Baldassare Galuppi

Baldassare Galuppi

Data i miejsce urodzenia	18 października 1706 Burano
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	3 stycznia 1785 Wenecja
Gatunki	muzyka poważna, muzyka barokowa
Zawód	kompozytor
Multimedia w Wikimedia Commons

Baldassare Galuppi, zwany Il Buranello (ur. 18 października 1706 na wyspie Burano, zm. 3 stycznia 1785 w Wenecji)^[1] – włoski (wenecki) kompozytor późnego baroku.

Urodził się na wyspie Burano na weneckiej lagunie, dlatego nazywano go często Il Buranello. Jego pierwszą operą była La fede nell’incostanza ossia gli amici rivali (1722), która została wygwizdana. Następnie Galuppi został uczniem Antonio Lottiego i po krótkim pobycie we Florencji i pracy tam jako klawesynista, powrócił do Wenecji. Tym razem jego opera seria Dorinda (1729) odniosła sukces.

W roku 1740 został dyrektorem muzyki w Ospedale dei Mendicanti, a od 1748 pracował w bazylice św. Marka jako maestro di cappella. W latach 1741–1743 przebywał w Londynie, a w latach 1765-1768 Katarzyna Wielka zatrudniała go w Petersburgu. Większość życia Galuppi spędził jednak w rodzimej Wenecji.

Galuppi uprawiał nowy gatunek opery – operę komiczną (opera buffa). Pierwszym dziełem tego gatunku, jakie stworzył była L’Arcadia in Brenta (1749). Tak rozpoczęła się jego długoletnia współpraca z librecistą i dramaturgiem Carlo Goldonim, której owocem była m.in. sławna opera „Filozof wiejski” (Il filosofo di Campagna – 1754). W kolejnych operach – L’amante di tutte (1760) i I tre amanti ridicoli (1761) – Galuppi wykorzystywał libretta swojego syna Antonia, który pisał pod pseudonimem A. Liteo.

• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).

• Baldassare Galuppi – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
• Baldassare Galuppi – nuty w bibliotece Polona