Wimbledon 2013

Wimbledon Championships 2013
Centre Court
Officiële naam The Championships
Editie 2013 (127e editie)
Stad, land WimbledonVerenigd Koninkrijk
Locatie All England Lawn Tennis and Croquet Club
Datum 24 juni–7 juli
Auspiciën ITF
Categorie grandslamtoernooi
Prijzengeld £ 22.560.000[1]
Deelnemers 128S, 64D, 48X, 128QM, 96QV
Ondergrond gras, buiten
Winnaars
Mannenenkel Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray
Vrouwenenkel Vlag van Frankrijk Marion Bartoli
Mannendubbel Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
Vrouwendubbel Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
Vlag van China Peng Shuai
Gemengd dubbel Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
Vlag van Canada Daniel Nestor
Vorige: 2012     Volgende: 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 127e editie van de Wimbledon Championships werd gespeeld van maandag 24 juni 2013 tot en met zondag 7 juli 2013. Voor de vrouwen was dit de 120e editie van het gras-toernooi. Het toernooi werd gespeeld bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Britse hoofdstad Londen.

Bij het mannenenkelspel was de Zwitser Roger Federer de titelverdediger. Hij werd echter al in de tweede ronde uitgeschakeld. Ook kanshebbers zoals Rafael Nadal, Jo-Wilfried Tsonga en Marin Čilić legden al vroegtijdig het loodje, waardoor Andy Murray gemakkelijk voor het tweede jaar op rij de finale haalde. Hij versloeg in die finale de toernooiwinnaar van 2011, Novak Đoković, en werd hierdoor de eerste Britse winnaar van het mannenenkelspel in zevenenzeventig jaar. De Amerikaanse Serena Williams was titelverdedigster bij het vrouwenenkelspel. Ook zij werd vroeg uitgeschakeld, evenals Maria Sjarapova en Viktoryja Azarenka, waardoor de titel een prooi werd voor de Française Marion Bartoli.

Het mannendubbelspel in 2012 werd gewonnen door het Brits/Deense duo Jonathan Marray en Frederik Nielsen. De Amerikaanse broers Bob en Mike Bryan namen deze titel over. Bij de vrouwen waren de Amerikaanse zusjes Serena Williams en Venus Williams de titelverdedigsters. Hun titel werd overgenomen door het Taiwanees/Chinese duo Hsieh Su-wei en Peng Shuai. De titel in het gemengd dubbelspel tot slot werd verdedigd door het Amerikaanse koppel Lisa Raymond en Mike Bryan. Hun titel kwam in handen van de Française Kristina Mladenovic en de Canadees Daniel Nestor.

Op de eerste zondag tijdens het toernooi (Middle Sunday) werd traditioneel niet gespeeld.

Het toernooi van 2013 trok 486.898 toeschouwers.[2]

Zie Wimbledon 2013 (mannen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Andy Murray won van Novak Đoković met 6-4, 7-5 en, 6-4.

Zie Wimbledon 2013 (vrouwen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Marion Bartoli won van Sabine Lisicki met 6-1 en 6-4.

Zie Wimbledon 2013 (mannendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Bob & Mike Bryan wonnen van Ivan Dodig & Marcelo Melo met 3-6, 6-3, 6-4 en 6-4.

Zie Wimbledon 2013 (vrouwendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Hsieh Su-wei & Peng Shuai wonnen van Ashleigh Barty & Casey Dellacqua met 7-6 en 6-1.

Zie Wimbledon 2013 (gemengddubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Kristina Mladenovic & Daniel Nestor wonnen van Lisa Raymond & Bruno Soares met 5-7, 6-2 en 8-6.

Meisjesenkelspel
Finale: Belinda Bencic (Zwitserland) won van Taylor Townsend (VS) met 4-6, 6-1, 6-4

Meisjesdubbelspel
Finale: Barbora Krejčíková (Tsjechië) en Kateřina Siniaková (Tsjechië) wonnen van Anhelina Kalinina (Oekraïne) en Iryna Sjymanovitsj (Wit-Rusland) met 6-3, 6-1

Jongensenkelspel
Finale: Gianluigi Quinzi (Italië) won van Chung Hyeon (Zuid-Korea) met 7-5, 7-62

Jongensdubbelspel
Finale: Thanasi Kokkinakis (Australië) en Nick Kyrgios (Australië) wonnen van Enzo Couacaud (Frankrijk) en Stefano Napolitano (Italië) met 6-2, 6-3

Rolstoeltennis

[bewerken | brontekst bewerken]

Rolstoelmannendubbelspel
Finale: Stéphane Houdet (Frankrijk) en Shingo Kunieda (Japan) wonnen van Frédéric Cattaneo (Frankrijk) en Ronald Vink (Nederland) met 6-4, 6-2.

