Anna Potok

Anna Potok
Anna Ratajczak
Ilustracja
Anna Potok - grudzień 2021
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1939
Komarowice

Zawód, zajęcie

ekonomistka, wykładowczyni, koszykarka

Miejsce zamieszkania

Poznań

Tytuł naukowy

doktor nauk

Alma Mater

Akademia Rolnicza w Poznaniu

Stanowisko

wiceminister rolnictwa (1989–1991)

Rodzice

Marian, Anna

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Anna Potok z domu Ratajczak[1] (ur. 4 lipca 1939 w Komarowicach[2]) – polska ekonomistka, doktor nauk, wykładowczyni akademicka, działaczka „Solidarności”, ekspertka ds. rozwoju obszarów wiejskich, wiceminister rolnictwa w rządzie Tadeusza Mazowieckiego (1989–1991)[3], koszykarka Lecha Poznań.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Córka Mariana i Anny. Dzieciństwo spędziła na terenie dzisiejszej Ukrainy[4]. W latach 50 i 60. XX w. czołowa koszykarka Lecha Poznań[5], grająca w głównym składzie m.in. na Mistrzostwach Polski.

Ukończyła studia na Akademii Rolniczej w Poznaniu[4]. W latach 80. XX w. działała w „Solidarności” na Akademii Rolniczej w Poznaniu, wchodząc w skład międzyuczelnianego komitetu związku. W 1981 przebywała na stażu we Włoszech, skąd zdecydowała się wrócić do Polski zaraz po ogłoszeniu stanu wojennego[2]. Za działalność opozycyjną była wielokrotnie zatrzymywana i poddawana rewizjom[6] oraz represjonowana przez Służbę Bezpieczeństwa. W 1984 została aresztowana i osadzona na kilka miesięcy w celi z kryminalistkami w areszcie w Poznaniu[1][2]. Była członkinią redakcji „Biuletynu Wojennego”[7][2].

W 1989 weszła w skład poznańskiego Komitetu Obywatelskiego i komitetu wyborczego kandydata do Senatu Ryszarda Ganowicza. W rządzie Tadeusza Mazowieckiego od 28 listopada 1989 do 31 maja 1991 pełniła funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej[2]. W 2010 poparła kandydaturę Jacka Jaśkowiaka na prezydenta Poznania[8]. Po 2015 zaangażowała się w działalność Komitetu Obrony Demokracji[2].

W 2011, za wybitne zasługi dla transformacji ustrojowej Polski, za kształtowanie demokratycznych zasad państwa prawa, za osiągnięcia w działalności państwowej i publicznej została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych" [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2020-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-12].
  2. a b c d e f Anna Potok [online], Poznańskie Archiwum Historii Mówionej [dostęp 2020-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-28].
  3. Anka Grupińska (red.), 1989. Koniec Peerelu, Warszawa: Ośrodek KARTA, 2009, s. 45, ISBN 978-83-61283-27-0 [dostęp 2020-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-28].
  4. a b świadek Anna Potok, nagranie AHM_0674 [online], audiohistoria.pl, 16 grudnia 2007 [dostęp 2021-11-28].
  5. Maciej Markiewicz, Tydzień z historią: Wszystkie sekcje Lecha, „Magazyn Kolejorz”, lechpoznan.pl, 12 marca 2018 [dostęp 2021-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-28].
  6. Instytut Pamięcie Narodowej, Potok Anna [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2022-06-30] (pol.).
  7. Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego [online], drugiobieg.info [dostęp 2020-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-28].
  8. Tomasz Nyczka, Poznań: My-Poznaniacy mają problem z przywództwem [online], Gloswielkopolski.pl, 12 lutego 2011 [dostęp 2020-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-28].
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 maja 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 78, poz. 780).