Alojzy I
Portret pędzla Petera E. Ströhling (1794) | |
Książę Liechtensteinu | |
Okres | od 18 sierpnia 1781 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | 14 maja 1759 |
Data i miejsce śmierci | 24 marca 1805 |
Miejsce spoczynku | Krypta rodowa Liechtensteinów we Vranov |
Ojciec | |
Matka | |
Małżeństwo | Karolina von Manderscheidt-Blankenheim |
Odznaczenia | |
Alojzy I Liechtenstein, właśc. Aloys I Josef Johannes Nepomuk Melchior von Liechtenstein (ur. 14 maja 1759 w Wiedniu, zm. 24 marca 1805 tamże) – książę Liechtensteinu w latach 1781–1805, tytularny książę karniowski i opawski, hrabia Rietbergu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Alojzy Józef urodził się w Wiedniu 14 maja 1759 roku, jako trzeci syn księcia Franciszka Józefa I i jego żony Marii Leopoldyny von Sternberg[1]. Jednak obaj jego starsi bracia zmarli w wieku niemowlęcym i od narodzin był następcą swojego ojca. Już od małego Alojzy wykazywał zainteresowanie nauką i sztuką. Po ukończeniu edukacji do 1786 roku odbywał służbę wojskową, podczas której miał krótki epizod w wojnie o sukcesję bawarską[2]. 18 sierpnia 1781 roku zmarł Franciszek Józef I, a pełnie władzy nad Domem Książęcym objął dwudziestodwuletni książę jako Alojzy I[2].
15 listopada 1783 ożenił się z hrabiną Karoliną von Manderscheidt-Blankenheim, jednak nie doczekał się z nią dzieci, a ona sama przeżyła go o 26 lat[1][3].
Podobnie jak jego poprzednik Alojzy dalej reorganizował majątek książęcy i unowocześniał metody zarządzania nim. Rozwinął gospodarkę na swoich dobrach, a w szczególności leśnictwo i rolnictwo[2]. Dbał również o dobra kulturalne, m.in. remontując swoje posiadłości. Zatrudnił cenionego austriackiego architekta Josefa Hardtmutha, jako nadwornego architekta książęcego[2]. Alojzy otworzył teatry w pałacu Feldsberg, pałacu Eisgrub oraz Pałacu Liechtensteinów w Wiedniu[2]. Kompletował zbiory biblioteczne i kupował wiele książek. Biblioteka Liechtensteinów za czasów Alojzego I stała się jedną z najlepiej wyposażonych i największych w Austrii[2]. Jako głowa rodziny Alojzy nie udzielał się w sprawach politycznych, a przez rodzinę cesarską został odznaczony Orderem Złotego Runa, co było wyrazem dużego zaufania[2].
Nigdy nie odwiedził Liechtensteinu oraz nie wykazywał specjalnego zaangażowania w sprawy Księstwa. Pod koniec swojego panowania podjął inicjatywę utworzenia jednolitego systemu szkolnego w Księstwie[2].
Zmarł schorowany 24 marca 1805 roku w Wiedniu w wieku 45 lat. Jako że nie posiadał męskiego potomka, władzę po nim odziedziczył jego młodszy brat Jan I.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Alois I. von Liechtenstein [online], geneee.org [dostęp 2021-08-27] .
- ↑ a b c d e f g h Liechtenstein, Alois I. Josef von – Historisches Lexikon [online], historisches-lexikon.li [dostęp 2021-08-27] (niem.).
- ↑ Manderscheidt-Blankenheim, Karoline Reichsgräfin von – Historisches Lexikon [online], historisches-lexikon.li [dostęp 2021-08-27] (niem.).