Stephen Lee

Stephen Lee
Stephen Lee (2011)
Stephen Lee (2011)
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 12 oktober 1974
Land Vlag van Engeland Engeland
Sportieve informatie
Hoogste ranking 5
Huidige ranking 84 (per 30-3-2014)
Hoogste break 145
Toernooizeges
Ranking 5
Niet-ranking 2
Portaal  Portaalicoon   Sport

Stephen Lee (Trowbridge, 12 oktober 1974) is een Engels professioneel snookerspeler. Hij won tussen 1998 en 2012 vijf zogeheten rankingtoernooien en kwam tot de vijfde plaats op de wereldranglijst.

Na het winnen van het Engelse amateurkampioenschap in 1992 werd Lee professional. Vanaf 1999 bevond hij zich steeds in de hoogste regionen van de wereldranglijst. Hij won rankingtoernooien in 1998, 2000, 2001 en 2006. In het laatste toernooi, het Open kampioenschap van Wales, was hij niet bij de top-16 geplaatst. Toch won hij het toernooi na een finale tegen de regerende wereldkampioen van dat moment, Shaun Murphy. In het wereldkampioenschap is zijn beste prestatie het bereiken van de halve finale in 2003.

Vanaf 2010 werd Lee in verband gebracht met matchfixing. Op 11 februari van dat jaar werd hij gearresteerd en op borgtocht weer vrijgelaten. De arrestatie werd verricht op basis van vreemde weddenschappen die werden gelinkt aan de resultaten van Lee. In september van 2013 werd Lee door de mondiale snookerbond WPBSA schuldig bevonden aan zeven matchfixingzaken, onder meer tijdens het China Open (2008) en het WK (2009). Hiervoor kreeg hij een schorsing voor een periode van exact twaalf jaar, die met terugwerkende kracht inging op 12 oktober 2012[1]. De uitsluiting geldt voor alle mogelijke duels van de mondiale biljartbond WPBSA.

Belangrijkste resultaten

[bewerken | brontekst bewerken]

Rankingtitels

[bewerken | brontekst bewerken]
# Seizoen Toernooi Verliezend finalist Score
1. 1998/1999 Grand Prix Marco Fu Vlag van Hongkong HKG 9-2
2. 2001/2002 LG Cup Peter Ebdon Vlag van Engeland ENG 9-4
3. 2001/2002 Scottish Open David Gray Vlag van Engeland ENG 9-2
4. 2005/2006 Welsh Open Shaun Murphy Vlag van Engeland ENG 9-4
5. 2011/2012 Players Tour Championship Finals Neil Robertson Vlag van Australië AUS 4-0

Niet-rankingtitels

[bewerken | brontekst bewerken]
# Seizoen Toernooi Verliezend finalist Score
1. 2011/2012 General Cup Ricky Walden Vlag van Engeland ENG 7-6

Wereldkampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]

Hoofdtoernooi (laatste 32 of beter):

# Seizoen Editie Prestatie Extra
1. 1994/1995 WK 1995 Laatste 32 Verloor met 10-8 van Nigel Bond[2]
2. 1996/1997 WK 1997 Laatste 16 Verloor met 13-7 van James Wattana
3. 1997/1998 WK 1998 Laatste 16 Verloor met 13-8 van Ken Doherty
4. 1998/1999 WK 1999 Kwartfinale Verloor met 13-6 van John Higgins
5. 1999/2000 WK 2000 Laatste 16 Verloor met 13-8 van Fergal O'Brien
6. 2000/2001 WK 2001 Laatste 16 Verloor met 13-12 van Peter Ebdon
7. 2001/2002 WK 2002 Kwartfinale Verloor met 13-10 van Ronnie O'Sullivan
8. 2002/2003 WK 2003 Halvefinale Verloor met 17-8 van Mark Williams
9. 2003/2004 WK 2004 Laatste 32 Verloor met 10-7 van Lee Walker
10. 2004/2005 WK 2005 Laatste 16 Verloor met 13-9 van Peter Ebdon
11. 2005/2006 WK 2006 Laatste 16 Verloor met 13-9 van Neil Robertson
12. 2006/2007 WK 2007 Laatste 32 Verloor met 10-7 van Mark Selby
13. 2007/2008 WK 2008 Laatste 32 Verloor met 10-4 van Joe Swail
14. 2008/2009 WK 2009 Laatste 32 Verloor met 10-4 van Ryan Day
15. 2009/2010 WK 2010 Laatste 32 Verloor met 10-4 van Stephen Maguire
16. 2010/2011 WK 2011 Laatste 32 Verloor met 10-5 van John Higgins
17. 2011/2012 WK 2012 Laatste 32 Verloor met 10-6 van Andrew Higginson
  • Hoogste plaats op de wereldranglijst is vijfde in het seizoen 2000/2001.
  • De hoogste break van Lee is 145 (gehaald in 2002).
  • Lee en zijn vriendin Laura hebben vier kinderen.
  • Lee studeert politieke wetenschappen in Binghamton.
  • Lee is 12 jaar geschorst
[bewerken | brontekst bewerken]