Wereldkampioenschap voetbal 2010 (kwalificatie CONMEBOL)
WK voetbal kwalificatie 2010 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Kwalificatie COMNEBOL | |||||||
![]() | |||||||
Landen van de COMNEBOL | |||||||
Toernooi-informatie | |||||||
Datum | 13 oktober 2007 – 18 november 2009[1] | ||||||
Teams | 10 (van 1 confederatie) | ||||||
Toernooistatistieken | |||||||
Topscorer(s) | ![]() (10 doelpunten) | ||||||
Navigatie | |||||||
| |||||||
|
Namens de Zuid-Amerikaanse bond CONMEBOL deden tien landen mee aan de kwalificatie om vier en mogelijk vijf plaatsen in de eindronde van het wereldkampioenschap voetbal 2010.
Opzet[bewerken | brontekst bewerken]
Alle landen speelden een gewone competitie en elk land speelt uit en thuis tegen elk ander. Elk land speelde dus 18 wedstrijden. De vier hoogst geklasseerde landen kwalificeerden zich voor de WK-eindronde. De nummer vijf speelde in een beslissingswedstrijd tegen de nummer vier van Noord- en Midden-Amerika en het Caribisch gebied (CONCACAF) om één plaats in de eindronde.[2]
Gekwalificeerde landen[bewerken | brontekst bewerken]
FIFA-lid | Kwalificatie | Kwal. datum | Aantal dln. (incl. 2010) | Dln. op rij | Eerste dln. | Laatste dln. | Titels (excl. 2010) | Beste prestatie |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | Nummer 4 CONMEBOL | 14 oktober 2009 | 15e | 10 | 1930 | 2006 | 2 | Winnaar |
![]() | Nummer 1 CONMEBOL | 5 september 2009 | 19e | 19 | 1930 | 2006 | 5 | Winnaar |
![]() | Nummer 2 CONMEBOL | 10 oktober 2009 | 8e | 1 | 1930 | 1998 | 0 | 3e plaats |
![]() | Nummer 3 CONMEBOL | 9 september 2009 | 8e | 4 | 1930 | 2006 | 0 | Achtste finale |
![]() | Winnaar play-off CONMEBOL/CONCACAF | 18 november 2009 | 11e | 1 | 1930 | 2002 | 2 | Winnaar |
Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. | Land | GW | W | G | V | DV | DT | DS | Ptn | Resultaat |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() | 18 | 9 | 7 | 2 | 33 | 11 | +22 | 34 | Gekwalificeerd voor het hoofdtoernooi. |
2 | ![]() | 18 | 10 | 3 | 5 | 32 | 22 | +10 | 33 | |
3 | ![]() | 18 | 10 | 3 | 5 | 24 | 16 | +8 | 33 | |
4 | ![]() | 18 | 8 | 4 | 6 | 23 | 20 | +3 | 28 | |
5 | ![]() | 18 | 6 | 6 | 6 | 28 | 20 | +8 | 24 | Geplaatst voor intercontinentale play-off. |
6 | ![]() | 18 | 6 | 5 | 7 | 22 | 26 | –4 | 23 | |
7 | ![]() | 18 | 6 | 5 | 7 | 14 | 18 | –4 | 23 | |
8 | ![]() | 18 | 6 | 4 | 8 | 23 | 29 | –6 | 22 | |
9 | ![]() | 18 | 4 | 3 | 11 | 22 | 36 | –14 | 15 | |
10 | ![]() | 18 | 3 | 4 | 11 | 11 | 34 | –23 | 13 |
Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]
Speelronde 1 tot en met 4[bewerken | brontekst bewerken]
Na het teleurstellende WK van 2006, waar Brazilië in in de kwartfinale werd uitgeschakeld door Frankrijk namen spelers als Ronaldo en Roberto Carlos afscheid van het internationale podium. Oud-international Dunga werd de nieuwe bondscoach, zijn eerste succes was het winnen van het Zuid-Amerikaanse kampioenschap na een 3-0 zege op Argentinië.[5] In de kwalificatiereeks begon Brazilië met een wat gelukkig gelijkspel tegen Colombia.[6] Na een duidelijke 5-0 overwinning op Ecuador[7] werd er gelijk gespeeld tegen Peru en met 2-1 gewonnen van Uruguay, waarbij de nieuwe aanvalsleider Luís Fabiano beide treffers scoorde.[8]
Bij Argentinië werd de op het WK sporadisch ingebrachte Lionel Messi basisspeler van het Agentijnse team. Argentinië begon met drie overwinningen (en vier treffers van de naar Boca Juniors teruggekeerde Juan Román Riquelme[9]),maar verloor de vierde wedstrijd met 2-1 van Colombia, waarbij aanvaller Carlos Tévez snel uit het veld werd gestuurd.[10] Na vier wedstrijden stiond Paraguay bovenaan met tien punten uit vier wedstrijden, het begon de cyclus met een gelijkspel met een gelijkspel tegen Peru, maar won daarna drie keer achter elkaar, waarbij vooral een 0-3 overwinning op Chili veel indruk maakte. De vierde deelnemer aan het laatste WK Ecuador begon de cyclus beroerd met een drie nederlagen en een doelsaldo van één doelpunt voor en elf doelpunten tegen en herstelde zich met een 5-1 zege op Peru. In de stand stond Paraguay bovenaan met tien punten, gevolgd door Argentinië met negen en Brazilië en Colombia met acht punten.
