Claudine Emonet
| Data i miejsce urodzenia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Debiut w PŚ | Sezon 1979/80 | |||
| Pierwsze punkty w PŚ | 13.01 1982, Grindelwald | |||
| Pierwsze podium w PŚ | 15.12 1982, San Sicario (2. miejsce - zjazd) | |||
| Dorobek medalowy | ||||
| ||||
Claudine Emonet (ur. 13 lutego 1962 w Sallanches) – francuska narciarka alpejska.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała w sezonie 1979/1980[1]. Pierwsze punkty wywalczyła 13 stycznia 1982 roku w Grindelwald, gdzie zajęła dziewiąte miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 15 grudnia 1982 roku w San Sicario, kończąc rywalizację w tej samej konkurencji na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła swą rodaczkę, Caroline Attię i Heidi Wiesler z RFN. W kolejnych startach jeszcze jeden raz stanęła na podium: 20 stycznia 1985 roku w St. Gervais zajęła trzecią pozycję w zjeździe. W sezonie 1982/1983 zajęła 30. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji zjazdu była ósma.
Wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku, gdzie zajęła 17. miejsce w zjeździe, 22. w supergigancie, a kombinacji nie ukończyła. Była też między innymi dziesiąta w zjeździe podczas mistrzostw świata w Vail w 1989 roku.
Jej siostra, Patricia, także była narciarką alpejską[2].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 17. | 19 lutego | 1988 |  Calgary | Zjazd | 1:25,86 | +2,50 |  Marina Kiehl |
| DNF1 | 21 lutego | 1988 | Calgary | Kombinacja | 29,25 pkt | - |  Anita Wachter |
| 22. | 22 lutego | 1988 | Calgary | Supergigant | 1:19,03 | +3,02 | Sigrid Wolf |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 21.[3] | 3 lutego | 1985 |  Bormio | Zjazd | 1:26,96 | +3,80 |  Michela Figini |
| 23.[4] | 4 lutego | 1985 | Bormio | Kombinacja | 18,72 pkt | +180,61 pkt | Erika Hess |
| 19.[5] | 30 stycznia | 1987 | Crans-Montana | Kombinacja | 15,32 pkt | +129,25 pkt | Erika Hess |
| DNF[6] | 1 lutego | 1987 | Crans-Montana | Zjazd | 1:43,80 | - | Maria Walliser |
| 10. | 5 lutego | 1989 |  Vail | Zjazd | 1:46,50 | +2,11 | Maria Walliser |
| 19.[7] | 8 lutego | 1989 | Vail | Supergigant | 1:19,46 | +1,69 | Ulrike Maier |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1981/1982: 53.
- sezon 1982/1983: 30.
- sezon 1983/1984: 60.
- sezon 1984/1985: 44.
- sezon 1985/1986: 73.
- sezon 1986/1987: 77.
- sezon 1988/1989: 35.
- sezon 1989/1990: 70.
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]
San Sicario – 15 grudnia 1982 (zjazd) – 2. miejsce
St. Gervais – 20 stycznia 1985 (zjazd) – 3. miejsce
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 15.01.80. Arosa Downhill, women (ang.)
- ↑ Olympedia - Patricia Emonet (ang.)
- ↑ 03.02.1985. Santa Catarina Val Furva Downhill, women (ang.)
- ↑ 31.01-04.02.1985. Bormio Alpine Combined, women (ang.)
- ↑ 29-30.01.1987. Crans-Montana Alpine Combined, women (ang.)
- ↑ 01.02.1987. Mont Lachaux Downhill, women (ang.)
- ↑ 08.02.1989. Vail Super-G, women (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (ang.)
- Olympedia - Claudine Emonet (ang.)