Anthony Quinn
Anthony Quinn (lata 60.) | |
Imię i nazwisko | Manuel Antonio Rodolfo Quinn Oaxaca |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 21 kwietnia 1915 |
Data i miejsce śmierci | 3 czerwca 2001 |
Zawód | |
Współmałżonek | Katherine DeMille |
Lata aktywności | 1936–2001 |
Anthony Quinn (właśc. Manuel Antonio Rodolfo Quinn Oaxaca; ur. 21 kwietnia 1915 w Chihuahua, zm. 3 czerwca 2001 w Bostonie[1]) – meksykańsko-amerykański aktor filmowy, teatralny, telewizyjny, reżyser, scenarzysta oraz malarz i rzeźbiarz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Meksyku w Chihuahua[2]. Jego matka (Manuela „Nellie” Oaxaca) była Indianką pochodzącą z Azteków, a ojciec (Francisco) był mieszanego pochodzenia meksykańsko-irlandzkiego. Po rewolucji Pancho Villi rodzina wyemigrowała do USA[3].
W dzieciństwie dorabiał, pracując jako pucybut i roznosiciel gazet. Przed rozpoczęciem kariery aktorskiej pracował m.in. jako rzeźnik, był również bokserem.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Do Hollywood trafił w 1936, a drogę do kariery otwarło mu małżeństwo z córką reżysera Cecila B. De Mille’a[4]. Wylansowali go twórcy europejscy – Federico Fellini rolą Zampano w La stradzie i Michalis Kakojanis tytułową rolą w Greku Zorbie, która przyniosła mu międzynarodową sławę. Przez prawie cztery lata grał Zorbę również w sztuce teatralnej wystawianej na Broadwayu[5]. Rzadko grał klasycznych Amerykanów, za to często wcielał się w postaci Indian, Greków, Chińczyków, Turków, Meksykanów, Ormian, Francuzów, Włochów czy Arabów[6][7].
Największe kreacje aktorskie stworzył w filmach: Krew na piasku, La strada, Dzwonnik z Notre Dame, Działa Navarony, Lawrence z Arabii, Dzieci Sancheza, Lew pustyni i Stary człowiek i morze. Chociaż najbardziej znany jest z ról ludzi twardych i bezkompromisowych, potrafił również – w takich filmach, jak 25. godzina, Trzewiki rybaka, Stradivarius – kreować nacechowane głębokim humanizmem postacie ludzi wrażliwych, z trudem radzących sobie z brutalnością otaczającego ich świata. Fanem Quinna był reżyser David Lean. Ostatni film z udziałem Quinna, Słodka zemsta wszedł na ekrany już po śmierci aktora.
Zmarł w Bostonie w wyniku komplikacji oddechowych związanych z rakiem krtani[8].
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Dwukrotnie był nominowany do Oscara za role pierwszoplanowe w filmach Dziki jak wiatr (1957; reż. George Cukor) oraz Grek Zorba (1964; reż. Michalis Kakojanis). Jednak nagrody zdobył za role drugoplanowe w filmach: Viva Zapata! (1952; reż. Elia Kazan) i Pasja życia (1956; reż. Vincente Minnelli). 5 razy był nominowany do nagrody Złotego Globu.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Był trzykrotnie żonaty.
- 3 października 1937 ożenił się z Katherine DeMille, z którą miał pięcioro dzieci: dwóch synów – Christophera (ur. 27 października 1938, zm. 15 marca 1941)[9] i Duncana (ur. 4 sierpnia 1945)[10] oraz trzy córki – Christinę (ur. 1 grudnia 1941)[11], Catalinę (ur. 21 listopada 1942) i Valentinę (ur. 26 grudnia 1952)[12]. 21 stycznia 1965 doszło do rozwodu.
- 2 stycznia 1966 poślubił projektantkę kostiumów pochodzenia włoskiego Jolandę Addolori. Mieli trzech synów: Francesco (ur. 22 marca 1962, zm. 5 sierpnia 2011)[13], Danny’ego (ur. 16 kwietnia 1964)[14] i Lorenzo (ur. 7 maja 1966)[15]. 19 sierpnia 1997 rozwiódł się.