Speelronde 1[bewerken | brontekst bewerken]
13 oktober 2007 «onderlinge duels» 16:30 (UTC−2) | Uruguay ![]() | 5 – 0 | ![]() | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 25.200 Scheidsrechter: ![]() |
Suárez ![]() Forlán ![]() Abreu ![]() Sánchez ![]() Bueno ![]() | Verslag |
13 oktober 2007 «onderlinge duels» 17:40 (UTC−3) | Argentinië ![]() | 2 – 0 | ![]() | El Monumental, Buenos Aires Toeschouwers: 55.000 Scheidsrechter: ![]() |
Riquelme ![]() ![]() | Verslag |
13 oktober 2007 «onderlinge duels» 17:50 (UTC−5) | Ecuador ![]() | 0 – 1 | ![]() | Estadio Olímpico Atahualpa, Quito Toeschouwers: 29.644 Scheidsrechter: ![]() |
Verslag | ![]() |
13 oktober 2007 «onderlinge duels» 20:00 (UTC−5) | Peru ![]() | 0 – 0 | ![]() | Estadio Monumental "U", Lima Toeschouwers: 50.000 Scheidsrechter: ![]() |
Verslag |
14 oktober 2007 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−5) | Colombia ![]() | 0 – 0 | ![]() | Estadio El Campín, Bogota Toeschouwers: 41.000 Scheidsrechter: ![]() |
Verslag |
Speelronde 2[bewerken | brontekst bewerken]
16 oktober 2007 «onderlinge duels» 20:40 (UTC−4) | Venezuela ![]() | 0 – 2 | ![]() | Estadio José Pachencho Romero, Maracaibo Toeschouwers: 10.600 Scheidsrechter: ![]() |
![]() ![]() |
17 oktober 2007 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−4) | Bolivia ![]() | 0 – 0 | ![]() | Estadio Hernando Siles, La Paz Toeschouwers: 19.469 Scheidsrechter: ![]() |
17 oktober 2007 «onderlinge duels» 21:45 (UTC−2) | Brazilië ![]() | 5 – 0 | ![]() | Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro Toeschouwers: 87.000 Scheidsrechter: ![]() |
Vágner Love ![]() Ronaldinho ![]() Kaká ![]() ![]() Elano Blumer ![]() |
17 oktober 2007 «onderlinge duels» 19:10 (UTC−3) | Chili ![]() | 2 – 0 | ![]() | Estadio Nacional, Santiago Toeschouwers: 58.000 Scheidsrechter: ![]() |
Humberto Suazo ![]() Matías Fernández ![]() |
17 oktober 2007 «onderlinge duels» 18:10 (UTC−4) | Paraguay ![]() | 1 – 0 | ![]() | Estadio Defensores del Chaco, Asunción Toeschouwers: 23.200 Scheidsrechter: ![]() |
Nelson Valdez ![]() |
Speelronde 3[bewerken | brontekst bewerken]
17 november 2007 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−3) | Argentinië ![]() | 3 – 0 | ![]() | Estadio Monumental Antonio Vespucio Liberti, Buenos Aires Toeschouwers: 43.308 Scheidsrechter: ![]() |
Sergio Agüero ![]() Juan Riquelme ![]() ![]() |
17 november 2007 «onderlinge duels» 16:10 (UTC−5) | Colombia ![]() | 1 – 0 | ![]() | Estadio El Campín, Bogota Toeschouwers: 28.273 Scheidsrechter: ![]() |
Rubén Darío Bustos ![]() |
17 november 2007 «onderlinge duels» 20:10 (UTC−3) | Paraguay ![]() | 5 – 1 | ![]() | Estadio Defensores del Chaco, Asunción Toeschouwers: 25.433 Scheidsrechter: ![]() |
Nelson Valdez ![]() Cristian Riveros ![]() ![]() Roque Santa Cruz ![]() Roberto Fábian Ayala ![]() | ![]() |
18 november 2007 «onderlinge duels» 16:10 (UTC−5) | Peru ![]() | 1 – 1 | ![]() | Estadio Monumental "U", Lima Toeschouwers: 45.847 Scheidsrechter: ![]() |
Juan Vargas ![]() | ![]() |
18 november 2007 «onderlinge duels» 17:00 (UTC−2) | Uruguay ![]() | 2 – 2 | ![]() | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 35.000 Scheidsrechter: ![]() |
Luis Suárez ![]() Sebastián Abreu ![]() | ![]() ![]() |
Speelronde 4[bewerken | brontekst bewerken]
20 november 2007 «onderlinge duels» 19:50 (UTC−5) | Colombia ![]() | 2 – 1 | ![]() | Estadio El Campín, Bogota Toeschouwers: 41.700 Scheidsrechter: ![]() |
Rubén Darío Bustos ![]() Dayro Moreno ![]() | ![]() |
20 november 2007 «onderlinge duels» 18:40 (UTC−4) | Venezuela ![]() | 5 – 3 | ![]() | Estadio Polideportivo de Pueblo Nuevo, San Cristóbal Toeschouwers: 18.632 Scheidsrechter: ![]() |
Daniel Arismendi ![]() ![]() Alejandro Guerra ![]() Giancarlo Maldonado ![]() ![]() | ![]() ![]() ![]() |
21 november 2007 «onderlinge duels» 21:45 (UTC−2) | Brazilië ![]() | 2 – 1 | ![]() | Morumbi, São Paulo Toeschouwers: 70.000 Scheidsrechter: ![]() |
Luís Fabiano ![]() ![]() | ![]() |
21 november 2007 «onderlinge duels» 22:30 (UTC−3) | Chili ![]() | 0 – 3 | ![]() | Estadio Nacional, Santiago Toeschouwers: 52.320 Scheidsrechter: ![]() |
![]() ![]() ![]() |
21 november 2007 «onderlinge duels» 16:30 (UTC−5) | Ecuador ![]() | 5 – 1 | ![]() | Estadio Olímpico Atahualpa, Quito Toeschouwers: 28.557 Scheidsrechter: ![]() |
Walter Ayoví ![]() ![]() Iván Kaviedes ![]() Edison Méndez ![]() ![]() | ![]() |
Speelronde 5 en 6[bewerken | brontekst bewerken]
