Brodawnik aksamitny
Philepitta castanea[1] | |
Statius Müller, 1776 | |
Samiec | |
Samica | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | brodawnik aksamitny |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Brodawnik aksamitny[3] (Philepitta castanea) – gatunek małego ptaka z rodziny brodawników (Philepittidae). Endemiczny dla wschodniej części Madagaskaru. Nie wyróżnia się podgatunków[4].
- Środowisko
Wilgotne lasy równikowe i ich obrzeża. Preferuje rejony, które nie mają zwartego podszytu.
- Morfologia
Długość ciała wynosi 14–17 cm, masa ciała 25–45 g. Skok mierzy średnio 24,42 mm, skrzydło ok. 81,1 mm, ogon ok. 40,6 mm, a dziób ok. 16,79 mm[5]. Samiec w szacie godowej posiada całkowicie czarne, błyszczące upierzenie i zielone korale nad oczami. W szacie spoczynkowej końce piór żółte. Samica z wierzchu brązowa, spód płowy w ciemnobrązowe prążki.
- Zachowanie
Samce tokują zbiorowo. Występuje poligamia. Trzy zbadane w 1995 gniazda zbudowane były z mchów, wyściełane trawą i suchymi liśćmi; mieściły się na wysokości 5–7 metrów. W pierwszym i drugim gnieździe dokonano obserwacji inkubacji. Samica 49,44% czasu spędzała siedząc na gałęzi, pozostały czas poświęcała wysiadywaniu. W trakcie deszczu okres wysiadywania był dłuższy. W pierwszym z gniazd samiec niekiedy przylatywał w okolice gniazda i przepłaszał inne samce. W trzecim gnieździe nie zaobserwowano samca w okolicy. Brak informacji na temat szczegółowego czasu inkubacji, jednak jest to co najmniej 13 dni. Opis pochodzący z 1973 roku mówi o 3 białych jajach, natomiast w trzecim z obserwowanych gniazd zaobserwowano 2 pisklęta[5].
- Głos
Wysoki, melodyjny gwizd psseeeet[6].
- Pożywienie
Owoce roślin z rodzaju Cleodendrum (jasnotowate), goździkowców, jaśminów, Psychotria i Saldinia z rodziny marzanowatych oraz owoce rośliny z gatunku Oncostemon leprosum z rodziny Myrsinaceae z rzędu wrzosowców[5].
- Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje brodawnika aksamitnego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako dość pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Philepitta castanea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Philepitta castanea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Philepittidae Sharpe, 1870 – brodawniki - Asities (wersja: 2019-04-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-09].
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): NZ wrens, Sapayoa, broadbills, asities, pittas. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
- ↑ a b c Examplaires de publications - curriculum vitae. „Les oiseaux endemiques, outils de la conservation”. 2, s. 63–64, 2010.
- ↑ Ian Sinclair, Olivier Langrand: Birds of the Indian Ocean Islands. Struik, 2003, s. 126. ISBN 978-1-86872-956-2.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 335. ISBN 978-83-01-15733-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nagrania głosów brodawnika aksamitnego w serwisie xeno-canto
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).