Don Revie

Don Revie
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Donald George Revie

Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1927
Middlesbrough

Data i miejsce śmierci

26 maja 1989
Edynburg

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
De Sprinkhanen (Nieuw-Dijk)
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1944–1949 Leicester City F.C. 96 (25)
1949–1951 Hull City A.F.C. 76 (12)
1951–1956 Manchester City F.C. 162 (37)
1956–1958 Sunderland A.F.C. 64 (15)
1958–1962 Leeds United F.C. 76 (11)
W sumie: 474 (100)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1954–1955  Anglia 6 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1961–1974 Leeds United F.C.
1974–1977 Anglia
1977–1980 Zjednoczone Emiraty Arabskie
1980–1984 An-Nassr
1984–1985 Al-Ahly Kair
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Donald George Revie OBE (ur. 10 lipca 1927 w Middlesbrough, zm. 26 maja 1989 w Edynburgu) – angielski piłkarz grający na pozycji napastnika i trener piłkarski. Był twórcą potęgi Leeds United na przełomie lat 60. i 70. Z klubem tym dwukrotnie sięgnął po Puchar Miast Targowych, poprzednika Pucharu UEFA, dwa razy zdobył mistrzostwo kraju, a także doprowadził do finału Pucharu Zdobywców Pucharów. Od 1974 do 1977 roku pełnił obowiązki selekcjonera reprezentacji Anglii.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Był cenionym piłkarzem ligowym, sześciokrotnym reprezentantem Anglii. Urodził się w Middlesbrough, a piłkarską przygodę zaczynał w Leicester City, w którego barwach grał przez pięć sezonów. Później był zawodnikiem Hull City, Manchesteru City, z którym w 1956 roku sięgnął po Puchar Anglii, Sunderlandu i Leeds United, gdzie rozpoczął także pracę szkoleniową.

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]
  • Puchar Anglii 1956 z Manchesterem City

W reprezentacji Anglii rozegrał 6 meczów.

Kariera szkoleniowa

[edytuj | edytuj kod]

Zaraz po zakończeniu sportowej kariery, objął posadę pierwszego trenera w Leeds United. Mimo słabych początków, wkrótce klub awansował do elity Premier League i rozpoczął walkę o najważniejsze trofea na arenie międzynarodowej. W 1967 roku awansował do finału Puchar Miast Targowych, poprzednika Pucharu UEFA, w którym uległ w dwumeczu (0:2, 0:0) jugosłowiańskiemu Dinamo Zagrzeb. Rok później drużyna w niemal niezmienionym składzie (z bramkrzem Garethem Sprake'iem, stoperem Jackiem Charltonem, kapitanem Billym Bremnerem na czele) w finale tych samych rozgrywek zwyciężyła Ferencvárosi TC (1:0, 0:0). W najważniejszym meczu PMT Leeds grało jeszcze w roku 1971 i wówczas dzięki bramkom strzelonym na wyjeździe ograli Juventus F.C. (0:0, 2:2, 1:1), w którym brylował młody Fabio Capello. W 1973 roku podopieczni Reviego, jako zdobywcy Pucharu Anglii, brali udział w Pucharze Zdobywców Pucharów, gdzie również doszli aż do finału. Jednak tym razem okazali się gorsi od Milanu. Revie jako pierwszy szkoleniowiec w historii doprowadził klub to tytułu najlepszej drużyny Anglii. Do dziś zespół z Elland Road ma w swojej kolekcji zaledwie trzy mistrzostwa kraju, dwa z nich są zasługą Reviego.

Z takim dorobkiem wydawał się naturalnym kandydatem na następcę Alfa Ramseya w reprezentacji Anglii. I rzeczywiście pod koniec 1974 roku, po rezygnacji Ramseya i krótkiej, tymczasowej kadencji Joe Mercera został wybrany na selekcjonera kadry. Celem nadrzędnym był awans do Mistrzostw Europy 1976. Mimo iż Anglicy wygrali większość meczów, to w tym najważniejszym ulegli 1:2 Czechosłowacji i na turniej pojechali następcy Josefa Masopusta. Pod koniec 1976 roku Synowie Albionu, nadal z Reviem na czele, rozegrali trzy spotkania w kwalifikacjach do Mundialu 1978. Dwa z nich – z Finlandią wygrali, w ostatnim przegrali z Włochami. Pół roku później reprezentacja przygotowywała się do meczów rewanżowych na tournée w Ameryce Południowej, gdzie towarzysko grała z Brazylią, Argentyną i Urugwajem. Tuż po ostatnim meczu Revie niespodziewanie złożył dymisję. Jak się okazało otrzymał korzystniejszą finansowo propozycję ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

W kraju rozpętała się medialna burza. Czołowe dzienniki nawoływały FA o nałożenie dożywotniej dyskwalifikacji na trenera, a niektóre zastanawiały się nawet, czy nie dałoby się odebrać mu angielskiego obywatelstwa. Reviego dotknął też ostracyzm środowiska piłkarskiego, najgłośniej przeciw jego decyzji protestował opiekun Nottingham Forest Brian Clough. Ostatecznie szefowie federacji ograniczyli się do wydania oświadczenia, w którym potępiali zachowanie szkoleniowca i zapowiedzieli jak najszybsze znalezienie jego następcy.

Revie nigdy później nie pracował w żadnym angielskim klubie. Po czteroletniej przygodzie z reprezentacją ZEA, trenował drużyny w Arabii Saudyjskiej i Egipcie.

W 1987 roku doznał wylewu krwi do mózgu. Zmarł dwa lata później w Edynburgu. Miał 61 lat.

Sukcesy szkoleniowe

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]