Borys Masalski

Borys Masalski

kapitan
Data i miejsce urodzenia	15 maja 1909 Mińsk
Data i miejsce śmierci	11 września 1944 w okolicy Warszawy
Przebieg służby
Lata służby	1931–1932, 1939-1944
Siły zbrojne	Armia Czerwona ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	3 Pułk Piechoty 1 Pułk Piechoty
Stanowiska	szef sztabu: 620 PP (ACz) 1 PP (LWP)
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Borys Masalski (ur. 2 maja^?/15 maja 1909 w Mińsku, zm. 11 września 1944 w okolicy Warszawy) – oficer, uczestnik II wojny światowej w szeregach Armii Czerwonej i Wojska Polskiego.

Urodził się w polskiej rodzinie w Mińsku w Rosji. W latach 1932–1933 odbył zasadniczą służbę wojskową w Armii Czerwonej. Ponownie został wcielony do wojska w 1939 roku. Po ataku III Rzeszy na Związek Radziecki, służył w 620 pułku piechoty, pełniąc funkcję szefa sztabu.

Jako Polak z pochodzenia, został skierowany przez dowództwo ACz do armii polskiej utworzonej w ZSRR. W 1 DP pełnił rolę specjalisty-instruktora^[1]. Następnie przeszedł wraz z 3 PP i 1 PP szlak bojowy zakończony pod Warszawą. Uczestniczył w forsowaniu Wisły pod Dęblinem i Puławami. Zmarł w wyniku obrażeń jakich doznał w czasie wybuchu miny na podejściach do Wygody koło Warszawy^[2].

• Order Krzyża Grunwaldu III klasy (pośmiertnie)^[3]

• Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.