In speelronde vijf verstevigde koploper Paraguay zijn koppositie door met 2-0 van Brazilië te winnen dankzij doelpunten van Roque Santa Cruz en Salvador Cabañas,[11] Paraguay verloor bij een 1-0 stand een speler Dario Veron na een harde tackle op Robinho. Een paar dagen later kwam Brazilië niet verder dan een doelpuntloos gelijkspel tegen Argentinië en de druk op coach Dunga nam toe.[12] Paraguay verloor met 4-2 van Bolivia, dat zijn eerste overwinning boekte.[13] Paraguay bleef koploper met dertien punten, Argentinië volgde met elf punten, Colombia en Chili gedeeld derde met tien punten en Brazilië slechts vijfde met negen punten.
Speelronde 5[bewerken | brontekst bewerken]
14 juni 2008 «onderlinge duels» 20:00 (UTC−5) | Peru ![]() | 1 – 1 | ![]() | Estadio Monumental "U", Lima Toeschouwers: 25.000 Scheidsrechter: ![]() |
Juan Carlos Mariño ![]() | ![]() |
14 juni 2008 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−3) | Uruguay ![]() | 1 – 1 | ![]() | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 41.831 Scheidsrechter: ![]() |
Diego Lugano ![]() | ![]() |
15 juni 2008 «onderlinge duels» 18:10 (UTC−3) | Argentinië ![]() | 1 – 1 | ![]() | Estadio Monumental Antonio Vespucio Liberti, Buenos Aires Toeschouwers: 41.167 Scheidsrechter: ![]() |
Rodrigo Palacio ![]() | ![]() |
15 juni 2008 «onderlinge duels» 19:30 (UTC−4) | Bolivia ![]() | 0 – 2 | ![]() | Estadio Hernando Siles, La Paz Toeschouwers: 27.722 Scheidsrechter: ![]() |
![]() ![]() |
15 juni 2008 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−4) | Paraguay ![]() | 2 – 0 | ![]() | Estadio Defensores del Chaco, Asunción Toeschouwers: 38.000 Scheidsrechter: ![]() |
Roque Santa Cruz ![]() Salvador Cabañas ![]() |
Speelronde 6[bewerken | brontekst bewerken]
17 juni 2008 «onderlinge duels» 19:00 (UTC−3) | Uruguay ![]() | 6 – 0 | ![]() | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 20.016 Scheidsrechter: ![]() |
Diego Forlán ![]() ![]() ![]() Carlos Bueno ![]() ![]() Sebastián Abreu ![]() |
18 juni 2008 «onderlinge duels» 16:10 (UTC−4) | Bolivia ![]() | 4 – 2 | ![]() | Estadio Hernando Siles, La Paz Toeschouwers: 8.561 Scheidsrechter: ![]() |
Joaquín Botero ![]() ![]() Ronald Garcia ![]() Marcelo Moreno ![]() | ![]() ![]() |
18 juni 2008 «onderlinge duels» 21:50 (UTC−3) | Brazilië ![]() | 0 – 0 | ![]() | Mineirão, Belo Horizonte Toeschouwers: 65.000 Scheidsrechter: ![]() |
18 juni 2008 «onderlinge duels» 17:00 (UTC−5) | Ecuador ![]() | 0 – 0 | ![]() | Estadio Olímpico Atahualpa, Quito Toeschouwers: 33.588 Scheidsrechter: ![]() |
19 juni 2008 «onderlinge duels» 20:00 (UTC−4:30) | Venezuela ![]() | 2 – 3 | ![]() | Estadio José Antonio Anzoátegui, Puerto La Cruz Toeschouwers: 38.000 Scheidsrechter: ![]() |
Giancarlo Maldonado ![]() Juan Arango ![]() | ![]() ![]() |
Speelronde 7 t/m 10[bewerken | brontekst bewerken]
In de zevende speelronde moest Paraguay zijn voorsprong van twee punten verdedigen tegen directe concurrent Argentinië, Paraguay kwam op voorsprong door een eigen doelpunt van Gabriel Heinze, Tevez ontving opnieuw een rode kaart en Argentinië werd gered door een gelijkmaker van invaller Sergio Aguero. Paraguay won daarna drie keer achter elkaar en verstevigde zijn koppositie ten opzichte van het wisselvallige Argentinië dat vlak voor tijd een voorsprong weggaf tegen hekkensluiter Peru, won van Uruguay, maar op de tiende speeldag een dure nederlaag leed tegen Chili.[14] Na de wedstrijd nam Alfio Basile ontslag vanwege persoonlijke redenen.[15] Er was veel speculatie over zijn opvolging, maar zeer verrassend werd de onervaren en de ook niet bepaald evenwichtige voormalig voetbalster Diego Maradona zijn opvolger.[16] Over zijn legende waren er geen twijfels, wel of hij de juiste man was.[17]
Ook Brazilië bleef wisselvallig presteren, de thuiswedstrijden tegen Bolivia en Colombia eindigden beiden in een doelpuntloos gelijkspel,[18] terwijl eerder concurrent Chili in Santiago met ruime cijfers werd verslagen.[19] Met nog acht wedstrijden te spelen kon Paraguay kwalificatie bijna niet meer ontgaan, de afstand met betrekking tot nummer vijf was tien punten. Paraguay leed met 23 punten, zeven meer dan Brazilië. Op de derde plaats stonden Argentinië en Chili met zestien punten, Uruguay en Ecuador zaten voorlopig in de wachtkamer met respectievelijk dertien en twaalf punten, Colombia had een beroerde serie achter de rug en zakte naar de zevende plaats.