Rolstoelvrouwendubbelspel
Finale: Jiske Griffioen (Nederland) en Aniek van Koot (Nederland) wonnen van Yui Kamiji (Japan) en Jordanne Whiley (Verenigd Koninkrijk) met 6-4, 7-6.

Toeschouwersaantallen en bezoekerscapaciteit

[bewerken | brontekst bewerken]
Toeschouwersaantallen per dag
Eerste week Tweede week
Maandag 41.715 42.615
Dinsdag 43.931 36.128
Woensdag 41.143 36.795
Donderdag 41.661 31.153
Vrijdag 39.459 31.084
Zaterdag 42.697 29.496
Zondag 29.021
Totaal 486.898
Capaciteit wedstrijdbanen
Baan Zitplaatsen Baan Zitplaatsen
Centre Court 14.974 Court No. 10
Court No. 1 11.393 Court No. 11 120
Court No. 2 4.063 Court No. 12 1.089
Court No. 3 1.980 Court No. 14 312
Court No. 4 170 Court No. 15 318
Court No. 5 Court No. 16 312
Court No. 6 Court No. 17 309
Court No. 7 120 Court No. 18 782
Court No. 8 170 Court No. 19 302
Court No. 9
Totaal zitplaatsen 36.414
Bezoekerscapaciteit tennispark 38.500

Ticketprijzen

[bewerken | brontekst bewerken]
Dag Show courts Ground Pass[a]
Centre Court Court No. 1 Court No. 2[b] Court No. 3[b] Gehele dag Na 17:00 uur
Maandag £ 45 £ 40 £ 37 £ 37 £ 20 £ 14
Dinsdag £ 45 £ 40 £ 37 £ 37 £ 20 £ 14
Woensdag £ 58 £ 50 £ 44 £ 44 £ 20 £ 14
Donderdag £ 58 £ 50 £ 44 £ 44 £ 20 £ 14
Vrijdag £ 74 £ 62 £ 53 £ 53 £ 20 £ 14
Zaterdag £ 74 £ 62 £ 53 £ 53 £ 20 £ 14
Zondag
Maandag £ 86 £ 69 £ 58 £ 58 £ 20 £ 14
Dinsdag £ 86 £ 69 £ 38 £ 17 £ 12
Woensdag £ 101 £ 80 £ 35 £ 17 £ 12
Donderdag £ 101 £ 52 £ 16 £ 12
Vrijdag £ 112 £ 34 £ 15 £ 11
Zaterdag £ 112 £ 32 £ 15 £ 11
Zondag £ 130 £ 27 £ 8 £ 5
  1. Een Ground Pass gaf toegang tot het tennispark. Met een Ground Pass had men vrije toegang om wedstrijden te bekijken op de niet-gereserveerde plaatsen op de show courts No.3, No.12 en No.18. Daarnaast gaf de Ground Pass toegang tot de buitenbanen No.4-No.11, No.14-No.17 en No. 19, volgens het principe 'wie het eerst komt, het eerst maalt'.
  2. a b Deze tickets waren inclusief een Ground Pass en gegarandeerde een zitplaats voor de gehele dag op de betreffende baan.

Uitzendrechten

[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland was Wimbledon te zien bij de betaalzender Sport1. Sport1 Voetbal werd omgedoopt tot Sport1 Wimbledon. Via haar lineaire tv-kanalen Sport1 Select, Sport1 Tennis, Sport1 Wimbledon, Sport1 Extra 1 en Sport1 Extra 2 konden hierdoor vijf tenniswedstrijden gelijktijdig worden uitgezonden.[3]

Sport1 had een overeenkomst met de NOS waardoor conform de Mediawet 2008, de halve finales van het mannenenkelspel en de finales van het mannen- en vrouwenenkelspel live werden uitgezonden op het open tv-kanaal Nederland 2.[4][5][6][7]

Verder kon het toernooi ook gevolgd worden bij de Britse publieke omroep BBC, waar uitgebreid live-verslag werd gedaan op de zenders BBC One en BBC Two.

[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) Officiële website van Wimbledon
  • (en) Alan Little & The All England Lawn Tennis Club (Championships) Limited, The Wimbledon Compendium 2022. Vision Sports Publishing Ltd. Gearchiveerd op 3 juli 2022. Geraadpleegd op 3 juli 2022.