Asolo

Asolo
gmina
ilustracja
Państwo

 Włochy

Region

 Wenecja Euganejska

Prowincja

Treviso

Kod ISTAT

026003

Powierzchnia

25 km²

Populacja (2004)
• liczba ludności


7434

• gęstość

297,4 os./km²

Numer kierunkowy

0423

Kod pocztowy

31011

Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej
Mapa konturowa Wenecji Euganejskiej, w centrum znajduje się punkt z opisem „Asolo”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „Asolo”
Ziemia45°48′N 11°55′E/45,800000 11,916667
Strona internetowa
Muzeum w Asolo

Asolo – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska, w prowincji Treviso.

Ludność

[edytuj | edytuj kod]

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwały 7434 osoby, 297,4 os./km².

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie miasto było zasiedlone przez Wenecjan, a we wczesnym średniowieczu pozostawało we władaniu rodu Ezzelino. Teatr Asolo został zbudowany w 1798 przez Antonio Locatellego. Po zjednoczeniu Włoch miasto zyskało popularność turystyczną i przyciągało artystów, takich jak aktorka Elenora Duse, angielski poeta Robert Browning, morawska skrzypaczka Wilma Neruda, kompozytor Gian Francesco Malipiero i podróżniczka Freya Stark[1].

Obiekty

[edytuj | edytuj kod]

Do najważniejszych pamiątek historycznych miasta należą:

  • zamek Rocca (symbol miasta) stojący na szczycie górującego nad miastem Monte Ricco, pochodzący z przełomu XII i XIII wieku,
  • Piazza Garibaldi, centralny punkt miasta z XVI-wieczną fontanną
  • katedra (Cattedrale di Santa Maria Assunta) zbudowana na reliktach budynków rzymskich, poddana renowacji w 1747 według planów architekta Giorgia Massariego,
  • kościół św. Gotarda (XIV wiek),
  • klasztor św. Piotra i Pawła, od 1807 należący do benedyktynów, z XVII-wiecznymi freskami biblijnymi[1],
  • kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej z freskami stworzonymi od XIV do XVI wieku,
  • kościół św. Anny,
  • Palazzo della Ragione (XV wiek), obecnie muzeum miejskie, w którego kolekcji pozostają obrazy takich artystów, jak Bernardo Bellotto, Luca Giordano i Bernardo Strozzi,
  • Villa Freya (dawne atelier brytyjskiej podróżniczki Frei Stark),
  • Casa Malipiero (zamieszkiwał tu wenecki kompozytor Gian Francesco Malipiero),
  • Casa Anseatiche (z mieszkaniem architekta i malarza, Mario de Marii),
  • Casa Longobarda (siedziba księżnej Katarzyny Cornaro, obecnie teatr nazwany imieniem Eleonory Duse, która wielokrotnie wyrażała zachwyt krajobrazem okolic Asolo),
  • Villa degli Armeni (XVI wiek),
  • Palazzo Beltramini remontowany w XVIII wieku przez Giorgia Massariego[2],
  • podziemny tunel, który łączy klasztor św. Piotra i Pawła z drugą stroną wzgórza[1].

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Przez miejscowość przebiega szlak turystyczny żółty żółty szlak pieszy Il cammino di Sant'Antonio[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Asolo [online], Life in Italy, 19 lipca 2018 [dostęp 2021-10-16] (ang.).
  2. Asolo. Art, history, myth and atmosphere, Provincia di Treviso & Città di Asolo, 2013
  3. Mapy.cz [online], Mapy.cz [dostęp 2021-10-16].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]