Speelronde 7[bewerken | brontekst bewerken]
6 september 2008 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−3) | Argentinië ![]() | 1 – 1 | ![]() | El Monumental, Buenos Aires Toeschouwers: 46.250 Scheidsrechter: ![]() |
Sergio Agüero ![]() | ![]() |
6 september 2008 «onderlinge duels» 18:20 (UTC−5) | Colombia ![]() | 0 – 1 | ![]() | Estadio El Campín, Bogota Toeschouwers: 35.024 Scheidsrechter: ![]() |
![]() |
6 september 2008 «onderlinge duels» 16:10 (UTC−5) | Ecuador ![]() | 3 – 1 | ![]() | Estadio Olímpico Atahualpa, Quito Toeschouwers: 35.000 Scheidsrechter: ![]() |
Felipe Caicedo ![]() Edison Méndez ![]() Cristian Benítez ![]() | ![]() |
6 september 2008 «onderlinge duels» 20:30 (UTC−5) | Peru ![]() | 1 – 0 | ![]() | Estadio Monumental "U", Lima Toeschouwers: 25.500 Scheidsrechter: ![]() |
Piero Alva ![]() |
7 september 2008 «onderlinge duels» 21:00 (UTC−4) | Chili ![]() | 0 – 3 | ![]() | Estadio Nacional, Santiago Toeschouwers: 60.239 Scheidsrechter: ![]() |
![]() ![]() ![]() |
Speelronde 8[bewerken | brontekst bewerken]
9 september 2008 «onderlinge duels» 20:00 (UTC−4) | Paraguay ![]() | 2 – 0 | ![]() | Estadio Defensores del Chaco, Asunción Toeschouwers: 31.867 Scheidsrechter: ![]() |
Cristian Riveros ![]() Nelson Valdez ![]() |
10 september 2008 «onderlinge duels» 21:50 (UTC−5) | Brazilië ![]() | 0 – 0 | ![]() | Estádio Olímpico João Havelange, Rio de Janeiro Toeschouwers: 31.422 Scheidsrechter: ![]() |
10 september 2008 «onderlinge duels» 18:40 (UTC−4) | Chili ![]() | 4 – 0 | ![]() | Estadio Nacional, Santiago Toeschouwers: 47.459 Scheidsrechter: ![]() |
Gonzalo Jara ![]() Humberto Suazo ![]() Ismael Fuentes ![]() Matías Fernández ![]() |
10 september 2008 «onderlinge duels» 21:30 (UTC−5) | Peru ![]() | 1 – 1 | ![]() | Estadio Monumental "U", Lima Toeschouwers: 40.000 Scheidsrechter: ![]() |
Johan Fano ![]() | ![]() |
10 september 2008 «onderlinge duels» 17:40 (UTC−3) | Uruguay ![]() | 0 – 0 | ![]() | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 45.000 Scheidsrechter: ![]() |
Speelronde 9[bewerken | brontekst bewerken]
11 oktober 2008 «onderlinge duels» 18:10 (UTC−3) | Argentinië ![]() | 2 – 1 | ![]() | El Monumental, Buenos Aires Toeschouwers: 42.421 Scheidsrechter: ![]() |
Lionel Messi ![]() Sergio Agüero ![]() | ![]() |
11 oktober 2008 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−4) | Bolivia ![]() | 3 – 0 | ![]() | Estadio Hernando Siles, La Paz Toeschouwers: 23.147 Scheidsrechter: ![]() |
Joaquín Botero ![]() ![]() Ronald Garcia ![]() |
11 oktober 2008 «onderlinge duels» 18:20 (UTC−5) | Colombia ![]() | 0 – 1 | ![]() | Estadio El Campín, Bogota Toeschouwers: 26.000 Scheidsrechter: ![]() |
![]() |
12 oktober 2008 «onderlinge duels» 16:55 (UTC−5) | Ecuador ![]() | 1 – 0 | ![]() | Estadio Olímpico Atahualpa, Quito Toeschouwers: 33.079 Scheidsrechter: ![]() |