- 7 grudnia 1997 zawarł związek małżeński z Kathy Benvin, z którą miał dwójkę dzieci: córkę Antonię (ur. 23 lipca 1993) i syna Ryana Nicholasa (ur. 5 lipca 1996)[16].
Miał również dwóch nieślubnych synów ze związku z Friedel Dunbar: Seana (ur. 7 lutego 1973) i Alexandra (ur. 30 grudnia 1976)[17].
Pod koniec życia wstąpił do zielonoświątkowej wspólnoty chrześcijańskiej Kościoła Poczwórnej Ewangelii[18].
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Rząd Grecji podarował Anthony’emu Quinnowi zatokę na wyspie Rodos w podziękowaniu za rolę w filmie „Działa Navarony”, czym przyczynił się do promocji wyspy. Zatokę nazwano imieniem i nazwiskiem aktora. Późniejszy, demokratyczny rząd unieważnił tę decyzję, jednak nazwa zatoki przetrwała do dziś. Zamykająca cypel skała została wykorzystana w filmie „Działa Navarony”, to w jej wnętrzu mieściły się działa.
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- Niezwyciężony Bill (1936) jako Indianin
- Korsarz (1938) jako Beluche
- Droga do Singapuru (1940) jako Caesar
- Droga do sukcesu (1940) jako Murray Burns
- Umarli w butach (1941) jako wódz Szalony Koń
- Krew na piasku jako Manola de Palma
- Droga do Maroka (1942) jako Mullay Kassim
- Czarny łabędź (1942) jako Wogan
- Zdarzenie w Ox-Bow (1943) jako Juan Martinez/Francisco Morez
- Powrót do Bataan (1945; znany także pod tytułem Powrót do piekła) jako kpt. Andres Bonifatio
- Pod piracką banderą (1952) jako Roc Brasiliano
- Viva Zapata! (1952) jako Eufemio Zapata
- Płynne złoto (1953) jako "Paco" Conway
- Jedź, kowboju (1953) jako Jose Esqueda
- Miasto pod wodą (1953) jako Tony Bartlett
- Attila (1954) jako Attyla
- Ulisses (1954) jako Antoniusz
- La strada (1954) jako Zampano
- Pasja życia (1956) jako Paul Gauguin
- Dzwonnik z Notre Dame (1956) jako Quasimodo
- Dziki jak wiatr (1957) jako Gino
- Czarna orchidea (1958) jako Frank Valente
- Dwa złote colty (1959) jako Tom Morgan
- Ostatni pociąg z Gun Hill (1959) jako Craig Belden
- Dzikie niewiniątka (1960) jako Inuk
- Piękna złośnica (1960) jako Tom Healy
- Barabasz (1961) jako Barabasz
- Działa Navarony (1961) jako Andrea Stavros
- Lawrence z Arabii (1962) jako Auda abu Tayi
- Grek Zorba (1964) jako Alexis Zorba
- A oto koń siny (1964) jako Vinolas
- Wizyta starszej pani (1964) jako Serge Miller
- Orkan na Jamajce (1965) jako kpt. Chavez
- Niewiarygodne przygody Marco Polo (1965) jako Kublai Khan
- Wojna w Algierze (1966) jako Pierre Raspeguy
- 25. godzina (1967) jako Johann Moritz
- Trzewiki rybaka (1968) jako Cyryl Lakota
- Mag (1968) jako Maurice Conchis
- Strzelby dla San Sebastian (1968) jako Leon Alastray
- Tajemnica Santa Vittoria (1969) jako Italo Bombolini
- Spacer w wiosennym deszczu (1970) jako Will Cade
- Ostatni wojownik (1970) jako Flapping Eagle
- 110. ulica (1972) jako kpt. Mattelli
- Ojciec chrzestny nie żyje (1973) jako Don Angelo
- Marsylski kontrakt (1974) jako Steve Ventura
- Artystyczny kant (1976) jako Philip Bang
- Mesjasz (1976) jako Hamza
- Jezus z Nazaretu (1977) jako Józef Kajfasz
- Karawany (1978) jako Zulffiqar
- Grecki magnat (1978) jako Theo Tomasis
- Dzieci Sancheza (1978) jako Jesus Sanchez
- Przeprawa (1979) jako Bask
- Ryzykowna gra (1981) jako Mariano
- Salamandra (1981) jako Bruno Manzini
