Duchacze

Duchacze

Dewiza: Cor unum et anima una
Pełna nazwa	Zgromadzenie Ducha Świętego pod opieką Niepokalanego Serca Maryi Panny
Nazwa łacińska	Congregatio Sancti Spiritus Subtutela Immaculati Cordis Beatissimae Virginis Mariae
Skrót zakonny	CSSp
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Status kanoniczny	papieski
Założyciel	Klaudiusz Poullart des Places
Data założenia	27 V 1703
Data zatwierdzenia	1848
Przełożony	o. Alain Mayama CSSp
Liczba członków	ok. 2650 (2014)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Duchacze, Zgromadzenie Ducha Świętego pod opieką Niepokalanego Serca Maryi Panny^[a] – zgromadzenie zakonne założone przez Klaudiusza Poullart des Places w 1703 roku.

Klaudiusz Poullart des Places będąc klerykiem zgromadził wokół siebie biednych seminarzystów i w uroczystość Zesłania Ducha Świętego (27 maja 1703 roku) założył Zgromadzenie Ducha Świętego. Założyciel zakonu zmarł z wyczerpania w 1709 roku. W 1848 roku Zgromadzenie Ducha Świętego połączyło się ze Stowarzyszeniem Niepokalanego Serca Maryi, które założył 25 września 1841 roku konwertyta, o. Franciszek Libermann.

Zgromadzenie Ducha Świętego jest instytutem misyjnym, którego głównym celem jest głoszenie Dobrej Nowiny i zakładanie Kościoła wśród ludów i grup społecznych, do których członkowie zgromadzenia nie dotarli wcześniej. Wspólne życie jest nieodzownym warunkiem działalności apostolskiej misjonarzy ze Zgromadzenia Ducha Świętego, gdyż ta przekracza możliwości jednostki. Pracy codziennej misjonarzy przyświeca hasło Zgromadzenia: „Jedno serce i jedna dusza”. Poza budowaniem Kościoła tam, gdzie on jeszcze nie istnieje, ojcowie oddają się szkolnictwu, zajmują się losem emigrantów, a także duszpasterstwem i pracą rekolekcyjną.

Polska prowincja Duchaczy została założona w 1921 w Bydgoszczy. Obecnie ma siedem domów zakonnych:

• w Bydgoszczy: przy Alejach Jana Pawła II (siedziba prowincji, Wyższe Seminarium Duchowne oraz kościół rektorski) – od 1922 r.,
• w Puszczykowie k. Poznania – od 1932 r.,
• w Chełmszczonce k. Fordonu – od 1937 r.,
• w Cielądzu k. Rawy Mazowieckiej – od 1971 r.,
• w Chojnicach – od 1976 r.,
• w Zbyszycach k. Nowego Sącza – od 1991 r.,
• w Bydgoszczy na Glinkach – od 1999 r.

W Polsce duchacze głoszą misje i rekolekcje, organizują spotkania z młodzieżą. Od 1994 Zgromadzenie wydaje własny periodyk „Posłaniec Ducha Świętego”. Obecnie działa ponad 80 polskich misjonarzy – z czego w Polsce 50. Na świecie pracę misyjną prowadzi około 3050 duchaczy różnych narodowości.

Funkcję prowincjała pełni obecnie o. Marcin Dusiński CSSp^[1].

• 4 w Belgii
• 1 w Brazylii
• 2 w Chorwacji
• 4 we Francji
• 1 w Kamerunie
• 3 w Kanadzie
• 2 na Madagaskarze
• 1 w Mauretanii
• 2 w Mauritiusie
• 2 w Meksyku
• 2 w Niemczech
• 2 w Paragwaju
• 1 w Republice Południowej Afryki
• 1 w Senegalu
• 2 w Wielkiej Brytanii
• 1 we Włoszech

Duchacze noszą czarną (w Afryce białą) sutannę duchowieństwa diecezjalnego bez zewnętrznych guzików, z ręcznie tkanym wełnianym sznurem (zawsze czarnym).

Zobacz hasło duchacz w Wikisłowniku

• Kościół rektorski Ducha Świętego w Bydgoszczy
• Paweł Ambroży Barański
• Marcel Lefebvre

• Marek Walkusz: Życie wspólnotowe według nauczania Sługi Bożego Franciszka Libermanna. Bydgoszcz: Bydgoski Dom Wydawniczy MARGRAFSEN s.c., 2005. ISBN 83-89734-02-8. Brak numerów stron w książce

• The Congregation of the Holy Spirit Province of the United States. [dostęp 2015-02-26]. (ang.).
• Zgromadzenie Ducha Świętego. [dostęp 2015-02-26]. (pol.).