Cristian Benítez ![]() |
12 oktober 2008 «onderlinge duels» 15:30 (UTC−4:30) | Venezuela ![]() | 0 – 4 | ![]() | Estadio Polideportivo de Pueblo Nuevo, San Cristóbal Toeschouwers: 38.000 Scheidsrechter: ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Speelronde 10[bewerken | brontekst bewerken]
14 oktober 2008 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−4) | Bolivia ![]() | 2 – 2 | ![]() | Estadio Hernando Siles, La Paz Toeschouwers: 21.075 Scheidsrechter: ![]() |
Marcelo Moreno ![]() ![]() | ![]() ![]() |
15 oktober 2008 «onderlinge duels» 20:15 (UTC−3) | Chili ![]() | 1 – 0 | ![]() | Estadio Nacional, Santiago Toeschouwers: 65.000 Scheidsrechter: ![]() |
Fabián Orellana ![]() |
15 oktober 2008 «onderlinge duels» 22:00 (UTC−3) | Brazilië ![]() | 0 – 0 | ![]() | Maracanã, Rio de Janeiro Toeschouwers: 54.910 Scheidsrechter: ![]() |
15 oktober 2008 «onderlinge duels» 20:30 (UTC−4:30) | Venezuela ![]() | 3 – 1 | ![]() | José Antonio Anzoátegui, Puerto La Cruz Toeschouwers: 10.581 Scheidsrechter: ![]() |
Giancarlo Maldonado ![]() Alejandro Moreno ![]() Juan Fernando Arango ![]() | ![]() |
15 oktober 2008 «onderlinge duels» 17:10 (UTC−4) | Paraguay ![]() | 1 – 0 | ![]() | Estadio Defensores del Chaco, Asuncion Toeschouwers: 31.545 Scheidsrechter: ![]() |
Cristian Benítez ![]() |
Speelronde 11 t/m 14[bewerken | brontekst bewerken]
Maradona verbaasde met de eerste selectie, waarin hij Riquelme passeerde, samen met Messi de meest getalenteerde speler.[20] Maradona zou hem niet meer selecteren en na een hoog moddergooien tussen speler en trainer verklaarde Riquelme niet meer voor Argentinië te spelen zolang Maradona bondscoach was.[21] Maradona begon met een 4-0 zege op Venezuela,[22] maar leed een dagen later een beschamende nederlaag tegen het laag geplaatste Bolivia, 6-1.[23] Argentinië probeerde tevergeefs te voorkomen dat de wedstrijd in hoog gelegen La Paz werd gespeeld, met desastreuze gevolgen.[24] Het was een evenaring van de zwaarste nederlaag van Argentinië in WK-wedstrijden sinds 1958 (WK Zweden, Tsjechoslowakije, 6-1).[25] Na een gelukkige overwinning op Colombia[26] leed Argentinië opnieuw een zware nederlaag op grote hoogten: 2-0 tegen het opkomende Ecuador.[27]
Brazilië vond wel de weg naar de top terug, na een 1-1 gelijkspel tegen Ecuador werden Peru en Uruguay met overtuigende cijfers verslagen. Aangezien Paraguay slechts één punt haalde in drie wedstrijden kwamen de landen gelijk aan kop voor het onderlinge duel. Brazilië won met 1-0 en nam een voorsprong van respectievelijk één en drie punten op Chili en Paraguay.[28] Ook Chili was aan een sterke serie bezig (tien punten uit vier wedstrijden), hoogtepunt was een 0-2 zege in en tegen Paraguay. Argentinië stond op de cruciale vierde plaats, maar door de overwinning op Argentinië verkleinde Ecuador de achterstand tot twee punten.