- Omar Mukhtar (1981; znany także pod tytułem Lew pustyni) jako Omar Mukhtar
- Onassis – najbogatszy człowiek świata (1988; serial TV) jako Socrates Onassis
- Duchy tego nie robią (1989) jako Scott
- Stradivarius (1989) jako Antonio Stradivari
- Stary człowiek i morze (1990) jako Santiago
- Odwet (1990) jako Tiburon Mendez
- Malaria (1991) jako Lou Carbone
- Gangsterzy (1991) jako Joe Masseria
- Tylko samotni (1991) jako Nick Acropolis
- Bohater ostatniej akcji (1993) jako Tony Vivaldi
- Jesienna miłość (1994) jako Michael Reyman
- Herkules (1995–1999; serial TV) jako Zeus
- Spacer w chmurach (1995) jako don Pedro Aragon
- Gotti (1996) jako Aniello Dellacroce
- Słodka zemsta (2002; film wszedł na ekrany już po śmierci Quinna) jako Angelo Allieghieri
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Anthony Quinn. AlloCiné. [dostęp 2017-01-23]. (fr.).
- ↑ Anthony Quinn. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ Anthony Quinn (1915-2001). Find a Grave Memorial. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ Anthony Quinn: Sohn bricht mit 48 Jahren tot zusammen. Klatsch & Tratsch. [dostęp 2017-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-08)]. (niem.).
- ↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 188. ISBN 978-83-926413-8-4.
- ↑ Obituary: Anthony Quinn. The Guardian. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 187. ISBN 978-83-926413-8-4.
- ↑ Eric Gutierrez (1995-08-06): The Revolutionary at 80 : Anthony Quinn, who plays a Mexican in 'Clouds,' dreams of being accepted in his native land. Los Angeles Times. [dostęp 2017-01-09]. (ang.).
- ↑ Christopher Quinn (1938-1941). Find a Grave Memorial. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ Duncan Quinn w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Christina Quinn w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Valentina Quinn w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Francesco Quinn w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Giuseppe Scarpa (2015-04-01): Il ristorante bio fallisce, indagato il figlio di Anthony Quinn. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ Lorenzo Quinn. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ Ryan Quinn w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Alex A. Quinn w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Anthony Quinn 1915–2001. Sue Young Histories. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Słodowski, Andrzej Roman: Gwiazdy światowego kina. Leksykon. Warszawa: Editions Spotkania, 1992. ISBN 83-85195-83-1.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Anthony Quinn w bazie IMDb (ang.)
- Anthony Quinn w bazie Filmweb
- Anthony Quinn w bazie Notable Names Database (ang.)
- ISNI: 0000000120992527
- VIAF: 14775572
- LCCN: n84043616
- GND: 118597388
- BnF: 119209044
- SUDOC: 034297499, 113401825
- SBN: RAVV090332
- NLA: 35438052
- NKC: jx20040720246
- BNE: XX1260491
- NTA: 07187674X
- BIBSYS: 90865270
- CiNii: DA13099496
- Open Library: OL5686313A
- PLWABN: 9810599998505606
- NUKAT: n96029971
- J9U: 987007503138705171
- CANTIC: a12236251
- LNB: 000245294
- NSK: 000337065
- BNA: 000017127
- CONOR: 16390499
- BNC: 000940652
- ΕΒΕ: 108775
- BLBNB: 000218997
- KRNLK: KAC200900589
- LIH: LNB:BQfs;=B8