Aerodyna
Aerodyna – statek powietrzny utrzymujący się w powietrzu dzięki sile nośnej[1], powstającej przez dynamiczne oddziaływanie powietrza na nieruchome lub ruchome płaty nośne.
Do aerodyn z nieruchomymi płatami nośnymi zalicza się samoloty, szybowce, lotnie i paralotnie, natomiast do aerodyn z ruchomymi płatami nośnymi należą śmigłowce i wiatrakowce wyposażone w wirujące płaty nośne oraz skrzydłowce.
Rozróżnia się następujące rodzaje aerodyn[2]:
- aerodyna lądowa - przystosowana do startu z podłoża stałego na lądzie i lądowania na tym samym podłożu,
- aerodyna wodna - przystosowana do startu z powierzchni wody i wodowania na tej samej powierzchni,
- aerodyna wodnolądowa - przystosowana do startu zarówno z powierzchni wody, jak i stałego podłoża lądowego oraz do wodowania i lądowania na nich,
- aerodyna specjalna - niebędąca stałopłatem, wiropłatem ani zmiennopłatem lub nie mająca płata nośnego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ aerodyna, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-12-03] .
- ↑ Jerzy Domański, 1000 słów o samolocie i lotnictwie, Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 9-10
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Statki powietrzne Klasyfikacja ogólna i szczegółowa oraz określenia,
- Jerzy Domański, 1000 słów o samolocie i lotnictwie, Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 9-10.