)

Op dag zes van de missie kreeg de bemanning te horen dat de missie één dag langer zou duren dan voorzien, opdat men kon verdergaan met het uitvoeren van experimenten.[2][3]

Terugkeer in de atmosfeer en landing

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 2 april 1992 landde de Atlantis op baan 33 van de Shuttle Landing Facility van het Kennedy Space Center.

Verdere ATLAS-vluchten

[bewerken | brontekst bewerken]

STS-45 was de eerste van tien ATLAS-missies. Tijdens deze en verdere missies werd onderzoek gedaan naar de zonnecyclus, die elf jaar duurt. Hiermee wou men een beter beeld krijgen van de Aarde als dynamisch systeem.[3]

Zie de categorie STS-45 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.