Speelronde 11[bewerken | brontekst bewerken]
28 maart 2009 «onderlinge duels» 19:30 (UTC−5) | Colombia ![]() | 2 – 0 | ![]() | Estadio El Campín, Bogota Toeschouwers: 22.044 Scheidsrechter: ![]() |
Macnelly Torres ![]() Wason Libardo Cuesta Renteria ![]() |
28 maart 2009 «onderlinge duels» 17:00 (UTC−3) | Uruguay ![]() | 2 – 0 | ![]() | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 45.000 Scheidsrechter: ![]() |
Diego Forlán ![]() Diego Lugano ![]() |
28 maart 2009 «onderlinge duels» 19:15 (UTC−3) | Argentinië ![]() | 4 – 0 | ![]() | El Monumental, Buenos Aires Toeschouwers: 46.085 Scheidsrechter: ![]() |
Lionel Messi ![]() Carlos Alberto Tevez ![]() Maxi Rodríguez ![]() Sergio Agüero ![]() |
29 maart 2009 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−5) | Ecuador ![]() | 1 – 1 | ![]() | Estadio Olímpico Atahualpa, Quito Toeschouwers: 40.000 Scheidsrechter: ![]() |
Christian Noboa ![]() | ![]() |
29 maart 2009 «onderlinge duels» 18:15 (UTC−5) | Peru ![]() | 1 – 3 | ![]() | Estadio Monumental "U", Lima Toeschouwers: 48.700 Scheidsrechter: ![]() |
Johan Fano ![]() | ![]() ![]() ![]() |
Speelronde 12[bewerken | brontekst bewerken]
31 maart 2009 «onderlinge duels» 20:00 (UTC−4:30) | Venezuela ![]() | 2 – 0 | ![]() | Polideportivo Cachamay, Ciudad Guayana Toeschouwers: 35.000 Scheidsrechter: ![]() |
Nicolas Fedor ![]() Juan Arango ![]() |
1 april 2009 «onderlinge duels» 15:30 (UTC−4) | Bolivia ![]() | 6 – 1 | ![]() | Estadio Hernando Siles, La Paz Toeschouwers: 30.487 Scheidsrechter: ![]() |
Marcelo Moreno ![]() Joaquín Botero ![]() ![]() ![]() Alex Rodrigo Da Rosa ![]() Didi Torrico ![]() | ![]() |
1 april 2009 «onderlinge duels» 16:20 (UTC−5) | Ecuador ![]() | 1 – 1 | ![]() | Estadio Olímpico Atahualpa, Quito Toeschouwers: 36.853 Scheidsrechter: ![]() |
Christian Noboa ![]() | ![]() |
1 april 2009 «onderlinge duels» 22:10 (UTC−3) | Brazilië ![]() | 3 – 0 | ![]() | Estádio Beira-Rio, Porto Alegre Toeschouwers: ![]() Scheidsrechter: 55.000 |
Luís Fabiano ![]() ![]() Felipe Melo ![]() |
1 april 2009 «onderlinge duels» 19:10 (UTC−4) | Chili ![]() | 0 – 0 | ![]() | Estadio Nacional, Santiago Toeschouwers: 55.000 Scheidsrechter: ![]() |
Speelronde 13[bewerken | brontekst bewerken]
6 juni 2009 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−3) | Uruguay ![]() | 0 – 4 | ![]() | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 52.000 Scheidsrechter: ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
6 juni 2009 «onderlinge duels» 19:10 (UTC−4) | Paraguay ![]() | 0 – 2 | ![]() | Estadio Defensores del Chaco, Asuncion Toeschouwers: 34.000 Scheidsrechter: ![]() |
![]() ![]() |
6 juni 2009 «onderlinge duels» 18:00 (UTC−3) | Argentinië ![]() | 1 – 0 | ![]() | El Monumental, Buenos Aires Toeschouwers: 55.000 Scheidsrechter: ![]() |
Daniel Cata Diaz ![]() |
6 juni 2009 «onderlinge duels» 16:50 (UTC−4) | Bolivia ![]() | 0 – 1 | ![]() | Estadio Hernando Siles, La Paz Toeschouwers: 23.427 Scheidsrechter: ![]() |
![]() |
7 juni 2009 «onderlinge duels» 15:30 (UTC−5) | Peru ![]() | 1 – 2 | ![]() | Estadio Monumental "U", Lima Toeschouwers: 17.050 Scheidsrechter: ![]() |
Juan Vargas ![]() | ![]() ![]() |
Speelronde 14[bewerken | brontekst bewerken]
10 juni 2009 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−5) | Ecuador ![]() | 2 – 0 | ![]() | Estadio Olímpico Atahualpa, Quito Toeschouwers: 36.359 Scheidsrechter: ![]() |
Walter Ajoví ![]() Pablo Palacios ![]() |
10 juni 2009 «onderlinge duels» 21:00 (UTC−4) | Chili ![]() | 4 – 0 | ![]() | Estadio Nacional, Santiago Toeschouwers: 60.214 Scheidsrechter: ![]() |
Jean Beausejour ![]() Marco Estrada ![]() Alexis Sánchez ![]() ![]() |
10 juni 2009 «onderlinge duels» 21:50 (UTC−3) | Brazilië ![]() | 2 – 1 | ![]() | Estádio do Arruda, Recife Toeschouwers: 56.682 Scheidsrechter: ![]() |
Robinho ![]() Nilmar ![]() | ![]() |
10 juni 2009 «onderlinge duels» 18:00 (UTC−5) | Colombia ![]() | 1 – 0 | ![]() | Estadio Atanasio Girardot, Medellín Toeschouwers: 32.300 Scheidsrechter: ![]() |
Garcia Radamel Falcao ![]() |
10 juni 2009 «onderlinge duels» 20:30 (UTC−4:30) | Venezuela ![]() | 2 – 2 | ![]() | Polideportivo Cachamay, Ciudad Guayana Toeschouwers: 37.000 Scheidsrechter: ![]() |
Giancarlo Maldonado ![]() Jose Manuel Rey ![]() | ![]() ![]() |
Speelronde 15 t/m 18[bewerken | brontekst bewerken]
Speelronde 15[bewerken | brontekst bewerken]
De ploeg van Diego Maradona leed opnieuw een nederlaag, nu thuis met 1-3 van aartsrivaal Brazilië,[29], dat zich plaatste voor het WK.[30] Argentinië maakte weer een hulpeloze indruk, maar had geluk dat de concurrenten om de vierde plaats ook verloren: Ecuador van Colombia en Uruguay van Peru. Paraguay won met 1-0 van Bolivia, Chili speelde gelijk tegen het goed presterende Venezuela en hadden beiden zeven punten voorsprong op nummer vijf in het klassement met nog drie wedstrijden te spelen.
