Show Me the Way (Peter Frampton)
| Show Me the Way | ||||
|---|---|---|---|---|
| Single van: Peter Frampton | ||||
| Van het album: Frampton (1975) en Frampton Comes Alive! (1976) | ||||
| B-kant(en) | Shine On It's a Plain Shame | |||
| Uitgebracht | juni 1975 / januari 1976 (liveversie) | |||
| Soort drager | 7" vinylsingle | |||
| Genre | Rock Rockballad | |||
| Duur | 4:42 (liveversie) | |||
| Label | A&M | |||
| Schrijver(s) | Peter Frampton | |||
| Producent(en) | Peter Frampton | |||
| Hoogste positie(s) in de hitlijsten | ||||
| ||||
| (en) MusicBrainz-pagina | ||||
| ||||
Show Me the Way is een nummer uit 1975 van de Engelse singer-songwriter Peter Frampton. Deze rockballad is een van de eerste nummers waarop Frampton gebruikmaakt van een talkbox.[1][2] Als B-kant werd meestal het nummer "Shine On" gebruikt.[3] In Frankrijk werd echter het nummer "It's a Plain Shame", dat in 1972 voor het eerst verscheen op het album Wind of Change, gebruikt.[4] Toen in 1989 "Show Me the Way" in de Verenigde Staten opnieuw werd uitgebracht, ditmaal als cassette-single, verscheen op de B-kant het nummer "Baby, I love your way".[5]
Achtergrond
[bewerken | brontekst bewerken]Het nummer verscheen voor het eerst op het album Frampton uit 1975. Aanvankelijk was deze single weinig succesvol, maar een liveopname bereikte in 1976 de zesde positie in de Amerikaanse Billboard Hot 100[6] en stond een week lang bovenaan in de Nederlandse Top 40 en twee weken in de Nationale Hitparade. Deze single, die afkomstig was van het album Frampton Comes Alive!, is Framptons grootste hit in Nederland.[7] In Vlaanderen stond "Show Me the Way" twee weken later, van 7 tot 14 augustus 1976, eveneens op de eerste positie.
De live-versie kwam tot stand tijdens een concert in het Island Music Centre op Bainbridge Island in de Verenigde Staten.[8] Hoewel Chris Kimsey, bekend van zijn werk voor de Rolling Stones in de late jaren zeventig, het album grotendeels produceerde, lag de productie van "Show Me the Way" volledig in handen van Frampton.[8]
Een dan nog onbetekenend bandje uit Ierland gebruikte dit nummer als oefenmateriaal en uitvoering op hun eerste concert: U2.
De liveversie van het nummer welke in januari 1976 op single werd uitgebracht, werd een grote hit in diverse landen. In thuisland het Verenigd Koninkrijk bereikte de plaat de 10e positie in de UK Singles Chart. In de Verenigde Staten werd de 6e positie bereikt, in Canada de 2e, in Australië de 25e en in Nieuw-Zeeland de 26e positie.
In Nederland werd de liveversie veel gedraaid op Hilversum 3 en werd een grote hit in de destijds twee hitlijsten op de nationale publieke popzender. De plaat bereikte de nummer 1-positie in zowel de Nederlandse Top 40 als de Nationale Hitparade. In de op Hemelvaartsdag 27 mei 1976 gestarte Europese hitlijst op Hilversum 3, de TROS Europarade, stond de plaat 2 weken genoteerd op de nummer 1-positie.
In België bereikte de plaat eveneens de nummer 1-positie in zowel de Vlaamse Ultratop 50 als de Vlaamse Radio 2 Top 30.
Hitnoteringen
[bewerken | brontekst bewerken]Nederlandse Top 40
[bewerken | brontekst bewerken]| Show Me the Way (Live) in de Nederlandse Top 40 – binnen: 12-06-1976 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Week | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | |
| Nummer | 35 | 20 | 12 | 8 | 4 | 2 | 1 | 2 | 5 | 8 | 12 | 19 | 36 | uit |
Nationale Hitparade
[bewerken | brontekst bewerken]| Show Me the Way (Live) in de Nationale Hitparade – binnen: 12-06-1976 | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Week | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | |
| Nummer | 19 | 18 | 10 | 6 | 3 | 2 | 1 | 1 | 4 | 8 | 13 | 23 | uit |
TROS Europarade
[bewerken | brontekst bewerken]Hitnotering: 17-06-1976 t/m 02-09-1976. Hoogste notering: #1 (2 weken).
NPO Radio 2 Top 2000
[bewerken | brontekst bewerken]| Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1] | '99 | '00 | '01 | '02 | '03 | '04 | '05 | '06 | '07 | '08 | '09 | '10 | '11 | '12 | '13 | '14 | '15 | '16 | '17 | '18 | '19 | '20 | '21 | '22 | '23 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Show Me the Way (Live) | 967 | 891 | 933 | 712 | 727 | 937 | 912 | 1062 | 1551 | 1028 | 1112 | 1128 | 1067 | 1069 | 1236 | 1091 | 1414 | 1538 | 1400 | 1780 | 1888 | 1787 | 1542 | 1739 | 1912 |
- ↑ 1, 2, 3, … geeft de plaats aan; vet = hoogste notering. * = nummer was nog niet uitgekomen; - = nummer was niet genoteerd.
Bronnen, voetnoten en/of referenties
- ↑ (en) Erlewine, Stephen Thomas. Recensie van "Show Me the Way". Allmusic. Geraadpleegd op 12-05-2022.
- ↑ Op de hoes van de Franse uitgave staat overigens Il Parle Avec Sa Guitare (Nederlands: "Hij praat met zijn gitaar").
Bron: Discogs. Show Me the Way (7", Single). Geraadpleegd op 12-05-2022.
Bij het gebruik van een talkbox worden gitaarklanken via een buisje in de mondholte vervormd. Op die manier wordt er dus letterlijk door middel van een gitaar 'gepraat'. - ↑ Discogs. Show Me the Way (Gedeeltelijk overzicht van de verschillende uitgaven). Geraadpleegd op 12-05-2022.
- ↑ Discogs. Show Me the Way (7", Single), Franse uitgave. Geraadpleegd op 12-05-2022.
- ↑ Discogs. Show Me the Way / Baby, I Love Your Way, Amerikaanse her-uitgave in 1989. Geraadpleegd op 12-05-2022.
- ↑ Allmusic. ((( Frampton Comes Alive! > Charts & Awards > Billboard Singles ))). Geraadpleegd op 10-03-2010.
- ↑ De single "I'm In You", van het gelijknamige album uit 1977, bereikte de tweede plaats in de Billboard Hot 100 en werd daarmee in de Verenigde Staten een grotere hit dan "Show Me the Way".
- ↑ a b (en) Jackson, Blair (01-01-2006). Classic Tracks: Peter Frampton's "Show Me the Way". Mix. Geraadpleegd op 10-03-2010.
| Voorganger: Arms of Mary door Sutherland Brothers & Quiver | Nummer 1-hit in de Nederlandse Top 40 24 juli 1976 – 30 juli 1976 1 week | Opvolger: Nice and slow door Jesse Green |
| Voorganger: Arms of Mary door Sutherland Brothers & Quiver | Nummer 1-hit in de Nederlandse Single Top 100 24 juli 1976 – 7 augustus 1976 2 weken | Opvolger: Nice and slow door Jesse Green |