Spilotes
| Spilotes | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||
| Kippenslang (Spilotes pullatus), exemplaar uit Brazilië. | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Spilotes Wagler, 1830 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Spilotes op  Wikispecies | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Spilotes is een geslacht van slangen uit de familie toornslangachtigen (Colubridae) en de onderfamilie Colubrinae.
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1830 voorgesteld door Johann Georg Wagler.[1]
Het geslacht telt twee soorten, de soorten behoorden eerder tot onder andere de geslachten Natrix, Coluber, Pseustes, Phrynonax en Cerastes
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
| Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
|---|---|---|
| Kippenslang (Spilotes pullatus) | Linnaeus, 1758 | Mexico, Belize, Guatemala, El Salvador, Honduras, Nicaragua, Costa Rica, Panama, Trinidad, Tobago, Colombia, Venezuela, Brazilië, Ecuador, Peru, Argentinië, Bolivia, Guyana, Suriname, Frans-Guyana, Paraguay |
| Spilotes sulphureus | Wagler, 1824 | Peru, Ecuador, Brazilië, Bolivia, Guyana, Suriname, Frans-Guyana, Trinidad, Colombia, Venezuela |
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]De slangen komen voor in delen van Zuid- en Midden-Amerika en leven in de landen Mexico, Belize, Guatemala, El Salvador, Honduras, Nicaragua, Costa Rica, Panama, Trinidad, Tobago, Colombia, Venezuela, Brazilië, Ecuador, Peru, Argentinië, Bolivia, Guyana, Suriname, Frans-Guyana en Paraguay.[1]
De habitat bestaat onder andere uit zowel vochtige als drogere tropische en subtropische bossen.[2]
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan twee soorten een beschermingsstatus toegewezen. De slangen worden beide gezien als 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[2]
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Spilotes - Website Geconsulteerd 11 maart 2020
Referenties
· 
· 