5 september 2009 «onderlinge duels» 18:30 (UTC−4) | Paraguay ![]() | 1 – 0 | ![]() | Estadio Defensores del Chaco, Asuncion Toeschouwers: 25.094 Scheidsrechter: ![]() |
Salvador Cabañas ![]() |
5 september 2009 «onderlinge duels» 21:30 (UTC−3) | Argentinië ![]() | 1 – 3 | ![]() | Estadio Gigante de Arroyito, Rosario Toeschouwers: 37.000 Scheidsrechter: ![]() |
Jesús Dátolo ![]() | ![]() ![]() ![]() |
5 september 2009 «onderlinge duels» 15:30 (UTC−5) | Colombia ![]() | 2 – 0 | ![]() | Toeschouwers: 42.000 Scheidsrechter: ![]() |
Jackson Martínez ![]() Teofilo Antonio Gutierrez Roncancio ![]() |
5 september 2009 «onderlinge duels» 15:30 (UTC−5) | Peru ![]() | 1 – 0 | ![]() | Estadio Monumental "U", Lima Toeschouwers: 15.000 Scheidsrechter: ![]() |
Hernan Rengifo ![]() |
5 september 2009 «onderlinge duels» 21:30 (UTC−4) | Chili ![]() | 2 – 2 | ![]() | Estadio Monumental David Arellano, Santiago Toeschouwers: 44.000 Scheidsrechter: ![]() |
Arturo Vidal ![]() Rodrigo Millar ![]() | ![]() ![]() |
Speelronde 16[bewerken | brontekst bewerken]
In zijn zesde kwalificatie-wedstrijd leed Maradona zijn vierde nederlaag, met 1-0 plaatste Paraguay zich voor het WK.[31] Chili moest nog even in de wachtkamer zitten na een 4-1 nederlaag tegen het al geplaatste Brazilië, de voorsprong was vier punten op nummer vier. De nummer vier was na de 16e speeldag Ecuador dat de lastige, op hoge hoogten gespeelde uitwedstrijd van Bolivia won: 1-3. Argentinië zakte na de vijfde plaats met één punt achterstand en kwam nadrukkelijk in de gevarenzone terecht, de druk op Maradona was groot.[32] Op de zesde plaats stonden Uruguay en het verrassende Venezuela met één punt achterstand op Argentinië.
9 september 2009 «onderlinge duels» 19:00 (UTC−4) | Paraguay ![]() | 1 – 0 | ![]() | Estadio Defensores del Chaco, Asuncion Toeschouwers: 38.000 Scheidsrechter: ![]() |
Nelson Valdez ![]() |
9 september 2009 «onderlinge duels» 22:15 (UTC−3) | Brazilië ![]() | 4 – 2 | ![]() | Estádio Metropolitano Roberto Santos, Salvador Toeschouwers: 30.000 Scheidsrechter: ![]() |
Nilmar ![]() ![]() ![]() Júlio Baptista ![]() | ![]() |
9 september 2009 «onderlinge duels» 18:00 (UTC−3) | Uruguay ![]() | 3 – 1 | ![]() | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 30.000 Scheidsrechter: ![]() |
Luis Suárez ![]() Andrés Scotti ![]() Sebastián Eguren ![]() | ![]() |
9 september 2009 «onderlinge duels» 14:00 (UTC−4) | Bolivia ![]() | 1 – 3 | ![]() | Estadio Hernando Siles, La Paz Toeschouwers: 10.200 Scheidsrechter: ![]() |
Gerardo Yecerotte ![]() | ![]() ![]() ![]() |
9 september 2009 «onderlinge duels» 20:30 (UTC−4:30) | Venezuela ![]() | 3 – 1 | ![]() | Estadio José Antonio Anzoátegui, Puerto La Cruz Toeschouwers: 31.703 Scheidsrechter: ![]() |
Nicolas Fedor ![]() ![]() Ronald Vargas ![]() | ![]() |
Speelronde 17[bewerken | brontekst bewerken]
Chili was het derde land dat zich plaatste voor het WK, het won met 2-4 van Venezuela.[33] Ecuador was ook hard op weg zich te plaatsen, het kwam in de 67e minuut tegen naaste concurrent Uruguay met 1-0 voor door een doelpunt van de bij Manchester United spelende Antonio Valencia, maar na de gelijkmaker van de bij Ajax spelende Luis Suárez scoorde Diego Forlán in de slotminuut de winnende treffer. Argentinië worstelde weer met zichzelf, tegen nummer laatst Peru verspeelde het land een 1-0 voorsprong in de blessure-tijd, maar de 36-jarige aanvaller Martín Palermo scoorde vlak daarna de winnende treffer.[34] Van dolle vreugde maakte Maradonna in de stromende regen een buikschuiver van jewelste.[35] Voor de laatste speeldag had Argentinië een voorsprong van één punt op Uruguay, beide landen zouden elkaar ontmoeten in Montevideo. Ecuador zat voorlopig in de wachtkamer met drie punten achterstand, Venezuela en Colombia waren uitgeschakeld.
