Bronowianka Kraków
 Stadion Bronowianki Kraków | |||
| Pełna nazwa | Klub Sportowy Bronowianka Kraków | ||
|---|---|---|---|
| Barwy | zielono–biało–czerwone | ||
| Data założenia | |||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Województwo | |||
| Siedziba | |||
| Adres | ul. Zarzecze 124a | ||
| Stadion | Kompleks sportowy KS Bronowianka | ||
| Prezes | Kazimierz Skrzypek | ||
| Trener | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Klub Sportowy Bronowianka[1] – krakowski klub sportowy, założony w 1935 w ówczesnej podkrakowskiej wsi Bronowice (w 1941 roku włączonej do Krakowa).
Klub prowadzi sekcje piłki nożnej (mężczyzn i kobiet), siatkówki kobiet i tenisa stołowego[2]. Drużyna piłki nożnej seniorów obecnie występuje w grupie II krakowskiej klasy okręgowej[3].
Historia klubu
[edytuj | edytuj kod]W 1934 w Bronowicach otwarto szkołę powszechną z nowoczesną salą gimnastyczną, która poprawiła warunki uprawiania sportu w podkrakowskiej wsi[4]. Rok później jej mieszkańcy (Antoni Dzieża, Jan Borówka, Jan Zwoliński, Rudolf Groch, Andrzej Czepiec, Franciszek i Józef Kosoniowie oraz Stanisław, Jan i Józef Grinowie) założyli klub piłkarski, przeznaczając należące do nich pola na boisko piłkarskie[5] (według innych źródeł, pierwsze boisko Bronowianki powstało na gminnym pastwisku[4][6]).
Wiosną 1939 Bronowianka wywalczyła awans do krakowskiej ligi okręgowej (ówczesny drugi poziom rozgrywkowy), jednak ze względu na wybuch II wojny światowej nie zdołała zadebiutować na tym poziomie[5]. W 1941 niemiecki okupant zrównał z ziemią boisko Bronowianki, jednak już w 1942 klub wznowił działalność i brał udział w konspiracyjnych rozgrywkach piłkarskich[7]. Na pobliskiej łące w Bronowicach Małych odbywały się inne nieoficjalne mecze, takie jak derbowe spotkanie Wisły Kraków z Garbarnią (2:0) w czerwcu 1942[8], które miało oglądać 1,5 tysiąca kibiców[5][7][9]. Latem 1942 prowizoryczne boisko na łące zostało zdekonspirowane przez Niemców[6].
Po zakończeniu wojny w klubie rozpoczęły działalność sekcje koszykówki, siatkówki i gimnastyki[5]. Po reformie sportu na wzór radziecki Bronowianka nosiła nazwy Ogniwo i Start[5], zaś w 1960 (na 25-lecie powstania klubu) powrócono do tradycyjnej nazwy[10]. W 1945 Bronowianka pokonała Wisłę 2:1[11] w eliminacjach do klasy A (ówczesne eliminacje do mistrzostw Polski w 1946, później drugi poziom rozgrywkowy), a w 1955 jako Start OZC Bronowice przez jeden sezon występowała w grupie krakowskiej III ligi (spadła z ostatniego, 15. miejsca). W 1960 Bronowianka występowała w krakowskiej klasie A (ówczesny czwarty poziom rozgrywkowy)[12].
W lipcu 1969 (najprawdopodobniej 20 lipca, w przeddzień lądowania na Księżycu) na boisku Bronowianki stanął wysoki na 6 metrów[13] prowizoryczny pomnik Neila Armstronga[14]. Oficjalnie rzeźba smukłej postaci wznoszącej złączone ręce ku niebu (autorami byli Danuta Nabel-Bochenek i Kazimierz Łaskawski) miała upamiętnić 25-lecie Polski Ludowej, jednak po rzekomych telefonicznych gratulacjach z gabinetu ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych Richarda Nixona dla ówczesnego I sekretarza KC PZPR Władysława Gomułki, w październiku 1969 pomnik został rozebrany[15].
W 1988 Bronowianka zapewniła sobie awans do ligi okręgowej[16] (ówczesny czwarty poziom rozgrywkowy), a w sezonach 1989/1990 i 1990/1991 bezskutecznie walczyła o awans do ówczesnej III ligi. Od 2005 piłkarze Bronowianki grają w klasie okręgowej (obecnie szósty, w przeszłości piąty poziom rozgrywkowy).
