Sifonaal kanaal
.jpg)
Het sifonale kanaal of sifokanaal is een anatomische structuur van de schelpen van bepaalde groepen zeeslakken uit de clade Neogastropoda. Sommige mariene slakken hebben een zachte buisvormige anterieure uitstulping van de mantelholte, genaamd de sifo. Daardoor wordt water over de kieuw aangezogen naar de mantelholte. De sifo doet ook dienst als chemoreceptor om voedsel op te sporen. Bij bepaalde carnivore slakken, waarbij de sifo bijzonder lang is, is de structuur van de schelp hieraan aangepast en vormt een halfcirkelvormige groef die kan dienen als bescherming voor de zachte sifo.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Siphonal canal op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- (en) Vermeij G. J. (2007) "The ecology of invasion: acquisition and loss of the siphonal canal in gastropods". Paleobiology 33(3): 469-493. DOI:10.1666/06061.1.