10 oktober 2009 «onderlinge duels» 17:00 (UTC−5) | Colombia ![]() | 2 – 4 | ![]() | Estadio Atanasio Girardot, Medellín Toeschouwers: 18.000 Scheidsrechter: ![]() |
Arturo Vidal ![]() Giovanni Andres Moreno ![]() | ![]() ![]() ![]() ![]() |
10 oktober 2009 «onderlinge duels» 17:30 (UTC−4:30) | Venezuela ![]() | 1 – 2 | ![]() | Polideportivo Cachamay, Ciudad Guayana Toeschouwers: 41.680 Scheidsrechter: ![]() |
Alexander Rondon ![]() | ![]() ![]() |
10 oktober 2009 «onderlinge duels» 18:30 (UTC−3) | Argentinië ![]() | 2 – 1 | ![]() | El Monumental, Buenos Aires Toeschouwers: 38.019 Scheidsrechter: ![]() |
Gonzalo Higuaín ![]() Martín Palermo ![]() | ![]() |
10 oktober 2009 «onderlinge duels» 17:00 (UTC−5) | Ecuador ![]() | 1 – 2 | ![]() | Estadio Olímpico Atahualpa, Quito Toeschouwers: 42.700 Scheidsrechter: ![]() |
Antonio Valencia ![]() | ![]() ![]() |
11 oktober 2009 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−4) | Bolivia ![]() | 2 – 1 | ![]() | Estadio Hernando Siles, La Paz Toeschouwers: 16.557 Scheidsrechter: ![]() |
Edgar Rolando Olivares ![]() Marcelo Moreno ![]() | ![]() |
Speelronde 18[bewerken | brontekst bewerken]
In de beslissende wedstrijd tegen Uruguay rammelde Argentinië zoals in de laatste wedstrijden, Uruguay miste veel kansen. De wedstrijd was ook volgens Zuid Amerikaans recept knetter hard, Argentinië hield veel tegen met de botte bijl. Bij een tegenstoot verloor Uruguay een speler met een rode kaart, Argentinië kreeg wat meer greep op de wedstrijd en scoorde in de 82e minuut via de centrale verdediger Mario Bolatti.[36] Maradona baarde weer eens opzien door beledigende opmerkingen tegen journalisten.[37] Opvallend was de schamele bijdrage voor Lionel Messi dit WK, hij scoorde slechts drie doelpunten in de kwalificatie-reeks. Argentinië plaatste zich ondanks zes nederlagen alsnog voor het WK, Uruguay behield de vijfde plaats door een 1-0 nederlaag van Ecuador tegen Chili en moest in de play-offs spelen tegen Costa Rica.
14 oktober 2009 «onderlinge duels» 19:00 (UTC−2) | Uruguay ![]() | 0 – 1 | ![]() | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 60.000 Scheidsrechter: ![]() |
![]() |
14 oktober 2009 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−5) | Peru ![]() | 1 – 0 | ![]() | Estadio Alejandro Villanueva, Lima Toeschouwers: 4.373 Scheidsrechter: ![]() |
Johan Fano ![]() |
14 oktober 2009 «onderlinge duels» 20:00 (UTC−4) | Paraguay ![]() | 0 – 2 | ![]() | Estadio Defensores del Chaco, Asuncion Toeschouwers: 17.503 Scheidsrechter: ![]() |
![]() ![]() |
14 oktober 2009 «onderlinge duels» 19:00 (UTC−3) | Chili ![]() | 1 – 0 | ![]() | Estadio Monumental David Arellano, Santiago Toeschouwers: 47.000 Scheidsrechter: ![]() |
Humberto Suazo ![]() |
14 oktober 2009 «onderlinge duels» 18:00 (UTC−4) | Brazilië ![]() | 0 – 0 | ![]() | Morenão, Campo Grande Toeschouwers: 23.746 Scheidsrechter: ![]() |
Intercontinentale play-off[bewerken | brontekst bewerken]
Uruguay eindigde voor de derde achtereenvolgende keer als vijfde in de Zuid-Amerikaanse groep, de vorige keren was Australië steeds de tegenstander. Costa Rica miste directe plaatsing door een gelijkmaker in de laatste minuut van de blessure-tijd.[38] In de eerste wedstrijd won Uruguay de uitwedstrijd door een doelpunt van verdediger Diego Lugano in de 21e minuut. Costa Rica was niet bij machte iets terug te doen tegen het defensief sterke Urugua, ging steeds harder spelen en raakte Randall Azofeifa kwijt met een tweede gele kaart.In de thuiswedstrijd kwam Uruguay eerst op een 1-0 voorsprong door een doelpunt van Sebastián Abreu bijgenaamd "El Loco", maar ondanks een gelijkmaker was Costa Rica niet in de staat de defensie van Uruguay te verontrusten. [39]
14 november 2009 «onderlinge duels» 20:00 (UTC−6) | Costa Rica ![]() | 0 – 1 | ![]() | Estadio Ricardo Saprissa, San José Toeschouwers: 19.500 Scheidsrechter: Alberto Undiano Mallenco (Spanje) |
![]() |
18 november 2009 «onderlinge duels» 21:00 (UTC−2) | Uruguay ![]() | 1 – 1 | ![]() | Estadio Centenario, Montevideo Toeschouwers: 55.000 Scheidsrechter: Massimo Busacca (Zwitserland) |
Abreu ![]() | ![]() |
Uruguay wint met 2–1 over twee wedstrijden en plaatst zich voor het WK voetbal 2010.