Ben Ainslie

Ben Ainslie
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1977
Macclesfield

Wzrost

183 cm

Informacje klubowe
Klub

Royal Lymington Yacht Club

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Sydney 2000 żeglarstwo
(Laser)
złoto Ateny 2004 żeglarstwo
(Finn)
złoto Pekin 2008 żeglarstwo
(Finn)
złoto Londyn 2012 żeglarstwo
(Finn)
srebro Atlanta 1996 żeglarstwo
(Laser)
Mistrzostwa świata
złoto Melbourne 1999 Laser
złoto Ateny 2002 Finn
złoto Kadyks 2003 Finn
złoto Rio de Janeiro 2004 Finn
złoto Moskwa 2005 Finn
złoto Melbourne 2008 Finn
złoto Falmouth 2012 Finn
brąz Simon’s Town 1996 Laser
brąz Algarrobo 1997 Laser
brąz Cancun 2000 Laser
Odznaczenia
Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania) Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Sir Charles Benedict „Ben” Ainslie CBE (ur. 5 lutego 1977 w Macclesfield) – brytyjski żeglarz sportowy, czterokrotny mistrz olimpijski, wielokrotny mistrz świata.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od połowy lat 90. odnosił sukcesy w klasie Laser. Startując w niej zdobył m.in. dwa krążki olimpijskie: srebro w Atlancie i złoto w Sydney. Na początku trzeciego tysiąclecia rozpoczął starty w klasie Finn, a w 2004 wywalczył swój drugi złoty medal olimpijski. Cztery lata później w Pekinie obronił tytuł. Wielokrotnie był mistrzem świata i Europy w obu klasach. Dwukrotnie, w 1998 i 2002, był wybierany żeglarzem roku przez Międzynarodową Federację Żeglarską.

Mistrz świata, m.in. dwukrotny w klasie Laser (1998, 1999) i pięciokrotny w klasie Finn (2002, 2003, 2004, 2005, 2008).

19 maja 2012 jako pierwsza osoba na terenie Wielkiej Brytanii rozpoczął sztafetę olimpijską[1]. Został także wybrany do niesienia flagi swojego kraju podczas ceremonii zamknięcia igrzysk w Londynie 11 sierpnia 2012[2].

W 2001 został odznaczony MBE[3], cztery lata później OBE[4], a w 2009 CBE[5].

Jego dziewczyna Marit Bouwmeester jest również żeglarką i medalistką olimpijską[6].

Starty olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Atlanta 1996
  • Laser – srebro
Sydney 2000
  • Laser – złoto
Ateny 2004
  • Finn – złoto
Pekin 2008
  • Finn – złoto
Londyn 2012
  • Finn – złoto

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Olympic torch: Huge crowds turn out to cheer flame. bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-14]. (ang.).
  2. Ben Ainslie to carry British flag at Olympics closing ceremony. bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-14]. (ang.).
  3. (Supplement) no. 56070. p. 13. london-gazette.co.uk. [dostęp 2012-08-14]. (ang.).
  4. (Supplement) no. 57509. p. 9. london-gazette.co.uk. [dostęp 2012-08-14]. (ang.).
  5. (Supplement) no. 58929. p. 7. london-gazette.co.uk. [dostęp 2012-08-14]. (ang.).
  6. Elaine Bunting: 20 things about Ben Ainslie. yachtingworld.com. [dostęp 2012-08-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]