Piłka nożna kobiet
[edytuj | edytuj kod]Sekcja piłki nożnej kobiet w Bronowiance działa od roku 2003[17]. W sezonie 2004/2005 zawodniczki Bronowianki przystąpiły do grupy śląskiej kobiecej II ligi (trzeci poziom rozgrywkowy)[18], a wiosną 2009 roku wywalczyły w barażach awans do I ligi[19]. Od 2010 drużyna nosiła nazwę Bronowianka AZS UJ Kraków, z kolei od sezonu 2011/12 (pierwszego w Ekstralidze) drużyną w całości zarządza AZS UJ Kraków[20]. Bronowianka nadal prowadzi drużyny młodzieżowe trampkarek i juniorek[21].
W sezonie 2017/2018 kobieca drużyna Bronowianki wystąpiła w rozgrywkach I ligi futsalu[22].
Tenis stołowy
[edytuj | edytuj kod]Po 1986 z inicjatywy prezesa Kazimierza Skrzypka w klubie powstała sekcja tenisa stołowego[23], a w 1997 Bronowianka wygrała konkurs na lokalizację Głównego Ośrodka Szkolenia Tenisa Stołowego Kobiet PZTS[5].
W sezonach 2006/2007, 2009/2010 i 2013/2014 tenisistki stołowe Bronowianki wywalczyły brązowe medale ekstraklasy. W sezonie 2022/23 żeńska drużyna Bronowianki występowała w I lidze (drugi poziom rozgrywkowy)[24]. W drużynach Bronowianki grała m.in. złota medalistka paraolimpiad w 2016 i 2020, Karolina Pęk[25].
Siatkówka
[edytuj | edytuj kod]W 2009 Bronowianka uruchomiła sekcję kobiecej siatkówki[5]. W sezonie 2011/2012 drużyna siatkarska kobiet wygrała małopolską III ligę[26] i po wygranych barażach z UKS Krzanowice (3:1, 2:3) awansowała do II ligi[27], do której nie przystąpiła z powodów organizacyjnych i finansowych. W sezonie 2013/14 Bronowianka zadebiutowała w II lidze[28], gdzie występowała jeszcze w sezonie 2014/15[29]. Obecnie (sezon 2022/23) siatkarki występują pod nazwą Bronowianka-Galicja w małopolskiej III lidze[30].
Dotychczasowe nazwy
[edytuj | edytuj kod]- 1935–1949: KS Bronowianka
- 1949–1955 (?): ZKS Ogniwo Bronowice
- 1955–1960: Start OZC Bronowice
- 1960–: KS Bronowianka
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Piłka nożna
[edytuj | edytuj kod]- awans do III ligi: 1954
Tenis stołowy
[edytuj | edytuj kod]- Ekstraklasa kobiet
Siatkówka
[edytuj | edytuj kod]- awans do II ligi kobiet: 2012/2013
Sezon po sezonie
[edytuj | edytuj kod]| Sezon | Liga | Miejsce | Punkty | Bramki | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
| 2001/02 | Klasa B (grupa Kraków I) | 8. | 26 | 43:43 | |
| 2002/03 | Klasa B (grupa Kraków II) | 4. | 48 | 82:41 | |
| 2003/04 | Klasa B (grupa Kraków I) |  1. | 62 | 88:25 | awans  |
| 2004/05 | Klasa A (grupa Kraków II) | 1. | 61 | 72:32 | awans |
| 2005/06 | Liga okręgowa (grupa Kraków) | 13. | 28 | 34:66 | |
| 2006/07 | Liga okręgowa (grupa Kraków) | 13. | 30 | 34:60 | |
| 2007/08 | Liga okręgowa (grupa Kraków) | 12. | 28 | 36:40 | |
| 2008/09 | Liga okręgowa (grupa Kraków) | 6. | 46 | 56:34 | |
| 2009/10 | Liga okręgowa (grupa Kraków) | 1. | 76 | 73:33 | awans |
| 2010/11 | V liga (grupa Kraków-Wadowice) | 14. | 20 | 27:75 | spadek  |
| 2011/12 | Liga okręgowa (grupa Kraków I) | 12. | 36 | 80:23 | |
| 2012/13 | Liga okręgowa (grupa Kraków I) | 13. | 40 | 38:49 | |
| 2013/14 | Liga okręgowa (grupa Kraków I) | 7. | 38 | 41:31 | |
| 2014/15 | Liga okręgowa (grupa Kraków I) | 8. | 38 | 34:51 | |
| 2015/16 | Liga okręgowa (grupa Kraków I) | 8. | 33 | 52:39 | |
| 2016/17 | Liga okręgowa (grupa Kraków II) | 5. | 44 | 51:38 | |
