Anna Hanowerska (księżna Oranii)

Anna Hanowerska
Ilustracja
ilustracja herbu
podpis
księżna Oranii-Nassau
Dane biograficzne
Dynastia

hanowerska

Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1709
Hanower

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 1759
Haga

Ojciec

Jerzy II Hanowerski

Matka

Karolina z Ansbachu

Małżeństwo

Wilhelm IV Orański
od 25 marca 1734
do 1751

Dzieci

Karolina
Anna
Wilhelm V

Anna Hanowerska (2 listopada 1709 w Hanowerze, 12 stycznia 1759 w Hadze) – księżniczka królewska, księżna Oranii-Nassau.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Była drugim dzieckiem i najstarszą córką Jerzego II Hanowerskiego, króla Anglii, i jego żony – Karoliny z Ansbachu. Urodziła się w elektorskim pałacu w Herrenhausen, w Hanowerze – pięć lat, przed tym, gdy jej dziadek (Jerzy Ludwik, elektor Hanoweru) został królem Anglii jako Jerzy I. Anna została księżną Brunszwiku i Lüneburga. Jej dziadek został królem Anglii w 1714, a w 1727 tron odziedziczył ojciec Anny.

30 sierpnia 1727 Jerzy II nadał Annie jako swojej najstarszej córce, tytuł Princess Royal. W 1642 ówczesny król Karol I Stuart nadał ten tytuł swojej najstarszej córce – Marii Stuart, późniejszej księżnej Oranii (matce Wilhelma III Orańskiego). Potem tytułu przestano używać aż do panowania Jerzego II.

Małżeństwo

[edytuj | edytuj kod]

25 marca 1734 Anna poślubiła Wilhelma IV Orańskiego, księcia Oranii, pierwszego dziedzicznego stadhoudera Niderlandów. Anna zrzekła się wszelkich tytułów angielskich, w zamian zaczęła używać tytułów swojego męża. Anna i Wilhelm IV mieli pięcioro dzieci:

  1. córki martwo urodzone (1736, 1739),
  2. księżniczkę Karolinę Oranje-Nassau (1743–1787), żonę Karola Chrystiana, księcia Nassau-Weilburga,
  3. księżniczkę Annę Oranje-Nassau (1746),
  4. Wilhelma V, księcia Oranii (1748–1806).

Jej mąż zmarł w 1751, Anna została regentką w imieniu 3-letniego syna – Wilhelma V. Początkowo była dobrą przywódczynią, potrafiła bowiem szybko podejmować decyzje. Potem stała się despotyczna i nieprzewidywalna. Regentką pozostała aż do swojej śmierci w 1759 w Hadze, w Niderlandach. Następną regentką została jej teściowa – Maria Ludwika z Hesji-Kassel, a po śmierci Marii Ludwiki – siostra Wilhelma V – Karolina. W 1766 Wilhelm V skończył 18 lat i urząd regentki stał się niepotrzebny.