Arata Isozaki
Arata Isozaki (1996) | |
Data i miejsce urodzenia | 23 lipca 1931 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 grudnia 2022 |
Narodowość | japońska |
Alma mater | Uniwersytet Tokijski |
Wpływy | |
Odznaczenia | |
Arata Isozaki (jap. 磯崎 新 Isozaki Arata; ur. 23 lipca 1931 w Ōita, w prefekturze Ōita, zm. 28 grudnia 2022 w Naha, w prefekturze Okinawa[1][2]) – japoński architekt, urbanista i teoretyk architektury.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Ōita na wyspie Kiusiu (Kyūshū) jako najstarszy z czworga rodzeństwa. Jego ojciec prowadził przedsiębiorstwo transportowe.
W 1954 Isozaki ukończył studia architektoniczne na Uniwersytecie Tokijskim, gdzie uczęszczał na wykłady Kenzō Tange (1913–2005). W 1961 roku uzyskał doktorat. Do 1963 roku pracował w biurze Tange, po czym otworzył własne biuro projektowe w Tokio. Jako członek zespołu pracowni Kenzō Tangego uczestniczył w odbudowie Skopje po trzęsieniu ziemi 1963 roku (konkurs na plan centrum miasta)[3].
Początkowo uważany był za jednego z głównych przedstawicieli metabolizmu, potem skłaniał się ku japońskiej tradycji projektowania geometrycznego, a następnie zaczął wzorować się na Ledoux (1736–1806) i Schinklu (1781–1841).
Isozaki wykonał i podarował Fundacji Kyoto-Kraków projekt Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie.
Laureat Nagrody Asahi za 1987 rok[4].
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1994)[5]. Kawaler francuskiego Orderu Sztuki i Literatury[6].
W 2019 roku Arata Isozaki otrzymał Nagrodę Pritzkera (Pritzker Architecture Prize)[7]. Jury określiło go jako „wszechstronnego, wpływowego i prawdziwie międzynarodowego architekta”. Nagroda jest znana na całym świecie jako wyraz najwyższego uznania za osiągnięcia w dziedzinie architektury.
Dzieła
[edytuj | edytuj kod]- Narodowe Muzeum Sztuki (Osaka) (pierwszy budynek)
- budynek na wystawie IBA w Berlinie, 1982–1986
- hala sportowa Palau Sant Jordi w Barcelonie, 1983–1990
- Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”, 1993−1994
- Muzeum Ludzkości w A Coruña, 1994–1995
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 建築家の磯崎新さん死去、91歳…代表作に群馬県立近代美術館やディズニー社屋ビル. The Yomiuri Shimbun, 2022. [dostęp 2022-12-31]. (jap.).
- ↑ Muere el arquitecto Arata Isozaki, autor del Palau Sant Jordi. lavanguardia.com. [dostęp 2022-12-29]. (hiszp.).
- ↑ Nettmann-Multanowska K., Warszawa rysuje Skopje, Centrum Architektury, Warszawa 2022, s. 281-309.
- ↑ The Asahi Prize [online], Asahi Shimbun [dostęp 2020-03-25] (ang.).
- ↑ M.P. z 1995 r. nr 6, poz. 90
- ↑ INGARDEN & EWY ARCHITEKCI [online], www.iea.com.pl [dostęp 2023-05-16] .
- ↑ Arata Isozaki Receives the 2019 Pritzker Architecture Prize. The Hyatt Foundation, 2019. [dostęp 2019-03-06]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Arata Isozaki & Associates. isozaki.co.jp. (ang. • jap.).
- Arata Isozaki – strona w serwisie ArchINFORM (ang. • niem.)
- Arata Isozaki & Associates. c-channel. (jap.).
- ISNI: 0000000122832068
- VIAF: 95829814
- ULAN: 500024090
- LCCN: n80037616
- GND: 118867520
- NDL: 00021984
- BnF: 12496846z
- SUDOC: 071421319
- SBN: CFIV060600
- NLA: 35411785
- NKC: xx0161561
- BNE: XX977869
- NTA: 071734015
- BIBSYS: 90158834
- CiNii: DA0037825X
- PLWABN: 9810630601605606
- NUKAT: n2006059209
- J9U: 987007271035905171
- CANTIC: a10653521
- LNB: 000223910
- NSK: 000036899
- CONOR: 54853219
- BLBNB: 000246941
- KRNLK: KAC199631232
- LIH: LNB:BZXA;=BR