| 2017/18 | Liga okręgowa (grupa Kraków II) | 3. | 52 | 58:23 | |
| 2018/19 | Liga okręgowa (grupa Kraków II) | 7. | 36 | 50:54 | |
| 2019/20[a] | Liga okręgowa (grupa Kraków II) | 7. | 19 | 21:29 | |
| 2020/21 | Klasa okręgowa (Kraków II) | 11. | 27 | 48:83 | |
| 2021/22 | Klasa okręgowa (Kraków II) | 12. | 24 | 35:63 | |
| 2022/23 | Klasa okręgowa (Kraków II) | 9. | 28 | 35:57 | |
| 2023/24 | Klasa okręgowa (Kraków II) | 9. | 30 | 38:57 |
Wychowankowie i byli piłkarze
[edytuj | edytuj kod]
- Adam Buksa – reprezentant Polski (11 meczów, 6 goli), 98 meczów i 27 goli w ekstraklasie (Lechia Gdańsk, Zagłębie Lubin, Pogoń Szczecin), obecnie piłkarz Antalyasporu (na wypożyczeniu z RC Lens), wychowanek Bronowianki[31][32][33][34][35]
- Aleksander Buksa – 38 meczów i 4 gole w ekstraklasie (Wisła Kraków), młodzieżowy reprezentant Polski, obecnie piłkarz WSG Tirol (na wypożyczeniu z Genoa CFC), wychowanek Bronowianki[34][36], brat Adama
- Józef Dzieża – dwa mecze w ekstraklasie w barwach Cracovii (1933), później w Bronowiance[37]
- Arkadiusz Kubik – reprezentant Polski (2 mecze), 110 meczów i 11 goli w ekstraklasie (Górnik Zabrze, Zagłębie Lubin), w Bronowiance w latach 2009–2010[38], brat Łukasza
- Łukasz Kubik – były zawodnik Cracovii, Jagiellonii Białystok, Lechii Gdańsk i klubów belgijskich (KRC Harelbeke, KV Mechelen, Royal Excelsior Mouscron), w Bronowiance w latach 2009–2019 jako piłkarz[39], od 2019 do 2020 trener[40]
- Dariusz Marzec – 172 mecze i 21 goli w ekstraklasie (Wisła Kraków, GKS Katowice, Górnik Zabrze, Stomil Olsztyn), później trener (Stal Mielec, Arka Gdynia), młodzieżowy reprezentant Polski, wychowanek Bronowianki (1976–1978)[5]
Boiska ze sztuczną nawierzchnią, hala i stadion KS Bronowianka (w tle) - Wiktor Sydorenko – 74 mecze i 3 gole w ekstraklasie (Hutnik Kraków, Wisła Kraków), młodzieżowy reprezentant ZSRR i Ukrainy, w Bronowiance w latach 2003–2007 jako piłkarz[41], od 2023 trener[42]
Obiekty klubowe
[edytuj | edytuj kod]W 2003 klub otworzył wielofunkcyjną halę przy ulicy Zarzecze 124a (osiedle Widok Zarzecze) o stałej pojemności 200 miejsc siedzących z możliwością powiększenia do 300 miejsc przy użyciu rozsuwanych trybun[43]. Obok hali znajduje się naturalne boisko piłkarskie z podwyższoną trybuną o pojemności 400 miejsc siedzących[44].
W skład kompleksu sportowego KS Bronowianka wchodzą też: boisko piłkarskie ze sztuczną nawierzchnią i oświetleniem, trzy otwarte korty tenisowe (zimą pod balonem), mniejsza hala z sauną i basenem oraz pokoje hotelowe, sale konferencyjne i restauracja[45].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Statut Klubu Sportowego "Bronowianka" [online] [dostęp 2023-07-04].
- ↑ ZIS Kraków [online], krakow.pl [dostęp 2024-04-27] (ang.).
- ↑ IV liga w 19-zespołowym składzie, podział krakowskich klas okręgowych – Małopolski Związek Piłki Nożnej [online], 1 lipca 2023 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ a b Bronowianka świętuje 80-lecie istnenia [online], www.futmal.pl [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h Historia [online], www.bronowianka.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ a b Jerzy Filipiuk, Wojciech Gorczyca, Małgorzata Syrda-Śliwa, 1935-2015. 80 lat klubu sportowego Bronowianka, Kraków: Futura, 2015.
- ↑ a b Stanisław Chemicz: Sport w Krakowie w latach 1939-1945. 2003. ISBN 83-914713-1-4.
- ↑ Jerzy Jurowicz, Pamiętniki [online], Historia Wisły, 2015 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ 1942.06.14 Garbarnia Kraków - Wisła Kraków 0:2 - Historia Wisły [online], historiawisly.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ Alina Kozarkiewicz, Magdalena Kozień, Kapitał relacyjny jako czynnik sukcesu klubu sportowego – studium przypadku KS Bronowianka, „Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach” (244), Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, 2015, ISSN 2083-8611 [dostęp 2023-07-04].
- ↑ 1945.09.16 Wisła Kraków – Bronowianka 1:2 - Historia Wisły [online], historiawisly.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ 1960 krakowska kl.A grupa II (Cracovia II) [online], WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia, 3 sierpnia 2021 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Mieczysław Czuma, Leszek Mazan, Pępek świata nazywa się Kraków, Anabasis, 2000, s. 261-262, ISBN 83-85931-07-4.
- ↑ Andrzej Lechowski, Bronowice. Dzielnica Krakowa. Kalendarium dziejów, Universitas, 1995, s. 77-79.
- ↑ Krzysztof Jakubowski, Kosmos, Bronowianka i pomnik Armstronga [online], Miesięcznik Kraków i Świat, 27 października 2019 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ 1988/89 liga okręgowa (Cracovia II) [online], WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia, 30 marca 2022 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Sportowy Magazyn pisze o kobiecej piłce nożnej [online], www.bronowianka.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ II liga kobiet 2004/2005, grupa: śląska [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ Baraże o udział w I lidze kobiet, grupa: wschodnia [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ Klub [online], AZS UJ Kraków [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Piłka nożna kobiet - rozpoczęcie sezonu 2022/2023 [online], www.bronowianka.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ I liga futsalu kobiet 2007/2008 [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ Kazimierz Skrzypek. To on przez 35 lat budował potęgę Bronowianki [online], Dziennik Polski, 24 lutego 2021 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Liga [online], Polski Związek Tenisa Stołowego, 19 czerwca 2023 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Paraolimpiada Tokio 2020. Ciekawy pomysł na życie Karoliny Pęk, tenisistki stołowej Bronowianki Kraków [ZDJĘCIA] [online], Dziennik Polski, 3 września 2021 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Wyniki meczów siatkówki: o miejsca 1-6 [online], Strefa Siatkówki - Mocny Serwis [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Wyniki meczów siatkówki: baraże [online], Strefa Siatkówki - Mocny Serwis [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Klasyfikacja zespołów siatkarskich: klasyfikacja końcowa [online], Strefa Siatkówki - Mocny Serwis [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Klasyfikacja zespołów siatkarskich: klasyfikacja końcowa [online], Strefa Siatkówki - Mocny Serwis [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Wyniki meczów siatkówki: Kielce [online], Strefa Siatkówki - Mocny Serwis [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Adam Buksa. Bardzo grzeczny chłopiec, który bardzo mocno strzelał. "Już wtedy brylował" - wspomina pierwszy trener reprezentanta Polski [online], Gazeta Krakowska, 6 września 2021 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Adam Buksa w piłkarskiej reprezentacji Polski! [online], www.bronowianka.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ Rafał Majchrzak, "Trzymał spodenki podczas gry. Gdyby je puścił, spadłyby" [online], sport.tvp.pl, 4 września 2021 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ a b Mateusz Miga, Ścigając marzenia i brata. ″Bramki liczcie nam wspólnie″ [online], sport.tvp.pl, 31 sierpnia 2019 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Autograf Moskala [online], Dziennik Polski, 14 sierpnia 2015 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
- ↑ Aleksander Buksa [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ 85 lat Bronowianki w wyjątkowych Bronowicach [online], www.bronowianka.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ Arkadiusz Kubik [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ Łukasz Kubik [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ Łukasz Kubik odchodzi z Bronowianki do Wieczystej [online], bronowianka.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ Wiktor Sydorenko [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ W Bronowiance jest nowy trener [online], futmal.pl [dostęp 2023-07-04] (ang.).
- ↑ HALA SPORTOWA [online], www.bronowianka.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ Skarb - Bronowianka Kraków [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ Kompleks sportowy KS Bronowianka [online], ZIS Kraków [dostęp 2023-07-04].